۱۱٬۸۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
مطلق [[دعا]] همراه با | مطلق [[دعا]] همراه با [[هبوط آدم(ع)]] از [[بهشت]] به [[زمین]] بوده است، آنگاه که از عمل خویش پشیمان شده و دست به دعا برداشت. {{قرآن|فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ| سوره = بقره| آیه =۳۷| ترجمه = سپس آدم از [[پروردگار خداوند خدا|پروردگار]]ش کلماتی دریافت داشت (و با آنها توبه کرد) و [[خداوند خدا|خداوند]] توبه او را پذیرفت چرا که خداوند توبهپذیر و مهربان است.}} | ||
برخی معتقدند همه دعاها، پیش از [[خلقت]] انسان در [[لوح محفوظ]] بوده، اما | برخی معتقدند همه دعاها، پیش از [[خلقت]] انسان در [[لوح محفوظ]] بوده، اما عموم مردم به اینگونه دعاها از زمان پیامبران و اوصیای آنان دسترسی پیدا کردند. [[دعای کمیل]] منسوب به [[حضرت خضر|حضرت خضر(ع)]] بوده است. سپس به امام علی(ع) انتقال یافته و آن حضرت، این دعا را به [[کمیل بن زیاد]] نخعی که از یاران نزدیک بود، تعلیم داد.<ref>زمردیان، علی، شرح دعای کمیل.</ref> | ||
[[زیارت عاشورا]]، از [[امام | [[زیارت عاشورا]]، از [[امام باقر(ع)]] نقل شده، اما در اصل، کلام قدسی است، زمانی که پیامبر(ص) به [[معراج]] رفتند در آسمان چهارم، کلمات زیارت عاشورا بر قلب ایشان الهام گردید، لیکن از آن رو که هنوز واقعه [[عاشورا]] در روی زمین رخ نداده بود، تا زمان امام باقر(ع) مخفی ماند و پس از این دوران در دسترس [[شیعیان شیعه|شیعیان]] قرار گرفت.<ref>صفاتی، زهره، شرح زیارت عاشورا.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} |