سیره پیامبر اسلام(ص) در همسرداری: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پیامبر(ص)]] به همسرانش بسیار محبت می‌ورزید. [[عدالت]] را در حقشان رعایت کرده و از لغزش‌هایشان می‌گذشت. او در کارهای خانه به همسرانش کمک می‌کرد؛ گاه گندم یا جو را آرد می‌کرد، لباسش را خود می‌دوخت، گوسفندان و شترش را می‌دوشید و به هنگام خواب، آب وضوی خود را آماده می‌کرد.    

[[پیامبر(ص)]] به همسران خود در خانه کمک می‌کرد. او گاهی گندم یا جو را آرد می‌کرد و گوشت را قطعه قطعه می‌کرد. وی در گرفتاری‌های خانواده‌اش به آنها یاری می‌رساند. پیامبر(ص)، کارهای شخصی‌اش را خودش انجام می‌داد؛ برای نمونه او خود لباسش را می‌دوخت و خود گوسفندان و شترش را می‌دوشید و به هنگام خواب، آب وضوی خود را آماده می‌کرد.<ref>علامه طباطبایی، سنن النبی، ترجمه، عزیزی، عباس، قم، صلاه، چاپ چهارم، ۱۳۸۳ش، ص۱۰۵.</ref>

پیامبر(ص) برای کمک کردن به [[زن]] در کار خانه، ثواب فراوانی برشمرده و خدمت به همسر را کفاره گناهان بزرگ دانسته است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۱، ص۱۳۲.</ref>

حضرت محمد(ص)، [[نفقه]] و هزینه زندگی همسران را با رعایت عدالت میان آن‌ها تقسیم می‌کرد. به گفته واقدی، تاریخ‌نگار، پیامبر(ص)، پس از فتح [[قلعه خیبر]] به هر یک از زنان خود به‌طور مساوی، مقداری معین خرجی زندگی از قبیل خرما و جو پرداخت کرد.<ref>واقدی، المغازی، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۴۰۹ هـ. ق، ج۲، ص۹۳.</ref>

پیامبر اسلام(ص) از لغزش‌های همسران خود چشم‌پوشی می‌کرد. او با همسرانش اهل مدارا بود و تندخویی و بدزبانی آنها را تحمل می‌کرد؛ چنان‌که [[حفصه]] و [[عایشه]]، دو تن از همسرانش با فاش کردن اسرار داخلی و توطئه چینی آزارش دادند، که آیاتی از [[قرآن]] در تهدید و توبیخ آنها [[نزول|نازل]] شد.<ref>(تحریم:۳–۵).</ref>

بر اساس [[روایت|روایتی]] نیز پیامبر(ص)، به مردان سفارش کرده با همسران خود مدارا کنند.<ref>کلینی، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ ش، ج۵، ص۵۱۳ و بخاری، صحیح بخاری، بیروت، دار المعرفه، ج۳، ص۲۵۷.</ref>

بر اساس روایتی، رسول خدا(ص)، بهترین مردان را کسانی می‌دانست که با همسران خود مهربان‌تر باشند. او خود را نیکوکارترین مردان نسبت به همسران می‌دانست.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، تصحیح: غفاری، علی اکبر، قم، منشورات جماعه المدرسین، چاپ دوم، بی تا، ج۳، ص۴۴۳.</ref>

در حجه الوداع شتر [[صفیه]]، یکی از همسران پیامبر، از حرکت ایستاد. صفیه از ناراحتی گریه کرد، پیامبر(ص)، او را دلداری داد و دستور داد قافله همان‌جا فرود آید؛ در حالی که تصمیم به فرود آمدن در آن مکان را نداشت.<ref name=":0" />

 

  |شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان

  |شاخه فرعی۲ =سیره نبوی

  |شاخه فرعی۳ =

  | نمایه =

  | ارجاعات =  

  | بازبینی =