دلیل گفتن صدق الله العلی العظیم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‌است' به 'ه است'
(جایگزینی متن - 'متفرقات و معارف در قرآن' به 'معارف قرآنی')
جز (جایگزینی متن - 'ه‌است' به 'ه است')
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
گفتن {{عربی|صدق الله العلی العظیم}} در روایات معصومان به آن توصیه شده است هرچند گفتن آن واجب نیست. در قرآن، تصدیق کلام خدا از کارها و صفات پیامبر و مومنان دانسته شده است.
گفتن {{عربی|صدق الله العلی العظیم}} در روایات معصومان به آن توصیه شده است هرچند گفتن آن واجب نیست. در قرآن، تصدیق کلام خدا از کارها و صفات پیامبر و مومنان دانسته شده است.
==توصیه معصومان به تصدیق کلام خدا پس از قرائت قرآن==
==توصیه معصومان به تصدیق کلام خدا پس از قرائت قرآن==
در احادیث معصومان به تصدیق آیات الهی پس از تلاوت قرآن، توصیه‌ شده‌است. به اعتقاد علامه طباطبایی، حقیقت و باطن بیان عبارت «صدق الله» واکنشی است مبتنی بر ایمان و دلبستگی به سخن خداوند، علاوه بر آنکه این کار در ظاهر، رعایت ادبی از آداب تلاوت قرآن است:
در احادیث معصومان به تصدیق آیات الهی پس از تلاوت قرآن، توصیه‌ شده است. به اعتقاد علامه طباطبایی، حقیقت و باطن بیان عبارت «صدق الله» واکنشی است مبتنی بر ایمان و دلبستگی به سخن خداوند، علاوه بر آنکه این کار در ظاهر، رعایت ادبی از آداب تلاوت قرآن است:


* روایتی از پیامبر اکرم در پاسخ به سؤال شخصی که از حضرت پرسید: {{عربی|مَا ابْتِدَاءُ الْقُرْآنِ وَ مَا خَتْمُهُ قَالَ یَا ابْنَ سَلَامٍ ابْتِدَاؤُهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ خَتْمُهُ صَدَقَ اللَّهُ الْعَلِیُ الْعَظِیم|ترجمه=در ابتدا و انتهای [قرائت] قرآن چه [بگوییم]؟ حضرت فرمودند: ای پسر سلام! ابتدای قرآن با «بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» ‏ و پایان آن «صَدَقَ اللَّهُ الْعَلِیُ الْعَظِیم» است}}.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج‏۵۷، باب ۳۷، ص۲۴۳.</ref>
* روایتی از پیامبر اکرم در پاسخ به سؤال شخصی که از حضرت پرسید: {{عربی|مَا ابْتِدَاءُ الْقُرْآنِ وَ مَا خَتْمُهُ قَالَ یَا ابْنَ سَلَامٍ ابْتِدَاؤُهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ خَتْمُهُ صَدَقَ اللَّهُ الْعَلِیُ الْعَظِیم|ترجمه=در ابتدا و انتهای [قرائت] قرآن چه [بگوییم]؟ حضرت فرمودند: ای پسر سلام! ابتدای قرآن با «بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» ‏ و پایان آن «صَدَقَ اللَّهُ الْعَلِیُ الْعَظِیم» است}}.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج‏۵۷، باب ۳۷، ص۲۴۳.</ref>
خط ۲۳: خط ۲۳:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ =معارف قرآنی
| شاخه فرعی۱ =معارف قرآنی
|شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۳۶: خط ۳۶:
  | تغییر مسیر =شد
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
| بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =