سعد و نحس بودن ایام: تفاوت میان نسخه‌ها

۱. سعد به معنای فراهم شدن امور و مقدمات الهی است، برای نیل و رسیدن به خیر (دنیوی و اخروی)}}<ref>اصفهانی، راغب، المفردات فی غریب القرآن، دفتر نشر الکتاب، دوّم، ۱۴۰۴ق، ص۲۳۲.</ref> در برابر آن، نحس قرار دارد، که در لغت به معنای سرخ شدن افق است، هم چون مِس گداخته، و دراصطلاح به هر چیز شوم نحس گفته می‌شود<ref>همان، ص۴۸۵.</ref> یا فراهم نشدن مقدّمات و امور کارها، نحس تلقی می‌شود.

۲. در جایی دیگر، قرآن کریم می‌فرماید: {{قرآن|فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی أَیَّامٍ نَحِسَاتٍ …<ref>فصّلت: ۴۱/۱۶.</ref> بادی سخت و سرد در روزهای شومی بر آن‌ها مسلّط ساختیم.» و در نقطه مقابل آن، تعبیر «مبارک» آمده است. چنان‌که دربارهٔ شب قدر می‌فرماید: {{قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَه مُبَارَکَه …}}<ref>دخان: ۴۴/۳.</ref> ما قرآن را در شبی پربرکت نازل کردیم.