رعایت قواعد تلاوت قرآن در خواندن دعا (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۲۶
، ۲۲ دسامبر ۲۰۲۰جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه'
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
قواعد [[تلاوت]] دو گونه است؛ یکی آن مواردی که عدم رعایت آن موجب تغییر در معنا و مفهوم می‌شود؛ و چه بسا در مواقعی موجب بطلان | قواعد [[تلاوت]] دو گونه است؛ یکی آن مواردی که عدم رعایت آن موجب تغییر در معنا و مفهوم می‌شود؛ و چه بسا در مواقعی موجب بطلان خواسته ما بشود. به عنوان مثال تفاوت دو حرف هاء و حاء در دو کلمه اَهْوی و اَحْوی، به صورتی که «هاء» در کلمه اَهْوی با محدود کردن هوا در میان تارهای صوتی به صورت ساده ادا می‌شود ولی در اَحْوی حرف حاء حلقی و با گرفتگی خاصی ادا می‌شود.<ref>حبیبی، علی و شهیدی، محمد رضا، روان خوانی و تجوید قرآن کریم، قم، انتشارات روحانی، چاپ اول، ۱۳۷۶، ص۱۰۲.</ref> | ||
قسم دیگر قواعدی است که عدم رعایت آن مخل در معنا نمی‌باشد. یعنی رعایت آن موارد در تلاوت دعا چندان ضروری به نظر نمی‌رسد، آن موارد عبارت‌اند از حروف کوتاه (فتحه، کسره و ضمه) و حروف کشیده (الف مدی، یاء مدی و واو مدی) و مدّ. مانند | قسم دیگر قواعدی است که عدم رعایت آن مخل در معنا نمی‌باشد. یعنی رعایت آن موارد در تلاوت دعا چندان ضروری به نظر نمی‌رسد، آن موارد عبارت‌اند از حروف کوتاه (فتحه، کسره و ضمه) و حروف کشیده (الف مدی، یاء مدی و واو مدی) و مدّ. مانند کلمه شاءَ که در هنگام تلاوت، لازم نیست صدا بیش از اندازه کشیده شود؛ زیرا چه این کار را انجام بدهیم یا ندهیم، در هر صورت معنا را می‌رساند. | ||
* رعایت قواعد در تلاوت [[دعا]] در موارد تمایز حروف‌ها ضروری است ولی در حرف‌های مدی و اِماله لازم نیست. | * رعایت قواعد در تلاوت [[دعا]] در موارد تمایز حروف‌ها ضروری است ولی در حرف‌های مدی و اِماله لازم نیست. | ||