راه‌های درمان حسد: تفاوت میان نسخه‌ها

مهمترین عامل جلوگیری از حسد، پیروی و عملی نکردن حسادت و فکر خود است. زیرا هر فکری که از آن پیروی نشود، به خودی خود از بین می‌رود؛ چنانچه بر اساس روایتی، وسوسه مانند حمله کردن سگ است، که اگر به اعتنا نشود دور می‌شود.<ref>دستغیب، سید عبدالحسین، گناهان کبیره، قم، انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۲، ص۳۲۲.</ref>

یکی از راه‌های درمان حسادت، این است که هر چه حسد از او می‌خواهد، محکوم کرده و خلاف آن عمل کند. برای نمونه اگر بخواهد بر اساس حسادت خود، آبروی کسی را در جمعی بریزد، خلاف آن عمل کرده و از او تعریف و تمجید کند. انجام این راهکار در آغاز برای شخص سخت است؛ ولی به‌تدریج تبدیل به اخلاق او شده و آسان خواهد شد.  

خیرخواهی حسود نسبت به شخصی که به او حسادت می‌ورزد، خوش‌رفتاری با او و کمک کردن به او، از دیگر نمونه‌های «عمل بر ضد حسد» است.  

نسبت به کسی که حسادت او در قلب ماست اظهار محبت کنیم، هر چند برای شخص مشکل و سخت باشد، ولی به خاطر آخرت خود و آسایشی که در آینده نصیب او می‌شود، سختی کار آسان می‌شود. مثلاً از او تعریف و تجلیل کرده و نسبت به او نیکی کنیم، هر چند این کارها در ابتدا ظاهری و مصنوعی است، ولی به زودی این محبت‌ها، واقعی و حقیقی می‌شوند.<ref>امام خمینی، اربعین حدیث، ص۱۱۲.</ref>

 

در بسیاری از موارد همنشینی‌ها و جستجو از احوالات خصوصی، موجب حسادت می‌شود، پس سعی کنیم به مقدار ضرورت معاشرت کنیم و از زندگی خصوصی آنها که موجب حسادت ما می‌شود تفحص و جستجو نکنیم.

هفتم: از برخوردهای اشخاص، برداشت بد نکنیم و در امور اجتماعی متعادل باشیم، و از کسی به خاطر مقام یا مال و یا… توقع بی جا نداشته باشیم.