راه‌های ترک غیبت
سؤال
راه‌های ترک غیبت چیست؟
توجه به پیامدهای غیبت
اولین مرحله برای ترک یک عادت، توجه به تمامی زوایای آن و آثار و پیامدهای دنیوی و اخروی و فردی و اجتماعی آن می‌باشد. وقتی انسان یقین کند که غیبت از نظر شرعی حرام و جزو گناهان کبیره است و آثار روانی نامطلوبی بدنبال دارد، بهتر می‌تواند برای ترک آن تصمیم بگیرد؛ بنابراین شما باید بیشتر در این زمینه مطالعه کنید و کتاب‌های اخلاقی و روان شناختی مربوط به آن را که در پایان معرفی می‌شود، بخوانید. شناخت و آگاهی برای انسان بسیار مهم است. بسیاری از گناهان ناشی از جهل و غفلت ما می‌باشد.
- شناخت علل و زمینه‌های آن: نقطه ضعف‌هایی را که در شما وجود دارد و باعث شده تا شما از دیگران غیبت نمایید شناسایی نموده و اصلاح کنید.
- تقویت و ایجاد رفتارهای جایگزین: بعد از شناخت علل و زمینه‌های غیبت و اعتقاد به جنبه‌های منفی آن، باید سعی کنید از مجالس غیبت دوری نموده و اگر عادت کرده‌اید خود غیبت دیگران را نمایید، بجای آن یک برنامه مفید و مطلوب برای خود در نظر بگیرید. مثلاً سعی کنید بعد از این، کتاب مطالعه نمایید. یکی از علت‌های غیبت کردن این است که وقتی افراد دور هم جمع می‌شوند و هیچ برنامه مفید و سرگرم‌کننده ای ندارند، اوقات فراغت خود را با غیبت و گفتن از این طرف و آن طرف سپری می‌کنند. اگر یک برنامه مفید برای خود در نظر بگیرید و لا اقل به یاد خدا باشید و توجه داشته باشید که خداوند حاضر و ناظر هست، کم‌کم حالت خود کنترلی و خود مهارگری در شما ایجاد می‌شود.
- یکی از راه‌های عملی برای ترک غیبت این است که انسان پیش از گفتن هر سخنی، به مشروع یا نا مشروع بودن و سود و زیان‌های دنیوی و اخروی آن توجه کند. یعنی قبل از اینکه حرفی بزنیم به عاقبت و تأثیرات آن سخن فکر کنیم.
- کمک خواستن از خداوند: یعنی انسان همیشه و در همه اوقات از خدا درخواست کمک و یاری کند تا به رذایل اخلاقی چون غیبت دچار نشود. امید است توجه به این نکات و عملی نمودن راهکارهای درمان غیبت، بتواند برای شما مفید باشد.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر
۱ـ مهدی فقیه ایمانی، نقش زبان در سرنوشت انسان، نشر اسماعیلیان، ۱۳۷۵.
۲ـ ابراهیم امینی، خود سازی، انتشارات شفق، ۱۳۷۲
۳ـ اخلاق الاهی، ج۴–۵، آفات زبان، آیت الله مجتبی تهرانی، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.