دیدگاه شیعه و اهل‌سنت در مسئله امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای '
جزبدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای ')
خط ۲۵: خط ۲۵:


* مطابق قرآن ابراهیم(ع) بعد از مقام نبوت و رسالت، به امامت می‌رسد و قرآن از امامت به عهد الهی یاد کرده و آنرا از ظالمین بطور مطلق نفی نموده است.<ref>(بقره:۱۲۴).</ref> (چه در گذشته ظالم بوده باشد و چه الان، چه به شرک و گناه به خود ستم کرده باشد و چه به دیگران) معلوم می‌شود امام باید معصوم از خطا و گناه باشد.
* مطابق قرآن ابراهیم(ع) بعد از مقام نبوت و رسالت، به امامت می‌رسد و قرآن از امامت به عهد الهی یاد کرده و آنرا از ظالمین بطور مطلق نفی نموده است.<ref>(بقره:۱۲۴).</ref> (چه در گذشته ظالم بوده باشد و چه الان، چه به شرک و گناه به خود ستم کرده باشد و چه به دیگران) معلوم می‌شود امام باید معصوم از خطا و گناه باشد.
* در آیات زیادی خدا جعل و نصب امام و خلیفه را به خود نسبت داده است.<ref>(بقره:۱۲۴)؛ (انبیاء:۷۳)، (سجده:۲۴)، (ص:۲۶)؛ (طه:۲۹).</ref> و آنرا به انتخاب مردم واگذار نکرده است. این مطلب معلوم می‌شود، امامت نظیر مقام نبوت منصب الهی است، پس خود خدا باید آنرا معرفی نماید و خداوند هم در آیات ولایت، امامت، مودّت، تطهیر، تبلیغ و آیه اولی الامر … امام را معرفی نموده است و نیز پیامبر(ص) امام بعد از خود را در روایات متواتر معرفی کرده‌است. همچنین با وجود انسان معصوم که آیات، روایات و عقل بر عصمتش دلالت دارد، نوبت به امامت غیر معصوم نمی‌رسد. در این زمینه فقط به مفاد یک آیه اشاره می‌شود: فخر رازی از علمای اهل سنت در ذیل آیه ای که می‌فرماید: «ای اهل ایمان از خدا و رسول و صاحبان امر از میان خود اطاعت کنید» می‌گوید: صاحبان امر غیر از معصومین کسان دیگری نمی‌توانند باشند، زیرا امر کردن خدا به اطاعت مطلقه از غیر معصوم محال است.<ref>فخر رازی، محمد، تفسیر کبیر، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ هـ. ق، ج۱، ص۱۴۴.</ref>
* در آیات زیادی خدا جعل و نصب امام و خلیفه را به خود نسبت داده است.<ref>(بقره:۱۲۴)؛ (انبیاء:۷۳)، (سجده:۲۴)، (ص:۲۶)؛ (طه:۲۹).</ref> و آنرا به انتخاب مردم واگذار نکرده است. این مطلب معلوم می‌شود، امامت نظیر مقام نبوت منصب الهی است، پس خود خدا باید آنرا معرفی نماید و خداوند هم در آیات ولایت، امامت، مودّت، تطهیر، تبلیغ و آیه اولی الامر … امام را معرفی نموده است و نیز پیامبر(ص) امام بعد از خود را در روایات متواتر معرفی کرده‌است. همچنین با وجود انسان معصوم که آیات، روایات و عقل بر عصمتش دلالت دارد، نوبت به امامت غیر معصوم نمی‌رسد. در این زمینه فقط به مفاد یک آیه اشاره می‌شود: فخر رازی از علمای اهل سنت در ذیل آیه‌ای که می‌فرماید: «ای اهل ایمان از خدا و رسول و صاحبان امر از میان خود اطاعت کنید» می‌گوید: صاحبان امر غیر از معصومین کسان دیگری نمی‌توانند باشند، زیرا امر کردن خدا به اطاعت مطلقه از غیر معصوم محال است.<ref>فخر رازی، محمد، تفسیر کبیر، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ هـ. ق، ج۱، ص۱۴۴.</ref>
* نصب امام معصوم، عنایت خدا به بندگانش می‌باشد، زیرا امام، انسان را به اطاعت از خدا نزدیک و از معصیت او دور می‌کند.<ref>علامه حلی، حسن بن مطهر، کشف المراد، قم، نشر اسلامی، چاپ هفتم، ۱۴۱۷ق، ص۴۹۰.</ref>
* نصب امام معصوم، عنایت خدا به بندگانش می‌باشد، زیرا امام، انسان را به اطاعت از خدا نزدیک و از معصیت او دور می‌کند.<ref>علامه حلی، حسن بن مطهر، کشف المراد، قم، نشر اسلامی، چاپ هفتم، ۱۴۱۷ق، ص۴۹۰.</ref>


کاربر ناشناس