روح‌الامین: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۸۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
اين واژه ی ترکیبی، در سوره ی شعراء، آيه ی ۱۹۳ آمده است .
مراد از "روح الامين" جبرئيل (ع) است، كه فرشته وحى می‌‏باشد


خداوند متعال در اين آيات مي فرمايند :  
اين واژه‌ی ترکیبی، در سوره ی شعراء، آيه ی ۱۹۳ آمده است: {{قرآن|نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ|ترجمه=روح الامين آن را بر دلت نازل كرد|سوره=شعراء|آیه=۱۹۳}}


اين قرآن كتابى است كه از ناحيه پروردگار جهانيان نازل شده . و آن را [توسّط] روح الامين به قلب تو نازل كرده تا تو از بيم دهندگان باشى .  
خداوند متعال در اين قرآن می‌فرمايند:{{قرآن|مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‏ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ|ترجمه=بگو: «كسى كه دشمن جبرئيل است [در واقع دشمن خداست‌] چرا كه او، به فرمان خدا، قرآن را بر قلبت نازل كرده است.|سوره=بقره|آیه=۹۷}} و در جاى ديگر او را روح القدس خوانده، فرموده:{{قرآن|قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ" <ref>نحل / ۱۰۲ .</ref>}}


مراد از" روح الامين" جبرئيل (عليه السلام ) است، كه فرشته وحى مى‏باشد، به دليل آيه{{قرآن|مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‏ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ }}<ref>بقره / ۹۷ .</ref> و در جاى ديگر او را روح القدس خوانده، فرموده:{{قرآن| قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ" <ref>نحل / ۱۰۲ .</ref> }}
و اگر جبرئيل را امين خواند، براى اين بود كه دلالت كند بر اين كه او مورد اعتماد خداى تعالى و امين در رساندن رسالت او به پيامبر او است، نه چيزى از پيام او را تغيير می‌دهد و نه جابجا و تحريف می‌كند، نه عمدا و نه سهوا و نه دچار فراموشى می‌‏گردد، هم چنان كه توصيف او در جاى ديگر به روح قدس نيز به اين معانى اشاره دارد، چون او را منزه از اين گونه منقصت‏ها معرفى می‌‏كند.<ref>طباطبایی، سیّد محمّد حسین، ترجمه الميزان، ج‏۱۵، ص: ۴۴۹</ref>{{پایان پاسخ}}
 
و اگر جبرئيل را امين خواند، براى اين بود كه دلالت كند بر اين كه او مورد اعتماد خداى تعالى و امين در رساندن رسالت او به پيامبر او است، نه چيزى از پيام او را تغيير مى‏دهد و نه جابجا و تحريف مى‏كند، نه عمدا و نه سهوا و نه دچار فراموشى مى‏گردد، هم چنان كه توصيف او در جاى ديگر به روح قدس نيز به اين معانى اشاره دارد، چون او را منزه از اين گونه منقصت‏ها معرفى مى‏كند.
 
و اگر فرمود:{{قرآن| نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ}} براى اين بود كه كلمه{{قرآن| نزل}} را با حرف باء متعدى كند، نه اين كه به قول بعضى باء را براى مصاحبت آورده باشد، تا معناى جمله اين باشد كه قرآن کریم، را با معيت جبرئيل نازل كرده، چون در اين مقام عنايت در اين نبوده كه با قرآن کریم، كسى هم آمده يا نه، بلكه عنايت تنها در نزول قرآن کریم بوده است. <ref>طباطبایی، سیّد محمّد حسین، ترجمه الميزان، ج‏۱۵، ص: ۴۴۹</ref>  
{{پایان پاسخ}}


==منابع==
==منابع==
۱۵٬۱۹۱

ویرایش