۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
شراب طهور، که در قرآن از آن یاد شده، به چه معناست؟ | شراب طهور، که در قرآن از آن یاد شده، به چه معناست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}'''شراب طهور'''، بنا بر آیه ۲۱ سوره انسان، شرابی بهشتی است که خداوند خود به ابرار (نیکان و نیکوکاران) می‌نوشاند. شراب طهور تنها شرابى است در قرآن که ساقی آن خداوند بر شمرده شده است. به همین دلیل، اين شراب از همه نعمت‌هايى كه در بهشت به اهل بهشت داده شده بالاتر قلمداد شده است. | ||
مفسران در معنا و کیفیت این نوشیدنی بهشتی نظرات مختلفی ابراز کرده‌اند: برخی بیشتر به معانی ظاهری از آن توجه کرده‌اند و آن را مانند یک نوشیدنی دنیایی تفسیر کرده‌اند و برخی دیگر دست به تأویل آن زده و معنایی گسترده‌تر از آن ارائه کرده‌اند. برخی از مفسران مراد از شراب طهور را نوعی نوشیدنی دانسته‌اند که اهل بهشت آن را بعد از خوردن غذاهاى بهشتى می‌نوشند و همه پلیدی‌های درونى خود را به‌وسیله آن پاک می‌کند. برخی دیگر شراب طهور را شرابی دانسته‌اند که در پاكى به نهايت خود رسیده و در کسی که آن را بنوشد هيچ پليدى را باقى نمى‌گذارد. این مفسران يكى از پلیدی‌های درونى انسان غفلت از خداوند دانسته‌اند و معتقدند که ابرار كه از نوشندگان شراب طهور هستند از پروردگارشان محجوب نيستند و در قرب او قرار دارند. | |||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
شراب طهور | شراب طهور تعبری قرآنی است که از آیه ۲۱ سوره انسان برداشت شده است. در این آیه شراب طهور نوشیدنی ابرار در بهشت دانسته شده است. ابرار واﮊه‌ای است قرآنی به‌معنی نیکان و نیکوکاران که چندبار در قرآن آمده است.<ref>شایسته، رسول، «ابرار»، رسول، دانشنامه بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۲ش، ج۲، ذیل واژه.</ref> در سوره انسان، از نعمت‌های بهشتی که برای ابرار آماده شده یاد شده است. از جمله اینکه{{قرآن|وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا|ترجمه=و پروردگارشان از شرابى پاكيزه سيرابشان سازد}}. | ||
در قرآن از نوشیدنی‌های مختلفی، که روزی بهشتیان است، یاد شده است. از نظر برخی مفسران، این نوشیدنی‌ها نام‌های متفاوتی دارند و مخصوص گروه‌های مختلف بهشتیان هستند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن، تهران، دار الكتب الاسلاميه، ۱۳۸۶ش، ج۶، ص۱۹۲.</ref> ناصر مکارم شیرازی با مقایسه این شراب‌های بهشتی با هم به این نتیجه رسیده است که شراب طهور تنها شرابى | در قرآن از نوشیدنی‌های مختلفی، که روزی بهشتیان است، یاد شده است. از نظر برخی مفسران، این نوشیدنی‌ها نام‌های متفاوتی دارند و مخصوص گروه‌های مختلف بهشتیان هستند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن، تهران، دار الكتب الاسلاميه، ۱۳۸۶ش، ج۶، ص۱۹۲.</ref> ناصر مکارم شیرازی با مقایسه این شراب‌های بهشتی با هم به این نتیجه رسیده است که شراب طهور تنها شرابى است در قرآن که ساقی آن خداوند بر شمرده شده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ج۶، ص۱۹۲.</ref> علامه طباطبایی معتقد است که به همین دلیل اين شراب از همه نعمت‌هايى كه در بهشت به اهل بهشت داده شده بالاتر است.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة اعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۴ق، ج۲۰، ص۱۳۱.</ref> | ||
مفسران در معنا و کیفیت این نوشیدنی بهشتی نظرات مختلفی ابراز کرده‌اند: برخی بیشتر به معانی ظاهری از آن توجه کرده‌اند و آن را مانند یک نوشیدنی دنیایی تفسیر کرده‌اند<ref>برای نمونه ن.ک: طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۳ش، ج۱۰، ص۶۲۳.</ref> و برخی دیگر دست به تأویل آن زده و معنایی گسترده‌تر از آن ارائه کرده‌اند.<ref>برای نمونه ن.ک: حسن‌زاده آملی، حسن، رساله نور علی نور در ذکر و ذاکر و مذکور، قم، انتشارات تشيع، ۱۳۷۱ش، ص۸۵.</ref> | مفسران در معنا و کیفیت این نوشیدنی بهشتی نظرات مختلفی ابراز کرده‌اند: برخی بیشتر به معانی ظاهری از آن توجه کرده‌اند و آن را مانند یک نوشیدنی دنیایی تفسیر کرده‌اند<ref>برای نمونه ن.ک: طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۳ش، ج۱۰، ص۶۲۳.</ref> و برخی دیگر دست به تأویل آن زده و معنایی گسترده‌تر از آن ارائه کرده‌اند.<ref>برای نمونه ن.ک: حسن‌زاده آملی، حسن، رساله نور علی نور در ذکر و ذاکر و مذکور، قم، انتشارات تشيع، ۱۳۷۱ش، ص۸۵.</ref> | ||