جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه'
بدون خلاصۀ ویرایش |
(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
دیدگاه‌های گوناگونی در مورد دین [[پیامبر اسلام]] پیش از [[نبوت]]، وجود دارد، [[یهودیت]]، [[مسیحیت]]، [[دین حنیف]] (شریعت حضرت ابراهیم(ع)) از جمله این اقوال است. با این وجود، اصل قطعی در این زمینه این است که پیامبر(ص) پیش از بعثت [[یکتاپرستی|یکتاپرست]] بوده و همیشه از بت‌ها بیزاری می‌جسته است. برای این ادعا به مواردی استدلال شده است: | دیدگاه‌های گوناگونی در مورد دین [[پیامبر اسلام]] پیش از [[نبوت]]، وجود دارد، [[یهودیت]]، [[مسیحیت]]، [[دین حنیف]] (شریعت حضرت ابراهیم(ع)) از جمله این اقوال است. با این وجود، اصل قطعی در این زمینه این است که پیامبر(ص) پیش از بعثت [[یکتاپرستی|یکتاپرست]] بوده و همیشه از بت‌ها بیزاری می‌جسته است. برای این ادعا به مواردی استدلال شده است: | ||
* امام علی(ع) در برابر مردمی که با سرگذشت پیامبر خدا آشنا بودند، بر پیراستگی او از [[شرک]] و گناه تأکید می‌ورزید.<ref>ر. ک. صحیفه علویه، ص ۳۴۲ و ۵۰۳; و بحارالانوار، ج ۱۰، ص ۴۵.</ref> و پیشینه درخشان او و خاندانش را یادآور می‌شد.<ref>ر. ک. نهج البلاغه، | * امام علی(ع) در برابر مردمی که با سرگذشت پیامبر خدا آشنا بودند، بر پیراستگی او از [[شرک]] و گناه تأکید می‌ورزید.<ref>ر. ک. صحیفه علویه، ص ۳۴۲ و ۵۰۳; و بحارالانوار، ج ۱۰، ص ۴۵.</ref> و پیشینه درخشان او و خاندانش را یادآور می‌شد.<ref>ر. ک. نهج البلاغه، خطبه ۹۴، ۹۶، ۲۱۴.</ref> | ||
* رسول خدا(ص) به گواهی تاریخ و تأکید روایات، دارای نیاکانی یکتاپرست بوده و اجداد ایشان پیرو دین حنیف و تابع حضرت ابراهیم(ع) به شمار می‌آمدند. | * رسول خدا(ص) به گواهی تاریخ و تأکید روایات، دارای نیاکانی یکتاپرست بوده و اجداد ایشان پیرو دین حنیف و تابع حضرت ابراهیم(ع) به شمار می‌آمدند. | ||
* پیامبر(ص) در سنین خردسالی در سفری به شام، با راهبی به نام بَحیرا برخورد نمود. زمانی که بحیرای راهب، نشانه‌های پیامبری را در سیمای محمد نوجوان مشاهده کرد، برای آزمودنش او را به دو بت «لات» و «عزی» سوگند داد، پیامبر در جواب بحیرا فرمود: {{متن عربی|لا تَسألنی بِهِما، فَوَ اللّه ما أبغضتُ شَیئَاً بُغضهما|ترجمه=مرا به این دو بت سوگند مده، به خدا قسم هیچگاه چیزی نزد من منفورتر از آن دو نبوده است.}}<ref>شرح الشفاء، ج ۲، ص ۲۰۸; ر.ک. ابن کثیر، السیرة النبویة، ج ۱، ص ۲۴۵.</ref> | * پیامبر(ص) در سنین خردسالی در سفری به شام، با راهبی به نام بَحیرا برخورد نمود. زمانی که بحیرای راهب، نشانه‌های پیامبری را در سیمای محمد نوجوان مشاهده کرد، برای آزمودنش او را به دو بت «لات» و «عزی» سوگند داد، پیامبر در جواب بحیرا فرمود: {{متن عربی|لا تَسألنی بِهِما، فَوَ اللّه ما أبغضتُ شَیئَاً بُغضهما|ترجمه=مرا به این دو بت سوگند مده، به خدا قسم هیچگاه چیزی نزد من منفورتر از آن دو نبوده است.}}<ref>شرح الشفاء، ج ۲، ص ۲۰۸; ر.ک. ابن کثیر، السیرة النبویة، ج ۱، ص ۲۴۵.</ref> | ||