شأن نزول آیه ۱ سوره تحریم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}آیه یک [[سوره تحریم]] ناظر بر موضوعی است که پیامبر حلالی را بر خود حرام کرد تا خشنودی همسرانش را به دست آورد و خداوند او را در عتابی از این کار نهی می‌کند.

پیامبر(ص) قسم می‌خورد که فعل مباحی را ترک کند. این تحریم ، تحریم شرعی نبوده است و با عصمت رسول خدا(ص) ناسازگار نیست.

در باره اینکه رسول خدا چرا کاری رای برای بدست آوردن رضایت همسرانش بر خود حرام کرد و چه رازی در میان زنان حضرت وجود داشت که فاش شد، دیدگاه‌هایی وجود دارد که نمی‌توان بدان‌ها استناد کرد. به نظر می‌رسد مفسران به جای توجه به هدف اصلی آیات که نقش هدایتی دارد، به مطالبی پرداخته‌اند که روشن شدن‌شان اهمیت چندانی ندارد و برای همین قرآن کریم بدان نپرداخته است.

===خلوت رسول خدا(ص) با ماريه قبطيه در نوبت حفصه===

برخی گفته‌اند که رسول خدا در روزی که نوبت [[حفصه]] با کنیز خود [[ماريه قبطيه]] خلوت كرد، حفصه چون اين را بدانست ناراحت شد، رسول خدا(ص) فرمود من ماريه را براى رضاى تو بر خود حرام كردم. <ref>مدرسى، محمدتقى، من هدى القرآن، تهران، دار محبي الحسين، چاپ اول، 1419ق، ج‏16، ص102 . فخر رازى، محمد، التفسير الكبير (مفاتيح الغيب)، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ سوم، 1420ق، ج‏10، ص 568 .</ref>  اين را به [[عائشه]] خبر نده، اما حفصه عائشه را از آن مطلع كرد. <ref>طوسى، محمد، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ج‏10، ص 44. مقاتل بن سليمان، تفسير مقاتل بن سليمان، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، 1423ق، ج‏4، ص 375.</ref>

 

پیامبر در نوبت عایشه با کنیز خود خلوت نمود و حفصه این را فهمید و حضرت ماریه را بر خود حرام کرد، حفصه  راز را آشکار کرد و به عایشه گفت.<ref>طبرى، محمد، ترجمه تفسير طبرى، تهران، توس، چاپ دوم، 1356ش، ج‏7، ص 1896. فخر رازى، محمد، التفسير الكبير (مفاتيح الغيب)، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ سوم، 1420ق، ج‏10، ص 568 .</ref>

 

 

 

 

برخی بر این باورند که پیامبر در خانه [[زینب بنت جحش]] شربت عسل خورد و مدتی پیش همسرش ماند و عائشه و حفصه حسودی‌ کرده و نقشه کشیدند و به پیامبر گفتند چه چیزی خورده‌‌ای که دهانت بوی بدی می‌دهد؟ او گفت شربت عسل خورده‌ام؛ آنها گفتند زنبورها از گیاهی خورده‌اند که بوی بد می‌دهد، حضرت بر خودش حرام کرد که در خانه  زینب شربت بخورد. <ref>طوسى، محمد، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ج‏10، ص 45. فخر رازى، محمد، التفسير الكبير (مفاتيح الغيب)، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ سوم، 1420ق، ج‏10، ص 568 .</ref>

 

 

*آیه می‌رساند که رازی توسط همسران رسول خدا فاش شده است در این داستان رازی وجود ندارد تا فاش شود و خداوند فاش کننده را ملامت کند.

*این نقل با دیگر نقل‌هایی که می‌گوید رسول خدا(ص) در خانه حفصه شربت خورد<ref>ابوالفتوح رازى، حسين، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، مشهد، بنياد پژوهشهاى اسلامى، چاپ اول، 1408ق، ج‏19، ص287. قمى مشهدى، محمد، تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، تهران، سازمان چاپ و انتشارات، چاپ اول، 1368ش، ج‏13، ص 324.</ref> یا در خانه [[ام سلمه]] بود<ref>كاشانى، فتح‏الله، زبدة التفاسير، قم، مؤسسة المعارف الإسلامية، چاپ اول، 1423ق، ج‏7، ص 107.</ref>  یا حضرت از خوردن عسل خوشش آمده بود و زنان نقشی نداشتند، در تناقض می‌باشد.