۲٬۱۵۱
ویرایش
روایت روزه گرفتن سه روز آخر ماه شعبان برابر با پاداش دو ماه روزه گرفتن (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۸
، ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
(ایجاد مدخل جدید: پاداش دو ماه روزه سه روز آخر شعبان) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
روایت پاداش دوماه روزه داشتن سه روز آخر شعبان از امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نقل شده است. سند هر دو حدیث ضعیف است. هدف نویسنده مفاتیح الجنان جمع آوری همه روایات در باب مستحبات عبادی نبود تا گفته شود چرا روایات اهمیت روزه سه روز آخر ماه شعبان نیامده است. مفاتیح نوین نیز کتاب جدید نیست تا مطالب اضافی داشته باشد و بلکه دسته بندی همان کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی می‌باشد؛ البته سند حدیث نیز به خاطر ضعیف بودنش، معتبر نیست. | روایت پاداش دوماه روزه داشتن سه روز آخر شعبان از امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نقل شده است. سند هر دو حدیث ضعیف است. هدف نویسنده مفاتیح الجنان جمع آوری همه روایات در باب مستحبات عبادی نبود تا گفته شود چرا روایات اهمیت روزه سه روز آخر ماه شعبان نیامده است. مفاتیح نوین نیز کتاب جدید نیست تا مطالب اضافی داشته باشد و بلکه دسته بندی همان کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی می‌باشد؛ البته سند حدیث نیز به خاطر ضعیف بودنش، معتبر نیست. | ||
متن حدیث | == متن حدیث == | ||
امام صادق(ع) فرمود: | امام صادق(ع) فرمود: | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۶: | ||
شیخ صدوق این روایت را در کتاب فضائل الاشهر الثلاثه با سند دیگری از امام رضا(ع) نقل کرده است.<ref>ابن بابويه، محمد، فضائل الأشهر الثلاثه، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۹۶ق، ص۵۳، حدیث ۳۱ و ص۱۱۵، حدیث۱۰۹.</ref> | شیخ صدوق این روایت را در کتاب فضائل الاشهر الثلاثه با سند دیگری از امام رضا(ع) نقل کرده است.<ref>ابن بابويه، محمد، فضائل الأشهر الثلاثه، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۹۶ق، ص۵۳، حدیث ۳۱ و ص۱۱۵، حدیث۱۰۹.</ref> | ||
سند حدیث | == سند حدیث == | ||
==== سند اول از امام صادق(ع) ==== | |||
1. نام محمد بن علی مَاجِيلَوَيْهِ در کتاب رجال الطوسی بدون مدح ذم آمده است.<ref>طوسى، محمد، رجال الطوسي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش، ص۴۳۷.</ref> تفرشی می‌نویسد علامه حلی سند شیخ صدوق را به منصور بن حازم صحیح می‌داند و در این سند نام مجمد بن علی ماجیلویه نیز هست.<ref>تفرشى، مصطفى، نقد الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ج۴، ص۲۷۹.</ref> برخی از محققان از این سخن استفاده کرده‌اند که وی ثقه است.<ref>حسينى حلى، حسين، زبده الأقوال في خلاصه الرجال، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۴۲۸ق، ص۳۴۸. مازندرانى حائرى، محمد، منتهى المقال في أحوال الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۶ق، ج۶، ص۱۳۲.</ref> | 1. نام محمد بن علی مَاجِيلَوَيْهِ در کتاب رجال الطوسی بدون مدح ذم آمده است.<ref>طوسى، محمد، رجال الطوسي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش، ص۴۳۷.</ref> تفرشی می‌نویسد علامه حلی سند شیخ صدوق را به منصور بن حازم صحیح می‌داند و در این سند نام مجمد بن علی ماجیلویه نیز هست.<ref>تفرشى، مصطفى، نقد الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ج۴، ص۲۷۹.</ref> برخی از محققان از این سخن استفاده کرده‌اند که وی ثقه است.<ref>حسينى حلى، حسين، زبده الأقوال في خلاصه الرجال، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۴۲۸ق، ص۳۴۸. مازندرانى حائرى، محمد، منتهى المقال في أحوال الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۶ق، ج۶، ص۱۳۲.</ref> | ||
2. | 2. | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۱: | ||
سند حدیث به خاطر توثیق صریح نشدن محمد بن علی ماجیلویه، ضعیف بودن محمد بن علی الکوفی، محمد بن سنان و اختلافی بودن وثاقت مفضل بن عمر، قابل اعتماد نیست. | سند حدیث به خاطر توثیق صریح نشدن محمد بن علی ماجیلویه، ضعیف بودن محمد بن علی الکوفی، محمد بن سنان و اختلافی بودن وثاقت مفضل بن عمر، قابل اعتماد نیست. | ||
سند دوم از امام رضا(ع) | === سند دوم از امام رضا(ع) === | ||
در این سند وثاقت محمد بن ابراهیم بن اسحاق ثابت نیست هر چند از روایاتش شیعه بودنش استفاده می‌شود.<ref>خوئی، ابو القاسم، معجمرجالالحديث، قم، مرکز نشر آثار شیعه، ۱۴۱۰ق/ ۱۳۶۹ش، ج۱۴، ص۲۲۰.</ref> درباره احمد بن محمد کوفی غیر از سخن شیخ طوسی که وی را از اصحاب امام کاظم می‌داند، در کتب رجالی سخنی نیامده است.<ref>مامقانى، عبدالله، تنقيح المقال في علم الرجال(چاپ رحلي)، بى نا، بى جا، چاپ اول، ج۱، ص۹۳.</ref> مجهول الحال است.<ref>بروجردی، علی، طرائف المقال، قم، مكتبه المرعشي النجفي، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۸۰. جواهری، محمد، المفيد من معجم رجال الحديث، قم، مكتبه المحلاتي، چاپ دوم، ۱۴۲۴ق، ص۴۷.</ref> | در این سند وثاقت محمد بن ابراهیم بن اسحاق ثابت نیست هر چند از روایاتش شیعه بودنش استفاده می‌شود.<ref>خوئی، ابو القاسم، معجمرجالالحديث، قم، مرکز نشر آثار شیعه، ۱۴۱۰ق/ ۱۳۶۹ش، ج۱۴، ص۲۲۰.</ref> درباره احمد بن محمد کوفی غیر از سخن شیخ طوسی که وی را از اصحاب امام کاظم می‌داند، در کتب رجالی سخنی نیامده است.<ref>مامقانى، عبدالله، تنقيح المقال في علم الرجال(چاپ رحلي)، بى نا، بى جا، چاپ اول، ج۱، ص۹۳.</ref> مجهول الحال است.<ref>بروجردی، علی، طرائف المقال، قم، مكتبه المرعشي النجفي، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۸۰. جواهری، محمد، المفيد من معجم رجال الحديث، قم، مكتبه المحلاتي، چاپ دوم، ۱۴۲۴ق، ص۴۷.</ref> | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۰: | ||
مفاتیح الجنان همه روایات مستحبی را ندارد. مفاتیح نوین نیز کتاب جدیدی نیست تا مطالبی بدان اضافه شود و بلکه همان مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی با دسته بندی خاص می‌باشد. | مفاتیح الجنان همه روایات مستحبی را ندارد. مفاتیح نوین نیز کتاب جدیدی نیست تا مطالبی بدان اضافه شود و بلکه همان مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی با دسته بندی خاص می‌باشد. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||