رفتار والدین با دختران: تفاوت میان نسخه‌ها

۶٬۳۴۲ بایت حذف‌شده ، ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - ' (س)' به '(س)'

Nazarzadeh

دیوان‌سالاران، ناظمان (CommentStreams)، مدیران رابط کاربری، مدیران

۷٬۰۶۳

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{شروع متن}}
-{{سوال}}بر اساس تعالیم دینی، سبک رفتاری والدین با دختران چگونه است؟{{پایان سوال}}
+{{سوال}}سبک رفتاری والدین با دختران چگونه باید باشد؟{{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-{{درگاه|فاطمی}}
+{{درگاه|زن و خانواده}}کارشناسان امور تربیتی برای '''رفتار مناسب والدین با دختران'''، مجموعه دستوراتی را با توجه به سه جنبه فرهنگی، عاطفی و مذهبی دختران ارائه داده‌اند که یکی از مهمترین آنها توجه به ارزش دختران در [[اسلام]] و ارج نهادن نسبت به آنها است. به گفته آنها، باید بدانند که دختر، شکننده و حساس است و باید از مهر  و محبت برخوردار باشد تا از لحاظ عاطفی تأمین گردد و به دیگران پناه نیاورد.
-والدین باید در زمینه‌های مختلف در تربیت و رفتار با دختران در خانواده دقت داشته و ایشان را ارج نهند. توجه به مقام دختر در اسلام مورد توجه قرار گرفته و نباید والدین تحت تأثیر افکار جاهلی، این مقام را تنزّل دهند. در قرآن، کشتن دختران را بشدت محکوم کرده است. در روایات فراوانی به ارزش و حرمت دختران اشاره شده است. در زمانی که دختر و زن ارزشی برای مردان خانواده نداشت، اسلام تأکید زیادی بر جایگاه دختران و عدم تبعیض بین فرزندان دختر و پسر داشته است.
-تربیت دختران باید به گونه‌ای باشد که حیا و شرم در آنها ملکه شود و همینطور بتوانند برای زندگی زناشویی آماده شوند و فرزند خودشان را تربیت کنند. والدین باید در نظر داشته باشند هیچگاه دختر را کوچک نشمارند و برای او عزت و احترام قائل باشند. و بین پسر و دختر تفاوتی قائل نباشند. و باید بدانند که دختر در آن سن و سال شکننده و حساس است و باید از مهر  و محبت برخوردار باشد تا از لحاظ عاطفی تأمین گردد و به دیگران پناه نیاورد. فارغ از جنبه عاطفی، دیگر نیازهای او بخصوص مادی باید سوی والدین تأمین شود تا خانه و خانواده برای دختر همیشه یک پناهگاه خوب و ثابت و امن باشد.
+به گفته آنها، تربیت دختران باید به گونه‌ای باشد که [[حیا|صفت حیا]] در آنها ایجاد شود و بتوانند برای زندگی زناشویی آماده شوند و فرزند خودشان را به درستی تربیت کنند. همچنین نیازهای مالی او باید از سوی والدین تأمین شود تا خانه و خانواده برای دختر همیشه یک پناهگاه امن باشد.
 == ارزش دختر و احترام به او ==
-در داستانی که قرآن درباره دختران شعیب گزارش می‌کند، شیوه درست برخورد با دختران به روشنی تبیین می‌گردد و احترام واقعی و عملی نشان داده می‌شود. [[حضرت شعیب(ع)]] هنگامی که با پیشنهاد به کارگیری [[حضرت موسی(ع)]] به دلیل قدرت بدنی و امانت از سوی دختران رو به رو می‌شود، آن را می‌پذیرد<ref>یکی از آن دو [دختر] گفت: «ای پدر، او را استخدام کن، چرا که بهترین کسی است که استخدام می‌کنی: هم نیرومند [و هم‌] در خور اعتماد است.» آیه ۲۶ سوره قصص</ref> و نشان می‌دهد که مشاوره با دختران و زنان هنگامی که با دلیل و برهان همراه باشد نه تنها نادرست نیست بلکه امری درست و راست می‌باشد.
+بر اساس آیه ۲۶ [[سوره قصص]]، [[حضرت شعیب|حضرت شعیب(ع)]] مشاوره و پیشنهاد دخترانش درباره به‌کارگیری [[حضرت موسی(ع)]] برای چوپانی را پذیرفت.<ref>سوره قصص: ۲۶.</ref> از این آیه، ارزش دادن به دختران و پذیرفتن مشاوره آنها برداشت شده است. همچنین در روایات، دخترانْ مهربان، اهل انس و الفت، بابرکت و با نظافت شمرده شده‌اند<ref>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، ‏کافی، قم‏: دار الحدیث، ‏۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۳۳۶.</ref> و طبق حدیثی، [[پیامبر(ص)]] پس از به دنیا آمدن دخترش [[حضرت فاطمه زهرا(س)|فاطمه]]، او را شاخه ریحانی خوش‌بو دانست.<ref>حر عاملی، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، قم‏: مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق، ج۲۱، ص۳۶۵.</ref>
-در آیات دیگر قرآن کریم نیز بر نهی از تنفر از فرزند دختر و تکریم او تأکیدات فراوانی شده و وضعیت برخورد کفار با فرزندان دختر و زنده به گور کردن ایشان در زمان جاهلیت مورد سرزنش قرآن قرار گرفته است: {{قرآن|وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ خَشْیَه إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِیَّاکُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ کانَ خِطْأً کَبیرا|ترجمه=فرزندان خویش را از ترس فقر نکشید، مائیم که به آنها و به شما روزی می‌دهیم، کشتن آنها گناه بزرگی است.|سوره=اسراء|آیه=۳۱}}
-در روایات نیز برای فرزند دختر ارزش و احترام خاصی قائل شده است. از جمله این روایات به سه روایت اشاره می‌کنیم:
-[[پیامبر اکرم(ص)]] می‌فرمایند: {{متن عربی|نِعْمَ الْوَلَدُ الْبَنَاتُ مُلْطِفَاتٌ مُجَهِّزَاتٌ مُونِسَاتٌ مُبَارَکَاتٌ مُفَلِّیَات|ترجمه=دختران چه فرزندان خوبی هستند: مهربان، با جهاز، اهل انس و الفت، با برکت و با نظافت می‌باشند.}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، ‏کافی، قم‏: دار الحدیث، ‏۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۳۳۶.</ref>
-[[امام صادق(ع)]] می‌فرماید:{{متن عربی|اَلبَناتُ حَسَناتٌ وَ البَنُونَ نِعَمٌ فَالحَسَناتُ تُثابُ عَلَیهِنَّ وَ النِّعمَه تُسأَلُ عَنها|ترجمه=دختران خوبی‌ها و پسران نعمت‌اند، به خوبی‌ها ثواب می‌دهند و از نعمت‌ها سئوال می‌شود.}}<ref>حرانی، ابن شعبه، حسین بن روح، تحف العقول، قم: جامعهٔ مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۴ق، ص۳۸۲.</ref>
-از خالد بن برقی وارد است که: «رسول خدا را به میلاد دخترش فاطمه بشارت دادند؛ در چهره اصحاب خود نگریست و آنان را ناراحت یافت، فرمود: شما را چه می‌شود. (او همچون) شاخه ریحانی است که او را می‌بویم و روزیش بر خداوند عزّوجلّ است».<ref>حر عاملی، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، قم‏: مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق، ج۲۱، ص۳۶۵.</ref>
 == ویژگی‌های تربیتی و رفتار با دختران ==
-در خصوص برخورد با دختر، اسلام می‌خواهد دختران در دوران کودکی و نوجوانی مسائلی را بیاموزند که در سنین مربوط به حال و مخصوصاً آینده بدان نیاز دارند. مثل هنر زن بودن، تدبیر منزل، حفظ و پاسداری از عفاف، مدیریت کانون، پرورش نسل، ارضای تمایلات، جهت‌دهی رغبت‌ها، بویژه از آن بابت که این امر برای پسران و دختران یکسان نیست و حتی اشتغال به سایر اموری که زاید بر وظیفه و موجب برتری و افتخار زن است و اسلام این تفاخر را برای او می‌پذیرد.
+عالمان و پژوهشگران رشته‌های تربیتی،‌ویژگی‌های دختران را در سه جنبه فرهنگی، عاطفی و اخلاقی بررسی کرده و در هر جنبه، سفارش‌هایی برای تربیت آنها از سوی والدین پیشنهاد کرده‌اند.
-=== جنبه فرهنگی و اجتماعی: ===
+=== جنبه فرهنگی و اجتماعی ===
-- جهت‌دهی فکر و اندیشه به حیات خاص زنانه، چون گرم داشتن کانون پرورش نسل، رام کردن طبع سرکش مردان، چگونگی تبدیل خانه و منزل به محل سکون و آرامش یا مسکن، گسترش فکر خدمت و حمایت و پرستاری از ناتوان و کودک و…
+پژوهشگران رشته‌های تربیتی گفته‌اند والدین در تربیت دختران باید به جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی آنان توجه کنند و در این راستا موارد زیر را بیان کرده‌ند:‌
-- ارائه فلسفه خاص حیات زن و نقش او در پهنه گیتی، راز چگونه زیستن و چگونه مردن، شناخت قدر خویش و مرز خود و آگاهی از وجود گوهر عفت در خود.<ref>قائمی، علی، سازندگی و تربیت دختران، تهران: انجمن اولیا و مربیان، ۱۳۸۴، ص۶۰–۵۴.</ref>
+* فکر و اندیشه دختران باید به سوی ویژگی‌های خاص زنانه جهت‌دهی شود؛ مانند گرم داشتن کانون پرورش نسل، تبدیل خانه به محل آرامش، پرستاری از ناتوان و کودک.<ref>قائمی، علی، سازندگی و تربیت دختران، تهران: انجمن اولیا و مربیان، ۱۳۸۴، ص۶۰–۵۴.</ref>
+* رفتارهای دختران به سمت حفظ [[عفاف]] جهت‌دهی شود؛ مانند حفظ [[حجاب]]، حضور او در اجتماع با حفظ حجاب و عفاف.
+* دقت در انتخاب دوستان دختر: دختران در سنین بلوغ، دوست دارند بیشتر وقتشان را با دوستان خود بگذرانند و با آنها درباره مسائل مختلف سخن بگویند. با توجه به این امر، پدر و مادر وظیفه دارند که دوست‌یابی او را جهت‌دهی کنند و به او کمک کنند تا دوستی مؤمن، شایسته، با وقار و با نشاط انتخاب کند و حتی از دوستش بخواهند گاهی به منزل ایشان بیاید.
+* آگاهی‌بخشی از مسائل اجتماعی و جریانات جامعه، فریب‌ها، وسوسه‌ها، انحرافات در جامعه و تمرین [[تقوا|خودنگهداری]] و عفت.
+* [[هدیه|هدیه دادن]]: در روایتی از پیامبر(ص)، هدیه گرفتن برای خانواده‌ ستوده شده و سفارش شده هدیه قبل از پسران به دختران داده شود.<ref>حر عاملی، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، قم‏: مؤسسه آل البیت (علیهم‌السلام)، ۱۴۰۹ق، ج۲۱، ص۵۱۴.</ref>
+* عدم تبعیض بین دختر و پسر.<ref>نوری، حسین بن محمد تقی، ‏مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل‏، قم‏: مؤسسه آل البیت علیهم السلام‏، ۱۴۰۸ق ج۲، ص۱۱۸؛ فقیهی، علی‌نقی، تربیت جنسی از منظر قرآن و حدیث، قم: دارالحدیث، ۱۳۸۳، ص۱۰۷.</ref>
+=== جنبه عاطفی ===
+متخصصان تربیت با توجه به جنبه‌های عاطفی دختران، موارد زیر را برای تربیت بهتر دختران سفارش کرده‌اند:
-- برخوردها و روابط اجتماعی او معقول و بر اساس اصل نیاز و در حد رفع آن است و حضورش در اجتماع جز در مورد ضرورت و به مانند مردان مطرح نیست.
+* خانه باید کانون محبت برای دختران باشد تا نیاز آنها از نظر عاطفی تأمین شود. در غیر این صورت، آنها برای تأمین نیازهای عاطفی خود از راه‌های دیگری استفاده می‌کنند. در منزل باید رابطه‌ای صمیمی با او برقرار شود. ابعاد مثبت شخصیت او تشویق گردد و از صفات خوبش نزد دیگران (محارم) تعریف و تمجید شود.<ref>سادات، محمدعلی، رفتار والدین با فرزندان، انجمن اولیاء و مربیان، چاپ پنجم، ۱۳۷۶، ص۳۸.</ref>
-- اصل بر پوشش و ستر در قالب حجاب، برای حفظ عفت خود و مردم جامعه است و تربیت وظیفه دارد بار این القاء را از سنین بروز شخصیت بر دوش گیرد.
+* در تربیت دختر به محبت و تشویق، بیشتر از تنبیه توجه می‌شود و والدین باید تلاش کنند او را از محبت و نوازش اقناع کنند.
-- دقت در انتخاب دوستان او نیز حائز اهمیت است. دختران در سنین بلوغ، دوست دارند بیشتر وقتش را با دوستان خود بگذرانند و با آنها درباره مسائل مختلف سخن بگویند. با توجه به این امر، پدر و مادر وظیفه دارند که دوست‌یابی او را جهت‌دهی کنند، یعنی خودشان به او کمک کنند تا دوستی مؤمن، شایسته، با وقار و با نشاط انتخاب کند و حتی از دوستش بخواهند گاهی به منزل ایشان بیاید. خصوصیات خوب دوستش به مرور زمان بر او اثر مثبت می‌گذارد.
+* سعی شود [[عزت نفس]] و عاطفه او ضربه نبیند، تا دیگران نتوانند در او نفوذ کنند.
-- آگاهی‌بخشی از مسائل اجتماعی و جریانات جامعه، فریب‌ها و وسوسه‌ها و انحرافات، زشتی و زیبایی‌ها در جامعه و تمرین خودنگهداری و عفت برای او.
+* عقل در او رشد داده شود؛ زیرا عقل کنترل‌کننده احساسات است.
-- عادت دادن به پوشش زنانه و خاص خود، نوع آرایش‌ها و بیرون، که خود در طرز رفتار مؤثر است.
+* والدین باید در طول شبانه‌روز، قسمتی از وقت خود را به دخترشان اختصاص داده و با او از مدرسه‌اش، دوستش و نیازهایش سخن بگویند؛ برای نمونه درباره دکوراسیون خانه از او نظرخواهی کنند. این گفتگوهای صمیمی والدین را به دخترشان نزدیک‌تر می‌کند و باعث می‌شود او به گفته‌هایشان توجه بیشتری کند.
-- هدیه دادن و تقدیم دختران بر پسران، یکی از چیزهایی که دل‌ها را به هم نزدیک می‌کند هدیه دادن است. پیامبر اکرم(ص) در این رابطه می‌فرمایند: «هر کس به بازار رود و هدیه‌ای برای خانواده‌اش بخرد و ببرد، [پاداش او] مانند کسی است که برای نیازمندان صدقه می‌برد. [و هنگامی که هدیه را به خانه می‌برد]، باید، قبل از پسران، به دختران بدهد، زیرا کسی که دخترش را شادمان کند، مانند کسی است که یک بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کرده است».<ref>حر عاملی، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، قم‏: مؤسسه آل البیت (علیهم‌السلام)، ۱۴۰۹ق، ج۲۱، ص۵۱۴.</ref>
+* هرگز در بین جمع از او [[انتقاد]] نکنند.<ref>امام علی (علیه‌السلام) نُصحک بین الملاء تقریعٌ؛ نصیحت و انتقاد در بین جمع باعث خرد شدن شخصیت طرف مقابل است. (خوانساری، آقاجمال، شرح غرر الحکم و درر الکلم، تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۶۶ش، ج۷، ص۳۸۲)، به نقل از محدثی، جواد، اخلاق معاشرت. بوستان کتاب، چاپ پنجم، ۱۳۸۲، ص۳۱۱.</ref>
+* هنگام انتقاد از ویژگی‌های بد او هیچ‌گاه به کل شخصیت او حمله نکنند؛ برای نمونه گفته نشود: «من تو را دوست ندارم». بلکه بگویند: «من این رفتار تو را دوست ندارم».<ref name=":0" />
+* برای انتقاد کردن سعی کنند از نکات مثبت شخصیت او سخن بگویند و بعد به‌طور غیرمستقیم از او انتقاد کنند.<ref name=":0" />
+* سعی کنند انتقادهای خود را در قالب جملات امر و نهی بیان نکنند و جای آنها از جملاتی مثل «شاید بهتر باشد»، «به نظرت اگر این‌طور باشد بهتر نیست» استفاده کنند.<ref name=":0">شرفی، محمدرضا، جوان و نیروی چهارم زندگی، انتشارات سروش، چاپ دوم، ۱۳۸۰، ص۲۴–۲۱.</ref>
-- عدم تبعیض و تحقیر دختران در خانواده، پیامبر (ص) با اشاره به حفظ عزّت و ارزشمندی فرزند و عوارض روانی عملکردهای نامطلوب، نسبت به دختر فرمود: «کسی که فرزند دختری داشته باشد و او را اذیت نکند و توهین نکند و پسر را بر او ترجیح ندهد، خداوند، او را وارد بهشت می‌کند».<ref>نوری، حسین بن محمد تقی، ‏مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل‏، قم‏: مؤسسه آل البیت علیهم السلام‏، ۱۴۰۸ق ج۲، ص۱۱۸.</ref><ref>فقیهی، علی‌نقی، تربیت جنسی از منظر قرآن و حدیث، قم: دارالحدیث، ۱۳۸۳، ص۱۰۷.</ref>
+* او را با دیگران مقایسه نکنند و خوبی‌های دیگران را به رخ او نکشند. طوری رفتار کنند که احساس کند او و شخصیت‌اش نزد والدین محبوب و دوست داشتنی است.
-=== جنبه عاطفی ===
-- منزل باید کانون مهر و محبت برای دختران باشد تا ایشان کاملاً از جهت عاطفی ارضاء گردند. اگر به این امر توجه نشود، ایشان به دنبال ارضاء این نیاز از راه‌های دیگر بر می‌آید. در منزل باید رابطه‌ای صمیمی با او وجود داشته باشد. ابعاد مثبت شخصیت او مورد تشویق قرار گیرد و از این صفات خوبش نزد دیگران (محارم) تعریف و تمجید شود.<ref>سادات، محمدعلی، رفتار والدین با فرزندان، انجمن اولیاء و مربیان، چاپ پنجم، ۱۳۷۶، ص۳۸.</ref>
-- در تربیت دختر به محبت و تشویق بیشتر از تنبیه توجه می‌شود و می‌کوشیم که او را از محبت و نوازش خود اقناع کنیم.
+=== جنبه مذهبی و اخلاقی ===
+عالمان حوزه‌های تربیتی و اخلاقی معتقدند باید زمینه‌های رعایت [[احکام شرعی]] را پیش از [[سن تکلیف دختران]] (نُه سال قمری) در آنها ایجاد کرد. ترغیب دختران با شیوه تشویق به انجام دستورات دینی، مانند خواندن [[نمازهای واجب]]، در آسان شدن این تکالیف برای آنها تأثیرگذار است.
-- سعی بر این است که غرور، عزت نفس و عاطفه او جریحه‌دار نشود تا دیگران نتوانند در او نفوذ کنند.
+یکی از مسائلی که رعایت آن در تربیت دختران ضروری دانسته شده رعایت اصول و [[آداب جنسی]] است. [[تربیت جنسی]] را از دیدگاه [[اسلام]]، فراهم‌سازی زمینه‌های رشد و پرورش [[غریزه جنسی]]، به‌گونه‌ای که عفت و سلامت جنسی رعایت شود، شمرده‌اند. سفارش شده والدین در برخورد با دختران [[حیا|حیای جنسی]] را رعایت نموده و از این راه سلامت روانی آنها را حفظ کنند.
-- در عین غرق داشتن او در عواطف و غرور می‌کوشیم از وادی عقل دورش نداریم که عقل کنترل‌کننده احساسات است.
+مواردی که در روایات به پرهیز آن سفارش شده چنین است: عریان کردن عورت در مقابل دختر، بوسیده شدن دختربچه توسط نامحرم در سنین مورد نهی، بازی با اعضای جنسی کودک، خوابیدن دختر و پسر در یک بستر.
-- پدر و مادر باید در طول شبانه روز، قسمتی از وقت خود را به او اختصاص داده و با او از مدرسه‌اش، دوستش، نیازهایش، سخن بگویند. در مورد نظافت منزل و دکوراسیون آن نظرخواهی نمایند. این گفتگوهای صمیمی والدین را به دخترشان نزدیک‌تر می‌کند به گونه‌ای که هیچ‌گاه والدین را از خود دور نمی‌پندارد و ایشان را نزدیک‌ترین دوستان خود می‌پندارد و به گفته‌هایشان توجه می‌کند و حاضر نیست دلشان را آزرده کند.
-- هرگز در بین جمع از او انتقاد نکنند.<ref>امام علی (علیه‌السلام) نُصحک بین الملاء تقریعٌ؛ نصیحت و انتقاد در بین جمع باعث خرد شدن شخصیت طرف مقابل است. (خوانساری، آقاجمال، شرح غرر الحکم و درر الکلم، تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۶۶ش، ج۷، ص۳۸۲)، به نقل از محدثی، جواد، اخلاق معاشرت. بوستان کتاب، چاپ پنجم، ۱۳۸۲، ص۳۱۱.</ref> در انتقاد از صفت بد او هیچ‌گاه به کل شخصیت او حمله نکنند یعنی نگویند: «من شما را دوست ندارم». بگویند من این رفتار خاص شما را دوست ندارم. برای انتقاد کردن سعی کنند از نکات مثبت شخصیت او سخن بگویند و بعد به‌طور غیرمستقیم از او انتقاد کنند. سعی کنند انتقادهای خود را در قالب جملات امر و نهی بیان نکنند و بجای آنها از جملاتی مثل «شاید بهتر باشد»، «به نظر شما آیا این‌طور باشد بهتر نیست» و… استفاده کنند.<ref>شرفی، محمدرضا، جوان و نیروی چهارم زندگی، انتشارات سروش، چاپ دوم، ۱۳۸۰، ص۲۴–۲۱.</ref>
-- او را مقایسه نکنند. صفات بد او را با صفات خوب دیگران مقایسه نکنند. خوبی‌های دیگران را به رخ او نکشند. طوری رفتار کنند که احساس کند او و شخصیت‌اش نزد والدین محبوب و دوست داشتنی هستند. بگویند: امروز از دیروز دوست داشتنی‌تر شده‌ای، چون امروز نمازت را اول وقت خواندی (البته خود والدین نیز باید در عمل به این مسایل دینی توجه داشته باشند و گرنه انتظار صحیحی نیست که خودشان رعایت نکنند و از او انتظار داشته باشند).
-=== جنبه مذهبی و اخلاق ===
-پایبندی به مذهب و اصول و ضوابط آن برای همگان از مرد و زن فرض است ولی بنا به مصالحی لازم است حالت خداترسی و تقوای در قول و فعل و رفتار را در زنان بیشتر کنیم. مسئولیت عظیم آنان در پرورش نسل آینده، امانتداریشان در اصل تکلیف خانوادگی، حفظ ذخایر اسلامی، گرم و پاک نگه داشتن کانون، وجوب حفظ عفت که در زنان از ارجحیتی برخوردار است، پاک داشتن دامن و رحم برای شناخته شدن نسل، سالم داشتن محیط جامعه و دور داشتن آن از تحریک‌ها، تهییج‌ها وسوسه‌ها ایجاب می‌کنند که رابطه زن با خدا محکمتر، اندیشیده‌تر و خالصانه‌تر از مرد باشد.
-از سوی دیگر یکی از مسائلی که رعایت آن در تربیت دختران ضروریست رعایت اصول و آداب جنسی است. از دیدگاه اسلام، تربیت جنسی یعنی فراهم‌سازی زمینه‌های رشد و پرورش غریزه جنسی، به‌گونه‌ای که هم «عفت جنسی» حاصل شود و هم «سلامت جنسی». توصیه می‌شود والدین در برخورد با دختران جوانب حیای جنسی را رعایت نموده و از این طریق سلامت روانی او را حفظ نمایند. رعایت پوشش عورت در مقابل دختر، بوسیده شدن کودک توسط نامحرم در سنین مورد نهی، بازی با اعضای جنسی کودک، همبستری دختر و پسر در مکان واحد و… همه از مواردی است که توصیه به رعایت آنها در برخورد والدین با فرزندان شده است.
 {{پایان پاسخ}}
@@ خط ۸۸: / خط ۷۵: @@
 }}
 {{پایان متن}}
+[[es:La visión del Islam sobre el comportamiento de los padres con sus hijas]]

رفتار والدین با دختران: تفاوت میان نسخه‌ها

رفتار والدین با دختران (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۲