۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
کیفیت شستن دستها در وضو یکی از مسائل اختلافی میان اهل تشیع و تسنن است. شیعیان شستن را از آرنج شروع و به سر انگشتان ختم میکنند؛ اما اهل تسنن، شستن دستها را از کف دست شروع میکنند و به آرنج پایان میدهند. | کیفیت شستن دستها در وضو یکی از مسائل اختلافی میان اهل تشیع و تسنن است. شیعیان شستن را از آرنج شروع و به سر انگشتان ختم میکنند؛ اما اهل تسنن، شستن دستها را از کف دست شروع میکنند و به آرنج پایان میدهند. | ||
==نظر فقیهان اهل سنت== | == نظر فقیهان اهل سنت == | ||
برخی از فقهای اهل سنت در برخی موارد کیفیت شستن دستها را به طریق شیعه صحیح میدانند؛ و حتی در بعضی موارد، شروع کردن از آرنج را مستحب دانستهاند. از ابوالقاسم صیمُری و ماوردی در «حاوی» نقل شده است که «اگر فرد دیگری هنگام وضو برای کسی آب میریزد، مستحب است که برای ریختن آب از آرنج به طرف سرانگشتان شروع کند و کسی که آب میریزد در سمت چپ وضو گیرنده قرار گیرد.»<ref>النووی، ابی ذکریا محی الدین بن شرف، المجموع، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۱، ص۳۹۴.</ref> | برخی از فقهای اهل سنت در برخی موارد کیفیت شستن دستها را به طریق شیعه صحیح میدانند؛ و حتی در بعضی موارد، شروع کردن از آرنج را مستحب دانستهاند. از ابوالقاسم صیمُری و ماوردی در «حاوی» نقل شده است که «اگر فرد دیگری هنگام وضو برای کسی آب میریزد، مستحب است که برای ریختن آب از آرنج به طرف سرانگشتان شروع کند و کسی که آب میریزد در سمت چپ وضو گیرنده قرار گیرد.»<ref>النووی، ابی ذکریا محی الدین بن شرف، المجموع، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۱، ص۳۹۴.</ref> | ||
همچنین در کتاب «الفقه علی المذاهب الاربعه» چنین آمده است: «در جایی که از آفتابه استفاده میشود یا اینکه شخصی برایش آب بریزد، مستحب است که از آرنج شروع کند.»<ref>جزیری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه، مبحث سنه الوضوء، مصر، بی تا، ص۷۲.</ref> | همچنین در کتاب «الفقه علی المذاهب الاربعه» چنین آمده است: «در جایی که از آفتابه استفاده میشود یا اینکه شخصی برایش آب بریزد، مستحب است که از آرنج شروع کند.»<ref>جزیری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه، مبحث سنه الوضوء، مصر، بی تا، ص۷۲.</ref> | ||
اکثر فقهای بزرگ اهل سنت، ابتدا کردن از سر انگشتان را واجب نمیدانند و معتقدند که این عمل سنت است و عمل به آن را لازم | اکثر فقهای بزرگ اهل سنت، ابتدا کردن از سر انگشتان را واجب نمیدانند و معتقدند که این عمل سنت است و عمل به آن را لازم میدانند.<ref>جزیری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه، مبحث سنه الوضوء، ص۷۲.</ref> | ||
نکتهای را که باید توجه داشت، این است که آرنج باید شسته شود، | نکتهای را که باید توجه داشت، این است که آرنج باید شسته شود، چنانکه روایات از طریق شیعه و سنی بر این مطلب دلالت دارد. از جابر روایت شده که گفت: هر گاه پیامبر(ص) وضو میگرفت، آب را بر آرنج دست میگذراند.»<ref>رافعی، عبدالکریم، فتح العزیر، دارالفکر، ج۱، ص۳۴۷.</ref> | ||
==در تفسیر آیه== | == در تفسیر آیه == | ||
در آیه وضو آمده است: | در آیه وضو آمده است: | ||
{{قرآن بزرگ| | {{قرآن بزرگ| یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَی الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَأَیْدِیَکُمْ إِلَی الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِکُمْ وَأَرْجُلَکُمْ إِلَی الْکَعْبَیْنِ|ترجمه = ای کسانی که ایمان آوردهاید، چون به نماز برخاستید، صورت و دستهایتان را با آرنج بشویید و سر و پاهایتان را تا قوزک مسح کنید| سوره = مائده |آیه = ۶}} | ||
در این آیه «الی» به معنی «مع» و همراهی و ضمیمه شدن آرنج را به مقدار لازم برای شستشو میفهماند. علمای لغت و نحو<ref>نساء/۲.</ref> و همچنین فقها بر این مطلب تصریح کردهاند. استعمال «الی» به معنای «مع» (یعنی همراه) منحصر در این آیه شریفه نیست، زیرا هم در | در این آیه «الی» به معنی «مع» و همراهی و ضمیمه شدن آرنج را به مقدار لازم برای شستشو میفهماند. علمای لغت و نحو<ref>نساء/۲.</ref> و همچنین فقها بر این مطلب تصریح کردهاند. استعمال «الی» به معنای «مع» (یعنی همراه) منحصر در این آیه شریفه نیست، زیرا هم در کلامالله مجید و هم در کلام عرب، چنین استعمالی فراوان به چشم میخورد، خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید: «لا تأکلوا اموالهم الی اموالکم» یعنی «مع» اموالکم<ref>ابن هشام، جمال الدین، مغنی اللیب، قاهره، بی تا، بی نا، ج۱، ص۷۴.</ref> به هر حال، شکی نیست که مفاد آیه شریفه آن است که دستها را باید با آرنجها شست و از کلمه «الی» معنای معیت استفاده میشود؛ ولی غیر از این مطلب ظهور آیه شریفه دلالتی بر کیفیت شستن دست ندارد. | ||
به عبارت دیگر کلمه «الی» غایت مغسول (دستها) است نه غایت غسل (شستن). یعنی آیه درصدد بیان مقدار واجب شستن | به عبارت دیگر کلمه «الی» غایت مغسول (دستها) است نه غایت غسل (شستن). یعنی آیه درصدد بیان مقدار واجب شستن است؛ زیرا لفظ «دست» بر موارد زیادی اطلاق میشود، گاهی در خصوص انگشتان به کار میرود، همانند آیه سرقت،<ref>مائده/۶.</ref> زمانی بر مچ دست، همانند آیه تیمم<ref>نساء/۴۳.</ref> در مواردی بر آرنج به پایین همانند آیه وضو،<ref>مائده/۶.</ref> هنگامی نیز بر شانه به پایین اطلاق میگردد همانند بسیاری از استعمالات عرفی. | ||
خداوند متعال با کلمه «الی» اراده نموده که شستن دست را تاریخ محدود نماید و در صدد بیان کیفیت شستن نیست بلکه بیان کیفیت آن را به پیامبر(ص) و ائمه(ع) واگذارد نموده است. این امر نظیر آن است که انسان به رنگکار بگوید: دیوار را تا سقف رنگ کن، این بدان معنی نیست که شروع آن باید از پایین به بالا باشد. | خداوند متعال با کلمه «الی» اراده نموده که شستن دست را تاریخ محدود نماید و در صدد بیان کیفیت شستن نیست بلکه بیان کیفیت آن را به پیامبر(ص) و ائمه(ع) واگذارد نموده است. این امر نظیر آن است که انسان به رنگکار بگوید: دیوار را تا سقف رنگ کن، این بدان معنی نیست که شروع آن باید از پایین به بالا باشد. | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = فقه | | شاخه اصلی = فقه | ||
| شاخه فرعی۱ = فقه شیعه | | شاخه فرعی۱ = فقه شیعه | ||
| شاخه فرعی۲ = وضو | | شاخه فرعی۲ = وضو | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[ps:په اودس | [[ps:په اودس کی د لاسونو د مینځلو څرنګوالی د قرآن کریم له مخی]] | ||
[[رده:اختلافات شیعه و سنی]] | |||
[[رده:وضو]] | [[رده:وضو]] | ||
ویرایش