سوره واقعه: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره محتوای سوره واقعه و فضیلت آن توضیح دهید.

== معرفی ==

سوره واقعه در مکه نازل شده و دارای ۹۶ آیه است‏. این سوره چهل و چهارمین سوره‌ای است که بر پیغمبر<small>(ص)</small> نازل شد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۱۹۳.</ref>

سوره واقعه ذکر قیامت است و واقعه یکی از نام‌های قیامت.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی التفسیر القرآن، ج۱۸، ص۲۹۴</ref> تقریباً می‌توان گفت که تمام این سوره مربوط به قیامت است.<ref>مطهری مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ج۲۷، ص۸۵.</ref>

[[امام صادق(ع)]] در مورد فضیلت تلاوت سوره واقعه می‌فرماید: «هرکس سوره واقعه را در هر شب جمعه (مطابق روایت دیگر در هر شب) بخواند خداوند او را دوست می‌دارد و نزد همه مردم او را محبوب می‌کند و هرگز در دنیا ناراحتی نمی‌بیند و فقر و فاقه و آفتی از آفات دنیا دامنگیرش نمی‌شود و از دوستان امیر مؤمنان علی(ع) خواهد بود.»<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی بن بابویه، ثواب الاعمال، ارمغان طوبی، اول، ۱۳۸۲ش، ص۲۶۷.</ref> شاید به همین جهت و دارا بودن خصوصیتی که بدان اشاره شد این سوره به سوره «غنی» نامگذاری شده یعنی ثروت و بی‌نیازی.

[[امام باقر(ع)]] فرموده است: «هر کسی که سوره واقعه را هر شب پیش از خواب تلاوت کند خدای گرامی و بزرگ را در حالی دیدار کند که رخسارش چون ماه شب چهارده است.»<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی بن بابویه، ثواب الاعمال، ص۲۶۷.</ref>

[[ابن مسعود]] از [[پیامبر(ص)]] روایت کرده است و نیز از [[امام باقر(ع)]] روایت شده است که هرکس هر شب سوره واقعه را بخواند دچار فقر و تنگدستی نشود.<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ج۶، ص۲۱۰؛ تفسیر مجمع البیان، طبرسی، ج۲۴، ص۱۲۸.</ref>

ثواب‌های دیگری نیز در روایات برای تلاوت این سوره بیان شده ولی روشن است که هر چند خالی از فایده نیست ولی آن ثوابها و برکاتی که در روایات بیان شده برای تلاوت با فکر و تأمل و همراه با عمل است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۱۹۶.</ref>

== محتوا ==

خلاصه از سر فصل‌های مطالب بیان شده در این سوره عبارتند از:

'''یک''': در این سوره از آغاز ظهور روز قیامت و مقارن بودن آن با حوادث هول‌انگیز و حوادث نزدیک‌تر به زندگی دنیایی انسان و زندگی زمینی او سخن گفته است و تشریح می‌نماید که احوال زمین دگرگون می‌شود و زمین بالا و پائین و زیرو رو می‌گردد، زلزله بسیار سهمگین کوه‌ها را متلاشی و همچون غبار می‌سازد.

 

* الف) سابقین و پیشگامان و مقربان درگاه الهی و کسانی که نه تنها در ایمان که در اعمال خیر و اتصاف به صفات و اخلاق انسانی نیز پیش قدم هستند. همانهائی که به اعمال خیر سبقت گرفته‌اند و به همین دلیل پیشگام و سبقت گیرندگان به مغفرت خدای شان هستند.

 

'''چهار''': در بخش دیگری از این سوره دلائل مختلف پیرامون مسئله معاد از طریق بیان قدرت خدا و خلقت انسان از نطفه ناچیز و تجلی حیات در گیاهان و نزول باران و آب شیرین و تصفیه شده آن و فروغ آتش که هر یک نشانه‌های توحید نیز می‌باشد، اقامه شده و علیه منکرین معاد یعنی همان اصحاب شمال استدلال شده و براهین قانع کننده ارائه شده است.

 

'''پنج''': به بیان حالت احتضار و ترسیم آن پرداخته شده که خود مقدمه رستاخیز و قیامت است و با بیان حال جان دادن انسان و اینکه جان او به حلقومش رسیده و جان می‌دهد و دیگران کاری از دست شان بر نمیاید، به عجز و ناتوانی آدمی اشاره کرده است و تکذیب روز قیامت را صرف استبعاد دانسته که کسی دلیل قانع کننده بر انکار آن ندارد.

 

'''شش''': بعد از آنکه دلائل ربوبیت خداوند و حتمی بودن روز قیامت و… ذکر شد به پیامبر اکرم(ص) در پایان سوره دستور می‌دهد که خدایش را از شرکی که مردم می‌ورزند و تکذیبی که درباره بعث و جزا دارند منزه بدارد.<ref>طباطبائی، محمد حسین، تفسیر المیزان، ترجمه موسوی همدانی) دفتر انتشارات اسلامی، بی تا، ج۱۹, ص۱۹۴؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۲۳، ص۱۹۵.</ref>

 

مفسران درباره سابقون در آیه ۱۰ سوره واقعه گفته‌اند که ایشان کسانی هستند که نه تنها در ایمان پیشگامند، که در اعمال خیر و صفات و اخلاق انسانی نیز پیشقدم هستند. آنها اسوه و الگوی متقین هستند، و امام و پیشوای خلقند، و به همین دلیل مقربان درگاه خداوند بزرگ شمرده می‌شوند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۰۴.</ref>

 

در قرآن آیاتی وجود دارد که «سابقون» را شرح می‌دهد: {{قرآن|وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ|ترجمه=و بعضی به فرمان خدا در کارهای نیک پیشی گرفتند.|سوره=فاطر|آیه=۳۲}} و آیه ۱۴۸ [[سوره بقره]] و آیه ۶۱ [[سوره مؤمنون]]؛ که این آیات نشان می‌دهد سابقون کسانی هستند که خیرات و کار خوب و نیک پیشی می‌گیرند. [[علامه طباطبایی]] می‌گوید این سبقت، پیشی گرفتن به سمت رحمت و مغفرت خداوند است. طبق این نظر در آیه {{قرآن|وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ}} مراد از سابقون اول، سابقین به خیرات، و مراد از سابقون دوم سابقین به اثر خیرات یعنی مغفرت و رحمت است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۹۹.</ref> نظرات دیگری هم درباره معنای این آیه آمده است. از جمله اینکه سابقون در این آیه مبتدا و آیه بعد یعنی «أُولٰئِکَ الْمُقَرَّبُونَ» خبر است. بعضی گفته‌اند سابقون دوم همان سابقون اول است. برخی هم گفته‌اند معنای آن این است که منظور سبقت گیرندگان به هر عمل و اعتقادی است که خدا بدان دعوت کرده است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۹۹.</ref> [[شهید مطهری]] می‌گوید سابقون کسانی هستند که در همه خیرات پیشی گرفته‌اند.<ref>مطهری مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ج۲۷، ص۹۴.</ref>

 

{{پایان پاسخ}}

* تفسیر احسن الحدیث؛ سید علی اکبر قرشی، ج۱۰، سوره واقعه.

{{پانویس|۲}}

  | شناسه =شد

  | تیترها =شد

  | ویرایش =شد

  | لینک‌دهی =شد

  | تغییر مسیر =شد

  | اولویت =ج

  | کیفیت =ج