۷٬۰۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'به[[' به 'به [[') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== دلالت حدیث == | == دلالت حدیث == | ||
صرف نظر از سند حدیث، دلالت آن مبتنی بر این است که امور مذکور، گناهانی هستند که قلب را تیره و تار میکنند و سبب میشوند که راه [[شناخت حق]] از قلب مسدود شود و نیز قوه عقلی انسان را متصرف میشوند و انسان گرفتار به[[حب دنیا]] و [[حب ریاست]] و دوستدار زنان، دیگر عقل کارایی خود را از دست میدهد؛ لذا این امور را اولین معاصی و سرچشمه قبایح شمردهاند.<ref>مازندرانی، محمد صالح، شرح اصول کافی، بی جا، بی تا، ج۹، ص۲۸۴.</ref> | صرف نظر از سند حدیث، دلالت آن مبتنی بر این است که امور مذکور، گناهانی هستند که قلب را تیره و تار میکنند و سبب میشوند که راه [[شناخت حق]] از قلب مسدود شود و نیز قوه عقلی انسان را متصرف میشوند و انسان گرفتار به [[حب دنیا]] و [[حب ریاست]] و دوستدار زنان، دیگر عقل کارایی خود را از دست میدهد؛ لذا این امور را اولین معاصی و سرچشمه قبایح شمردهاند.<ref>مازندرانی، محمد صالح، شرح اصول کافی، بی جا، بی تا، ج۹، ص۲۸۴.</ref> | ||
[[علامه مجلسی]] در شرح این حدیث میگوید: «حب دنیا و مال دنیا که برای بقا و لذت بردن از آن باشد موجب میشود انسان از اطاعت خدا غافل شود؛ و حب ریاست به جور و ظلم که در آن [[امر به معروف و نهی از منکر]] و هدایت بندگان خدا نباشد سبب غفلت و روآوردن به معاصی است؛ و حب طعام اگر برای لذت بردن باشد نه برای تجدید قوا برای طاعت خدا و نیز افراط در حب طعام که باعث خلط حلال و حرام باشد موجب غفلت است؛ و حب خواب که موجب شود انسان از واجبات و مستحبات غافل شود از اسباب معاصی است؛ و حب نساء و افراط در آن به طوری که منتهی به ارتکاب حرام یا ترک سنتهای الهی شود و نیز آنقدر انسان را مشغول کند که از ذکر خدا به سبب معاشرت با زنان غافل شود و اطاعت زنان را به اطاعت خداوند ترجیح دهد.»<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۶۹، ص۱۰۵.</ref> | [[علامه مجلسی]] در شرح این حدیث میگوید: «حب دنیا و مال دنیا که برای بقا و لذت بردن از آن باشد موجب میشود انسان از اطاعت خدا غافل شود؛ و حب ریاست به جور و ظلم که در آن [[امر به معروف و نهی از منکر]] و هدایت بندگان خدا نباشد سبب غفلت و روآوردن به معاصی است؛ و حب طعام اگر برای لذت بردن باشد نه برای تجدید قوا برای طاعت خدا و نیز افراط در حب طعام که باعث خلط حلال و حرام باشد موجب غفلت است؛ و حب خواب که موجب شود انسان از واجبات و مستحبات غافل شود از اسباب معاصی است؛ و حب نساء و افراط در آن به طوری که منتهی به ارتکاب حرام یا ترک سنتهای الهی شود و نیز آنقدر انسان را مشغول کند که از ذکر خدا به سبب معاشرت با زنان غافل شود و اطاعت زنان را به اطاعت خداوند ترجیح دهد.»<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۶۹، ص۱۰۵.</ref> |