automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۵۳
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
یکی از عللی که مسلمین را برای زیارت اهل قبور سوق میدهد، اعتقاد به زنده بودن آنها است. تمام ادیان و شرایع الهی، انسان را برای بقا میدانند نه برای فنا، لذا با آمدن مرگ، جسم خاکی انسان در زیر خاک نهفته میشود، | یکی از عللی که مسلمین را برای زیارت اهل قبور سوق میدهد، اعتقاد به زنده بودن آنها است. تمام ادیان و شرایع الهی، انسان را برای بقا میدانند نه برای فنا، لذا با آمدن مرگ، جسم خاکی انسان در زیر خاک نهفته میشود، اما روح او زنده و به جایگاه متعالی میرسد. | ||
با توجه با آیه ۸۴ سوره توبه که پیامبر را از نماز خواندن بر منافقین و بر قبر آنان ایستادن، نهی میکند، بعضی از مفسرین چنین استنباط کردهاند که پیامبر بر قبور مسلمین میرفته و برای آنان طلب مغفرت میکرده است. و همینطور روایاتی وجود دارد که زیارت قبور را مستحب میداند و این کار را سبب یاد آوردن مرگ میداند. | |||
== دلیل قرآنی == | == دلیل قرآنی == | ||
خط ۳۰: | خط ۳۱: | ||
الف. محمد بن سعد در الطبقات الکبری نقل میکند که «در واقعه حدیبیه (سال ششم هجری) پیامبر(ص) بر سر قبر آمنه رفت و بر آن گریست و به مرمت و بازسازی آن پرداخت و همچنین پس از حجه الوداع نیز به زیارت قبر مادرش آمنه رفت.»<ref>رکنی، محمد مهدی، شوق دیدار، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ چهارم، ۱۳۸۱، ص۱۹، به نقل از مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۱۰، ص۴۴۱.</ref> | الف. محمد بن سعد در الطبقات الکبری نقل میکند که «در واقعه حدیبیه (سال ششم هجری) پیامبر(ص) بر سر قبر آمنه رفت و بر آن گریست و به مرمت و بازسازی آن پرداخت و همچنین پس از حجه الوداع نیز به زیارت قبر مادرش آمنه رفت.»<ref>رکنی، محمد مهدی، شوق دیدار، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ چهارم، ۱۳۸۱، ص۱۹، به نقل از مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۱۰، ص۴۴۱.</ref> | ||
ب. بیهقی و محدثان دیگر نقل کردهاند که حضرت رسول قبور شهدا را در احد زیارت کرد.<ref> | ب. بیهقی و محدثان دیگر نقل کردهاند که حضرت رسول قبور شهدا را در احد زیارت کرد.<ref>رکنی، محمد مهدی، شوق دیدار، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ چهارم، ۱۳۸۱، ص۱۹، به نقل از مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۱۰، ص۴۴۱.</ref> | ||
ج. درباره حضرت علی(ع) نوشتهاند که ایشان به قصد زیارت [[حضرت فاطمه(س)]] بیرون میرفت و بر سر مزار آن حضرت گریه میکرد و برای آن حضرت دعا میکرد.<ref>میبدی، رشید الدین، کشف الاسرار وعده الابرار، ج۱، ص۶۲۶.</ref> | ج. درباره حضرت علی(ع) نوشتهاند که ایشان به قصد زیارت [[حضرت فاطمه(س)]] بیرون میرفت و بر سر مزار آن حضرت گریه میکرد و برای آن حضرت دعا میکرد.<ref>میبدی، رشید الدین، کشف الاسرار وعده الابرار، ج۱، ص۶۲۶.</ref> |