صبر بر نماز با توجه به آیه ۱۳۲ سوره طه: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۱۳۲ سوره طه در [[مکه]] نازل شده است. مراد از اهل در آیه [[حضرت علی(ع)]] و [[خدیجه کبری]] و خاندان پیامبر(ص) می‌باشند و ممکن است بعضی از نزدیکان را نیز شامل شود؛ هرچند با گذشت زمان دامنه خاندان پیامبر(ص) گسترده شد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ هشتم، ۱۳۷۰، ج۱۳، ص۳۴۲.</ref>

* آیه بیان یک نوع عظمتی است برای [[پیامبر اکرم(ص)]] و اهل او. چون علاوه بر این که به عموم مردم دستور نماز داده شده، اهل بیت(ع) را نیز امر به نماز نموده است. لذا پیامبر اکرم(ص) بعد از نزول آیه، تا شش ماه در خانه علی(ع) می‌آمد و می‌فرمود: «خداوند شما را رحمت کند، خداوند اراده نموده شما را پاکیزه گرداند» در نتیجه معنای آیه این می‌شود: که بر نماز و انجام آن، و بر امر به اهل بیت ادامه بده، و از این که آنها را امر به نماز کنی خسته نشوی «واصبر علی فعلها و علی امرهم بها»<ref>طبرسی، فضل، مجمع‌البیان، بیروت، دارالمعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ هـ ۱۹۸۸م، ج۷و۸، ص۵۹–۶۰. فیض کاشانی، محسن، تفسیر الصافی، بیروت، مؤسسه الاعلمی، ج۳، ص۳۲۷–۳۲۸.</ref>