روایت نگهداری کبوتر راعبی در خانه

سؤال

روایتی از امام صادق(ع) نقل شده که در خانه «کبوتر راعبی» نگه دارید؛ زیرا قاتلان امام حسین(ع) را لعن می‌کند. منظور امام صادق(ع) از کبوتر راعبی چه نوع کبوتری است؟ آیا همه کبوتران به قاتلان امام حسین(ع) لعنت می‌کنند؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


از امام صادق(ع) نقل شده است که «کبوتر راعبی در خانه‌هایتان نگهداری کنید، زیرا این حیوان قاتلان امام حسین(ع) را لعنت می‌کند.»[۱] در مورد معنای راعبی احتمالا مختلفی وجود دارد. ممکن است منظور «کبوتر پاپَری» باشد که پاهای آن با پر پوشیده شده است. این روایت به طور خاص درباره کبوتران راعبی نقل شده است، از این رو شامل سایر انواع کبوتر نمی‌شود.

معنای راعبی

ملا محسن فیض کاشانی درباره کبوتر راعبی چنین می‌گوید: «کبوتر راعبی گویا کبوتری است، که در پاهای او پر است.»[۲] در اصطلاح «پاپری» یا «پرپا» است؛ بنابراین کبوتر راعبی نوعی کبوتر خانگی است که پاهای او را پر پوشانده است و کبوتر وحشی، چاهی و فاخته شامل آن نمی‌شود.

برخی راعب را منطقه یا سرزمین خاصی دانسته‌اند که کبوتر راعبی مربوط به این سرزمین است. برخی دیگر آن را کبوتری می‌دانند که ترعیب صوت دارد یعنی به صورت موزون آواز می‌خواند. ممکن است کلمه راعب به معنی ترساندن و ترسیده نیز باشد، مثلا سیل راعب به سیلی گفته می‌شود که از شدت باعث ترس می‌شود.[نیازمند منبع]

کبوتر راعبی در روایت‌های دیگر

روایت‌های دیگری با این مضمون در سایر منابع روایی بیان شده است. در کتاب بحار الانوار از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمودند «کبوترهای راعبی را در خانه‌هایتان نگهداری کنید، زیرا که او قاتلین امام حسین(ع) را لعنت می‌کند و خداوند قاتلین او را لعنت می‌کند.».[۳]

در روایت دیگری راوی می‌گوید «در خانه امام صادق(ع) کبوتری راعبی دیدم که قرقر می‌کرد، حضرت نگاهی به من کرد و فرمود: «ای داود می‌دانی این کبوتر چه می‌گوید؟ عرض کردم نه به خدا سوگند. فرمود: قاتلان حسین بن علی(ع) را نفرین می‌کند. آن را در خانه نگه دارید.»[۴]

روایت‌هایی که اشاره به خصوصیت این کبوتر نموده، مطلبی درباره سایر کبوترها ندارد و روایت خاص این نوع کبوتر است و حتی تاکید بر نگهداری آن به دلیل لعن کردن قاتلین امام حسین(ع) است.

جستارهای وابسته


منابع

  1. ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، باب ۳۰، رقم۱، ص۱۹۸؛ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۶، ص۵۴۷.
  2. فیض کاشانی، ملا محمد بن مرتضی بن محمود، الوافی، ج۲، ص۸۵۶.
  3. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۴۴، ص۳۰۵.
  4. حسینی دشتی، سید مصطفی، معارف و معاریف دایرةالمعارف.