راه‌های کنترل خشم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}برای کنترل خشم، باید [[عوامل خشم|عوامل آن]] را که شامل عوامل درونی و بیرونی است از میان برد. عوامل درونی خشم، مانند [[کبر]]، [[خودبینی]] و [[حسد]] با [[خودسازی]] از بین می‌رود. عوامل بیرونی خشم، به دلیل گستردگی و بی‌اختیار بودن [[انسان]] در ایجاد آن، قابل کنترل نیست؛ ولی انسان با تقویت [[اراده]] می‌تواند خشم را در موقعیت‌های مختلف کنترل کند.

 

برای مهار [[خشم]] و درمان آن، باید [[عوامل خشم]] و انگیزه‌هایی را که موجب پیدایش خشم می‌شود شناخت و آنها را از میان برد. عوامل زمینه‌ساز خشم به دو گروه کلی تقسیم شده است:

عوامل درونی خشم، عواملی هستند که ریشه آنها به خود شخص برمی‌گردد، مانند [[کبر]]، [[عجب|عُجْب]]، [[حرص]] و [[حسد]]. عوامل درونی خشم، با [[خودسازی]] و [[تزکیه نفس]] از بین می‌رود.<ref name=":0">آداب معاشرت اسلامی، قم، مرکز تحقیقات اسلامی سپاه، چ سوّم، ۱۳۷۹، ص۱۷۹–۱۸۰.</ref> برای درمان کامل عوامل درونی خشم، بهتر است از افراد متخصص و کارشناس مانند روان‌شناس یا [[استاد اخلاق]] کمک گرفت.

عوامل بیرونی، عواملی هستند که از خارج موجب بر انگیخته شدن خشم انسان می‌شوند. عوامل خارجیِ خشم، گسترده بوده و در اختیار انسان نیست؛ از این رو، کنترل آن عوامل نیز، کمتر در اختیار انسان خواهد بود. با این همه، باید انسان [[اراده]] خود را به‌گونه‌ای تقویت کند، که در چنین مواقعی از [[عقل]] و اراده خود پیروی کرده و خشم خود را مهار کند.<ref name=":0"/>

برای کنترل خشم، زمانی که فرد دچار خشم شده، سفارش‌هایی بیان شده که برخی از آنها چنین‌اند:

* '''یاد خدا''': بر اساس [[روایت|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]]، در [[تورات]] نوشته شده: «ای فرزند آدم، من را به هنگام خشم خود به یادآور، تا تو را به هنگام خشم خود به یاد آورم».<ref>کلینی، کافی، ج۲، ص۳۰۴.</ref> [[یاد خدا]] و یادآوری وعده‌ای که او برای کنترل خشم داده، در مهار آن تأثیرگذار است؛ حتی برخی، ذکر خد را هنگام خشم، [[واجب]] دانسته‌اند.

* '''پناه بردن به خدا''': در روایتی، [[پیامبر(ص)]] به افراد خشمگین سفارش کرده بگویند: «اَعوذُ بالله من الشّیطانِ الرّجیم؛ از شیطان رانده شده به خدا پناه می‌برم».<ref>القمی، شیخ عباس، سفینه البحار، ج۲، ص۳۱۹.</ref>

* '''وضو و غسل''': [[وضو|وضو گرفتن]] با آب سرد، در فرونشاندن آتش خشم مؤثر است. در روایات سفارش شده هنگام خشم، با آب سرد وضو گرفته<ref>القمی، شیخ عباس، سفینه البحار، ج۲، ص۳۱۹؛ میزان الحکمه، ج۹، ص۴۳۴۰، حدیث ۱۵۰۶۱.</ref> یا [[غسل]] شود.<ref>نهج الفصاحه، ح ۲۰۳۹، ص۴۳۲.</ref>

* '''سکوت و آرامش:''' بر اساس روایتی، [[امام علی(ع)]] توصیه کرده خشم را با [[سکوت]] درمان کنید.<ref>آمدی، غرر الحکم، حدیث ۵۱۵۵.</ref>

* '''نشستن یا ایستادن''': در برخی از روایات، برای مهار خشم به تغییر وضعیت از حالت ایستاده به نشسته یا به عکس، توصیه شده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۷۳، ص۲۶۴.</ref>

* '''خود را به بردباری زدن''': رفتار کردن شبیه انسان‌ها صبور، اگر چه فرد بردبار نیست، او را به تدریج شکیبا و بردار بار می‌کند. درنتیجه می‌تواند بر خشم خود کنترل پیدا کند.  

* '''صله رحم''': [[امام خمینی]]، [[صله رحم]] و دیدار خویشاوندانی را که فرد نسبت به آنها خشمگین شده است، در کنترل خشم اثرگذار دانسته است.<ref>موسوی، خمینی، روح الله، «شرح حدیث جنود عقل و جهل»، تهران، نشر آثار امام، دوم، 1377، ص238.</ref>

{{مطالعه بیشتر}}

== منابع ==

{{پانویس|۲}}

  | شاخه فرعی۱ = رذائل اخلاقی

  | شاخه فرعی۲ = خشم

  | شاخه فرعی۳ =

  | شناسه = شد

  | تیترها = شد

  | ویرایش = شد

  | لینک‌دهی = شد

  | نمایه =

  | تغییر مسیر = شد

  | بازبینی =

  | ارجاعات =

| بازبینی نویسنده =  

  | تکمیل =

  | اولویت = ج

  | کیفیت = ج