automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
'''سوره‌های مُسَبِّحَات'''، سوره‌هایی که با الفاظی از ماده «سبح» آغاز شده و ابتدای این سوره‌ها با حمد و تسبیح الهی آغاز می‌شود. | '''سوره‌های مُسَبِّحَات'''، سوره‌هایی که با الفاظی از ماده «سبح» آغاز شده و ابتدای این سوره‌ها با حمد و تسبیح الهی آغاز می‌شود. | ||
سوره‌های [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[سوره صف|صف]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تغابن]] و [[سوره اعلی|اعلی]]، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. | سوره‌های [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[سوره صف|صف]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تغابن]] و [[سوره اعلی|اعلی]]، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. نام‌گذاری این سوره‌ها به نام مسبحات، توسط [[پیامبر(ص)]] صورت گرفته است.<ref>رازی، ابوالفتوح، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱.</ref> | ||
«مسبّحات» از ماده «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.<ref>سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۱، ماده سبح.</ref> | «مسبّحات» از ماده «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.<ref>سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۱، ماده سبح.</ref> | ||