automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۶۱
ویرایش
←آداب دعا
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
از آداب دعا که در قرآن بدان توجه شده، این است که دعا با صدای آهسته خوانده شود و روایات نیز دعا با صدای بلند را نکوهش کرده‌اند. در قرآن آمده است که خداوند را پنهانی، و با تضرع و خوف بخوانید که معنای نیازمندی و ترس را می‌رساند که بنده مؤمن نه فقط در هنگام دعا، باید همواره در قلب خویش، در برابر درگاه خداوند متضرع و خائف باشد. | |||
از آداب دعا که در قرآن بدان توجه شده، این است که دعا با صدای آهسته خوانده شود<ref>سوره اعراف آیه ۵۵، سوره اعراف آیه ۲۰۵.</ref> و روایات نیز دعا با صدای بلند را نکوهش کرده‌اند. در قرآن آمده است که خداوند را پنهانی، و با تضرع و خوف بخوانید که معنای نیازمندی و ترس را می‌رساند که بنده مؤمن نه فقط در هنگام دعا، باید همواره در قلب خویش، در برابر درگاه خداوند متضرع و خائف باشد. | |||
وقتی انسان دست به دعا برداشت، طبق روایات و سنت معصومان، مستحب است آن را بر سر و صورت خود بکشد، برای اینکه لطف خدا به این دست پاسخ می‌دهد، دستی که به سوی خدا دراز شود یقینا خالی برنمی‌گردد.<ref>جوادی آملی، عبدالله، حکمت عبادات، قم، اسراء، ۱۳۷۸، ص۲۱۵.</ref> | |||
== دعا در ادب فارسی == | == دعا در ادب فارسی == | ||