دلیل گریه امام صادق(ع) بر غیبت امام زمان(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
علاوه بر این، همه [[معصومان(ع)]] اشاره‌هایی به موضوع [[مهدویت]] داشته‌اند و مسئله منجی آخرین را به مردم گوشزد می‌کردند. [[پیامبر اکرم(ص)]] مسائل مربوط به آن حضرت(عج) را برای مردم، بیان می‌فرمودند. به همین جهت، از صدر اسلام، موضوع مهدویت، برای مسلمانان تبیین شد. سایر معصومان(ع) هم این مهم را یادآور می‌شدند و مکرر بر آن، تأکید می‌کردند. پا فشاری بزرگان دین، در امر غیبت و انتظار، به این دلیل بود که آمادگی ذهنی برای مردم ایجاد شود تا در صورت وقوع غیبت، آن را انکار نکنند. ندبه امام صادق(ع) به همین دلیل است که مردم، وظیفه خود را در عصر غیبت بدانند و علاوه بر اعمال نیک، همانند پیشوای خود، بر امام غایب ندبه کرده و توفیق درک فیض آن نور مستور را از خداوند طلب کنند. در حقیقت، عملاً به شیعیان می‌آموزند که چنان حالاتی در آنان شکل بگیرد.
علاوه بر این، همه [[معصومان(ع)]] اشاره‌هایی به موضوع [[مهدویت]] داشته‌اند و مسئله منجی آخرین را به مردم گوشزد می‌کردند. [[پیامبر اکرم(ص)]] مسائل مربوط به آن حضرت(عج) را برای مردم، بیان می‌فرمودند. به همین جهت، از صدر اسلام، موضوع مهدویت، برای مسلمانان تبیین شد. سایر معصومان(ع) هم این مهم را یادآور می‌شدند و مکرر بر آن، تأکید می‌کردند. پا فشاری بزرگان دین، در امر غیبت و انتظار، به این دلیل بود که آمادگی ذهنی برای مردم ایجاد شود تا در صورت وقوع غیبت، آن را انکار نکنند. ندبه امام صادق(ع) به همین دلیل است که مردم، وظیفه خود را در عصر غیبت بدانند و علاوه بر اعمال نیک، همانند پیشوای خود، بر امام غایب ندبه کرده و توفیق درک فیض آن نور مستور را از خداوند طلب کنند. در حقیقت، عملاً به شیعیان می‌آموزند که چنان حالاتی در آنان شکل بگیرد.


گریه امام صادق (ع) به این دلیل است که مردم، وظیفه خود را در عصر غیبت بدانند و علاوه بر اعمال نیک، ‌همانند پیشوای خود، بر امام غایب ندبه کرده و توفیق درک فیض آن نور مستور را از خداوند طلب کنند. در حقیقت، عملاً به شیعیان می آموزند که چنان حالاتی در آنان شکل بگیرد. این حالت غم و اندوه نشانه دوستی و اشتیاق شیعیان به امام زمان(ع) است. امام صادق(ع) در این‌زمینه می‌فرماید: شخص غمگینى که غم و اندوهش از جهت ظلمى است که بر ما رفته است، نفس کشیدنش تسبیح گویى است و همّ او به خاطر امر ما عبادت است، و پنهان داشتنش سرّ ما را جهاد در راه خداوند است( كلينى، محمد بن يعقوب‏، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ چهارم، 1407ق، اصول کافى، ج 2، ص 226).
گریه امام صادق (ع) به این دلیل است که مردم، وظیفه خود را در عصر غیبت بدانند و علاوه بر اعمال نیک، ‌همانند پیشوای خود، بر امام غایب ندبه کرده و توفیق درک فیض آن نور مستور را از خداوند طلب کنند. در حقیقت، عملاً به شیعیان می آموزند که چنان حالاتی در آنان شکل بگیرد. این حالت غم و اندوه نشانه دوستی و اشتیاق شیعیان به امام زمان(ع) است. امام صادق(ع) در این‌زمینه می‌فرماید: شخص غمگینى که غم و اندوهش از جهت ظلمى است که بر ما رفته است، نفس کشیدنش تسبیح گویى است و همّ او به خاطر امر ما عبادت است، و پنهان داشتنش سرّ ما را جهاد در راه خداوند است.<ref>كلينى، محمد بن يعقوب‏، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ چهارم، 1407ق، اصول کافى، ج 2، ص 226.</ref>
 


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
۳۱۰

ویرایش