جایگزینی متن - ' (ص) ' به '(ص) '
بدون خلاصۀ ویرایش |
(جایگزینی متن - ' (ص) ' به '(ص) ') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
اگر در این حدیث از شرک و کفر و بی‌دینی به عنوان عامل محرومیت از شفاعت یاد شده است، یا در روایات دیگر از برخی از گناهان کبیره نظیر: دشمنی با اهل‌بیت(ع)<ref>بحارالانوار، ج۲۷، ص۲۳۴، باب ۱۰، ح۴۷.</ref> سبک شمردن نماز،<ref>وسایل الشیعه، ج۲۵، ص۳۲۷، باب ۱۵.</ref> نوشیدن شراب و مسکرات،<ref>وسایل الشیعه، ج۲۵، ص۳۲۷، باب ۱۵.</ref> ظلم و ستمگری،<ref>محدث نوری، مستدرک الوسایل، ج۱۱، ص۳۶۴، باب ۴۷.</ref> عدم اعتقاد به شفاعت<ref>میزان الحکمه، ج۲، ص۱۴۷۳، ح۹۴۸۹.</ref> و… به عنوان عوامل محرومیت از شفاعت ذکر شده است، به خاطر این است که این گونه گناهان موجب قطع پیوند و گسستن این ارتباط می‌باشد، و مانع از تعلق شفاعت می‌گردد و لذا امید به شفاعت نه تنها باعث تجری بر گناه نیست بلکه سازنده و عامل اصلاح نیز هست. | اگر در این حدیث از شرک و کفر و بی‌دینی به عنوان عامل محرومیت از شفاعت یاد شده است، یا در روایات دیگر از برخی از گناهان کبیره نظیر: دشمنی با اهل‌بیت(ع)<ref>بحارالانوار، ج۲۷، ص۲۳۴، باب ۱۰، ح۴۷.</ref> سبک شمردن نماز،<ref>وسایل الشیعه، ج۲۵، ص۳۲۷، باب ۱۵.</ref> نوشیدن شراب و مسکرات،<ref>وسایل الشیعه، ج۲۵، ص۳۲۷، باب ۱۵.</ref> ظلم و ستمگری،<ref>محدث نوری، مستدرک الوسایل، ج۱۱، ص۳۶۴، باب ۴۷.</ref> عدم اعتقاد به شفاعت<ref>میزان الحکمه، ج۲، ص۱۴۷۳، ح۹۴۸۹.</ref> و… به عنوان عوامل محرومیت از شفاعت ذکر شده است، به خاطر این است که این گونه گناهان موجب قطع پیوند و گسستن این ارتباط می‌باشد، و مانع از تعلق شفاعت می‌گردد و لذا امید به شفاعت نه تنها باعث تجری بر گناه نیست بلکه سازنده و عامل اصلاح نیز هست. | ||
با توجه به آنچه اشاره شد، مسئله شفاعت به معنای بهره گرفتن شایستگان از عفو و رحمت واسعه پروردگار منّان در پرتو دستگیری و عنایت اولیاء الهی، یکی از معارف ناب قرآنی و از اعتقادات اصیل و امیدبخش اسلام است که از یک سو به خاطر زمینه‌های مساعد افراد و از سوی دیگر به خاطر مقام و منزلت و آبروی اولیاء الهی مخصوصاً پیامبر اسلام (ص) و ائمه(ع)، این تفضل از رهگذر شفاعت آنان نصیب دیگران می‌گردد و بسیاری از کسانی که اهل عذاب و آتش‌اند و مستحق عقوبت و مجازات، بوسیله آنان نجات می‌یابند و به صف اهل‌بهشت می‌پیوندند. | با توجه به آنچه اشاره شد، مسئله شفاعت به معنای بهره گرفتن شایستگان از عفو و رحمت واسعه پروردگار منّان در پرتو دستگیری و عنایت اولیاء الهی، یکی از معارف ناب قرآنی و از اعتقادات اصیل و امیدبخش اسلام است که از یک سو به خاطر زمینه‌های مساعد افراد و از سوی دیگر به خاطر مقام و منزلت و آبروی اولیاء الهی مخصوصاً پیامبر اسلام(ص) و ائمه(ع)، این تفضل از رهگذر شفاعت آنان نصیب دیگران می‌گردد و بسیاری از کسانی که اهل عذاب و آتش‌اند و مستحق عقوبت و مجازات، بوسیله آنان نجات می‌یابند و به صف اهل‌بهشت می‌پیوندند. | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||