۱٬۴۰۷
ویرایش
(ویرایش آدرس دهی آیه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
باید بین روشهای تفسیری و گرایش و به تعبیر بعضی از متأخرین، اتّجاهات و اهتمامات تفسیری تفاوت گذاشت. گاهی مفسّر با روشِ تفسیرِ قرآن به قرآن، یا روش قرآن به حدیث، یا تفسیمبندیهای عقلی، نقلی و غیره وارد میشود؛ اما گرایشی که دنبال میکند، گرایش فلسفی، یا کلامی یا اجتماعی یا اخلاقی است. طبیعی است که اگر این دو تفکیک شود و روش را شیوهای بدانیم که مفسر بهتر برای فهم و تبیین مراد آیات آن را به کار میبرد محتوا و مراد نویسنده تفسیر روشن خواهد شد. | باید بین روشهای تفسیری و گرایش و به تعبیر بعضی از متأخرین، اتّجاهات و اهتمامات تفسیری تفاوت گذاشت. گاهی مفسّر با روشِ تفسیرِ قرآن به قرآن، یا روش قرآن به حدیث، یا تفسیمبندیهای عقلی، نقلی و غیره وارد میشود؛ اما گرایشی که دنبال میکند، گرایش فلسفی، یا کلامی یا اجتماعی یا اخلاقی است. طبیعی است که اگر این دو تفکیک شود و روش را شیوهای بدانیم که مفسر بهتر برای فهم و تبیین مراد آیات آن را به کار میبرد محتوا و مراد نویسنده تفسیر روشن خواهد شد. | ||
در شیوهٔ تفسیر برخی قایلاند که اگر در تمام آیات سریان داشته باشد، طبیعی است که دیگر روش نخواهد بود؛ متأخرین، در تقسیمبندی اینها را جزء اتجاهات و اهتمامات<ref>مراد مبحثی است که مفسر در تفسیرش به آن اهتمام دارد، گاهی به دنبال توضیح قرآنی از طریق لغت است | در شیوهٔ تفسیر برخی قایلاند که اگر در تمام آیات سریان داشته باشد، طبیعی است که دیگر روش نخواهد بود؛ متأخرین، در تقسیمبندی اینها را جزء اتجاهات و اهتمامات<ref>مراد مبحثی است که مفسر در تفسیرش به آن اهتمام دارد، گاهی به دنبال توضیح قرآنی از طریق لغت یا اعراب است.</ref> یا گرایشها، یا لونها آوردهاند.<ref>جمعی از دانشمندان، العدد الاول، رساله القرآن، ص۱۸.</ref> | ||
دیدگاه دیگر این است که روش، ناقص و کامل دارد؛ گاهی قابل سریان در همهٔ آیات است و گاهی اینطور نیست؛ کما اینکه در روش تفسیر قرآن به حدیث، شاید برای همهٔ آیات حدیث نداشته باشد، یا در تفسیر قرآن به قرآن برای همهٔ آیات نتوان در خود قرآن پشتوانهای یافت. بدیهی است که باید بین گرایش نظری مفسر و روش و شیوهٔ او تفاوت گذاشت؛ مرحوم علامه طباطبایی که روش ایشان تفسیر قرآن به قرآن است، ایشان دربارهٔ روش تفسیر قرآن با قرآن میفرماید: | دیدگاه دیگر این است که روش، ناقص و کامل دارد؛ گاهی قابل سریان در همهٔ آیات است و گاهی اینطور نیست؛ کما اینکه در روش تفسیر قرآن به حدیث، شاید برای همهٔ آیات حدیث نداشته باشد، یا در تفسیر قرآن به قرآن برای همهٔ آیات نتوان در خود قرآن پشتوانهای یافت. بدیهی است که باید بین گرایش نظری مفسر و روش و شیوهٔ او تفاوت گذاشت؛ مرحوم علامه طباطبایی که روش ایشان تفسیر قرآن به قرآن است، ایشان دربارهٔ روش تفسیر قرآن با قرآن میفرماید: |
ویرایش