روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
(ابرابزار)
 
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
این سخن از کیست: ((حسن و حیسن دو گوشواره عرشند))؟
این سخن از کیست: حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در مورد سئوال، حضرت (امیرمومنان) فرمودند که از رسول خدا(ص) شنیدم که: «خداوند متعال دو فرزندم حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ را از نوری که بر تو و فاطمه افکند، آفریده است و آن دو همانند دو گوشواره آویخته به گوش، جنبش و حرکت دارند و نور آن دو هفتاد هزار برابر نور شهیدان است ای علی(ع) همانا خدای عزیز و جلیل به من وعده فرموده که بر آن دو کرامتی عطا فرماید که هیچ‌کس به جز پیامبران و رسولان را به چنان کرامتی اکرام نفرموده باشد.»<ref>جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.</ref>
{{درگاه|امام حسین}}
'''روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند''' در منابع [[شیعه]]<ref>نگاه کنید به جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.</ref> و [[اهل‌سنت]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۸۴؛ مناوی، محمد عبدالرئوف، فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، ج۳، ص۴۱۵.</ref> با تعابیر مختلف نقل شده است. [[حضرت علی(ع) امام علی(ع)|امام علی(ع)]]  از [[رسول خدا(ص) پیامبر(ص)|رسول خدا(ص)]] نقل کرده که [[خداوند]] دو فرزندم [[حسن(ع)]] و [[حسین(ع)]] را از نوری که بر علی و [[فاطمه(س)|فاطمه]] افکنده، آفریده و آن دو همانند دو گوشواره آویخته به گوش، حرکت دارند و نور آن دو هفتاد هزار برابر نور شهیدان است.<ref>جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.</ref>


و در حالات حضرت آدم هم آمده است که روزی که آن حضرت وارد بهشت شدند متوجه نوری شدند که بهشت را روشن کرده بود. آن حضرت به جبرئیل گفت: این دختر کیست که از نور جمالش بهشت درخشان و روشن شده است؟ گفت: این فاطمه دختر محمد(ص) یکی از فرزندان تو است که پیامبر آخر الزمان است. گفت این تاج چیست که بر سر دارد گفت: شوهرش علی بن ابی طالب(ع) است. پرسید این دو گوشواره چیست؟ گفت: دو فرزندش حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ هستند.<ref>خسروی، موسی، ترجمه بحارالانوار، بخش امامت، تهران، اسلامیه، دوم، ۱۳۶۳ش، ج۷، ج۳، ص۷.</ref>
براساس روایات، [[حضرت آدم(ع)]] روزی در [[بهشت]]، متوجه نوری شد که بخشی از آن به دو گوشواره تعلق داشت و [[جبرئیل]] آن دو را حسن(ع) و حسین(ع) معرفی کرد.<ref>خسروی، موسی، ترجمه بحارالانوار، بخش امامت، تهران، اسلامیه، دوم، ۱۳۶۳ش، ج۷، ج۳، ص۷.</ref>


این حدیث شریف علاوه بر کتاب‌های شیعه در کتب روایی اهل سنت نیز نقل شده است.
این حدیث علاوه بر کتاب‌های شیعه در کتب روایی اهل‌سنت نیز نقل شده است. در کتاب فیض القدیر شرح الجامع الصغیر آورده که حسن(ع) و حسین(ع) دو گوشواره [[عرش الهی]] هستند و گوشواره بودن را نه به معنای معلق و آویزان بودن، بلکه به نوعی زینت عرش دانسته است.<ref>مناوی، محمد عبدالرئوف، فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، ج۳، ص۴۱۵.</ref> علی بن ابوبکر هیثمی یکی دیگر از علمای اهل‌سنت از رسول خدا(ص) روایت می‌کند: «حسن و حسین(ع) دو گوشواره عرش خدا هستند. هنگامی که بهشتیان در بهشت استقرار می‌یابند، می‌گویند: پروردگارا، به ما وعده داده بودی که ما را به دو رکن از ارکانت زینت بدهی، خداوند پاسخ می‌دهد مگر این‌گونه نیست که شما را به حسن(ع) و حسین(ع) زینت داده‌ام.»<ref>مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۸۴.</ref>{{پایان پاسخ}}
 
در کتاب فضائل الخمسه فی صحاح سته ـ که فضائل پنج تن(ع) در صحاح شش‌گانه اهل سنت است ـ باب هجدهم این کتاب عبارت است از این که حسنین ـ علیهما السلام ـ دو گوشواره عرش خدایند.
 
در فیض القدیر منادی ج۳، ص۴۱۵، گفته است: «حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ دو گوشواره عرش الهی هستند و معلق و آویزان از آن نیستند بلکه به نوعی زینت عرش می‌باشند نه اینکه همانند گوشواره آویزان باشند.» طبرانی، این حدیث را در «الاوسط» از «عقبه بن عامر» به نقل از پیغمبر اکرم(ص) آورده است در شرح آن کتاب از «دیلمی» نقل نموده است که: «حسنین ـ علیهما السلام ـ بمنزله دو شنف از چهره اند و شنف گوشواره ای است که به گوش می‌آویزند. منظور آن است که یکی از حسنین(ع) در جانب راست عرش و دیگری در جانب چپ عرش قرار دارند.»
 
هیثمی یکی دیگر از علمای اهل سنت در کتاب «مجمع، ج۹، ص۱۸۴» از عقبه بن عامر، ایشان هم از رسول خدا(ص) روایت می‌کند که: «حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ دو گوشواره عرش خدا و معلق به عرش اند و جدای از آن نمی‌باشند پیامبر اکرم(ص) فرموده است هنگامی که بهشتیان در بهشت استقرار می‌یابند به عرض می‌رساند پروردگارا، به من وعده داده بودی که مرا به دو رکن از ارکانت زینت بدهی، خدای تعالی می‌فرماید: مگر این گونه نیست که تو را به حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ زینت داده‌ام.»
 
(طبرانی) این حدیث را در «الاوسط» روایت می‌کند.<ref>ساعدی، محمد باقر، فضائل پنج تن در صحاح شش‌گانه، قم، فیروز آبادی، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۱۵۴.</ref>
 
پس معلوم شد که سند این حدیث به خود رسول اکرم(ص) می‌رسد و در کتب معتبر شیعه و سنی هم آمده است و لذا آن دو حضرت از جمله زینت‌های عرش الهی می‌باشند که دیگران از نور هدایت آن دو هم چون سایر معصومین(ع) استفاده می‌کنند.
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
 
== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
۱ـ ارشاد القلوب؛ دیلمی.
 
۲ـ بحارالانوار، ج۲۶، ص۲۹۳؛ علامه مجلسی.
 
۳ـ خصال؛ شیخ صدوق.
 
۴ـ گنجینه معارف شیعه؛ محمد باقر کمره ای.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۷: خط ۱۵:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = حدیث
  | شاخه اصلی = حدیث
|شاخه فرعی۱ = علم رجال
| شاخه فرعی۱ = علم رجال
|شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی نویسنده =  
| بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:امام حسن(ع)]]
[[رده:امام حسین(ع)]]
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]]
[[رده:عرش]]
[[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]