دعای یستشیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(←‏سند دعا: اصلاح ارقام)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=fabbasi}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''دعای یستشیر''' دعایی است که از امیرمومنان(ع) نقل شده است. به نظر می‌رسد نام‌گذاری این دعا به یستشیر، برگرفته از یکی از قسمت‌های این دعا است. خواندن این دعا در همه حال سفارش شده و پاداش‌هایی نیز برای آن ذکر شده است. سند دعا معتبر نیست و نمی‌توان آن را به معصوم نسبت داد.
'''دعای یستشیر''' دعایی است که [[رسول‌خدا(ص)]] آن را به [[امیرالمؤمنین|امام علی(ع)]] آموخت و آن‌را گنجی از گنج‌های عرش خداوند توصیف کرده است. پیرامون این دعا توصیه شده آن را در هر حال و برای هر سختی و آسانی بخوانند. پاداش‌هایی از جمله نزول آرامش و رحمت الهی و ساکن شدن در بهشت  برای این دعا ذکر شده است.


== دعایی از امیرمومنان(ع) ==
نام‌گذاری این دعا به یستشیر را برگرفته از فرازی از این دعا دانسته‌اند که کلمه یستشیر در آن ذکر شده است. برخی سند این دعا را نامعتبر دانسته‌اند.
[[سید بن طاووس|سید‌ بن‌‌ طاووس]] در کتاب [[مهج‌‌الدعوات]] آورده است که [[رسول‌خدا(ص)]] دعایی را به [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] آموخت و دستور داد آن را درهرحال و برای هر سختی و آسانی بخواند و به جانشین خود بیاموزد و خواندن این دعا را ترک نکند تا حق‌تعالی را ملاقات کند.
رسول‌خدا(ص) در ادامه فرمود: {{متن عربی|یا علی! این دعا را هر صبح و هر شام بخوان زیرا که گنجی از گنج‌های عرش الهی است.}} حضرت علی(ع) پرسید: آن دعا چیست؟ رسول‌خدا پاسخ داد: این دعایی است که بعد از بیان ثوابش، آن را به تو یاد می‌دهم. وقتی سخن پیامبر(ص) تمام شد، اُبَی بن کعب از رسول‌خدا(ص) خواست فضیلت این دعا را بیان کند، حضرت پاداش و آثاری از آن را بیان کرد. سلمان فارسی هم پرسش‌هایی کرد و رسول‌خدا(ص) برخی دیگر از آثار این دعا را نیز بیان کرد.<ref name=":0">ابن طاووس، على بن موسى، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم، دار الذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۱۲۲.</ref>


[[کفعمی]] در کتاب [[بلد الامین]] متن دعا را بدون سلسله سند و بدون توضیحات آورده است.<ref>كفعمى، ابراهيم بن على عاملى، البلد الأمين و الدرع الحصين، بيروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۳۸۰.</ref>
== معرفی و جایگاه ==
[[سید بن طاووس|سید‌ بن‌‌ طاووس]] در کتاب [[مهج‌‌الدعوات]] آورده که [[رسول‌خدا(ص)]] دعایی را به [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] آموخت و دستور داد آن را در هر حال و برای هر سختی و آسانی بخواند. به جانشین خود بیاموزد و خواندن این دعا را ترک نکند تا خداوند را ملاقات کند.
رسول‌خدا(ص) در ادامه فرمود: {{متن عربی|یا علی! این دعا را هر صبح و هر شام بخوان زیرا که گنجی از گنج‌های عرش الهی است.}} حضرت علی(ع) پرسید: آن دعا چیست؟ رسول‌خدا پاسخ داد: این دعایی است که بعد از بیان ثوابش، آن را به تو یاد می‌دهم. سلمان فارسی هم پرسش‌هایی کرد و رسول‌خدا(ص) برخی دیگر از آثار این دعا را نیز بیان کرد.<ref name=":0">ابن طاووس، على بن موسى، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم، دار الذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۱۲۲.</ref>
 
سید بن طاووس برای این دعا آثار و پاداش‌هایی آورده است؛ از جمله:
{{ستون|۲}}
* نزول آرامش و رحمت الهی
* برآورده شدن حاجات
* نجات از عذاب قبر
* ساکن شدن در بهشت
* زدوده شدن غم‌ها از قلب
* آمرزش گناهان
{{پایان}}
 
[[کفعمی]] در کتاب [[بلد الامین]] فقط متن دعا را بدون [[سلسله حدیث|سلسله سند]] آورده و به آثار آن اشاره نکرده است.<ref name=":1">كفعمى، ابراهيم بن على عاملى، البلد الأمين و الدرع الحصين، بيروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۳۸۰.</ref>


== نام‌گذاری دعا به یستشیر==
== نام‌گذاری دعا به یستشیر==
شیخ عباس قمی در [[مفاتیح الجنان]] از این دعا با عنوان دعای یستشیر یاد کرده است.<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، اسوه، ص۷۸.</ref> به نظر می‌رسد نام این دعا از عبارت «وَلا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ يسْتَشيرُ» در فرازهای ابتدایی آن گرفته شده است.
سید بن طاووس <ref name=":0"/> و کفعمی <ref name=":1"/> نامی برای دعا نیاورده‌اند و تنها به عنوان دعایی از امیرالمومنین(ع) از آن یاد کرده‌اند. شیخ عباس قمی در [[مفاتیح الجنان]] این دعا را با عنوان دعای یستشیر یاد کرده است.<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، اسوه، ص۷۸.</ref>احتمال داده شده نام این دعا از عبارت «وَلا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ يسْتَشيرُ» در فرازهای ابتدایی آن گرفته شده است.


== سند دعا ==
== سند دعا ==
* سید بن طاووس(متوفای ۶۴۴هجری قمری)<ref>ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد، الحوادث الجامعه و التجارب النافعه فی المأه السابعه، ترجمه:عبدالحمید آیتی، تهران‌، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی‌، بی‌تا، ج۱، ص۳۵۶.</ref> این دعا را از ابو عبد الله احمد بن محمد بن غالب(متوفای ۲۷۵هجری قمری)<ref>ذهبی، محمد بن احمد، ميزان الاعتدال، تحقيق : علي محمد البجاوي، بیروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ اول، ۱۳۸۲ق/ ۱۹۶۳م، ج۱، ص۱۴۲. ابن أبي عاصم، عمرو، السنه، تحقيق: محمد ناصر الدين الألباني، بیروت، المكتب الإسلامي، چاپ سوم، 1413ق/ 1993م، ص542.</ref> نقل کرده است. بین سید بن طاووس و راوی این دعا ۴ قرن فاصله وجود دارد و [[مرسل|حدیث مرسل]] می‌شود.
* سید بن طاووس(متوفای ۶۴۴هجری قمری)<ref>ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد، الحوادث الجامعه و التجارب النافعه فی المأه السابعه، ترجمه:عبدالحمید آیتی، تهران‌، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی‌، بی‌تا، ج۱، ص۳۵۶.</ref> این دعا را از ابوعبدالله احمد بن محمد بن غالب(متوفای ۲۷۵هجری قمری)<ref>ذهبی، محمد بن احمد، ميزان الاعتدال، تحقيق : علي محمد البجاوي، بیروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ اول، ۱۳۸۲ق/ ۱۹۶۳م، ج۱، ص۱۴۲. ابن أبي عاصم، عمرو، السنه، تحقيق: محمد ناصر الدين الألباني، بیروت، المكتب الإسلامي، چاپ سوم، ۱۴۱۳ق/ ۱۹۹۳م، ص۵۴۲.</ref> نقل کرده است. احمد بن محمد بن غالب جعل حدیث می‌کرد.<ref>شوشترى، محمد تقى، قاموس الرجال، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۱۴. ابن الجوزی، عبد الرحمن بن علی، الموضوعات، تحقيق: عبد الرحمن محمد عثمان، مدینه منوره، المكتبه السلفيه، چاپ اول، ۱۳۸۶ق/ ۱۹۶۶م، ج۲، ص۱۳۴.</ref>وی خود اعتراف کرده که احادیثی را ساخته و به دروغ به معصوم نسبت داده است.<ref>خطيب البغدادي، احمد بن علی، تاريخ بغداد، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، بیروت، دار الكتب العلميه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق/ ۱۹۹۷م، ج۵، ص۲۸۴. ذهبی، محمد بن احمد، ميزان الاعتدال، تحقيق : علي محمد البجاوي، بیروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ اول، ۱۳۸۲ق/ ۱۹۶۳م، ج۱، ص۱۴۱.</ref>
* احمد بن محمد بن غالب جعل حدیث می‌کرد.<ref>شوشترى، محمد تقى، قاموس الرجال، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۱۴. ابن الجوزی، عبد الرحمن بن علی، الموضوعات، تحقيق: عبد الرحمن محمد عثمان، مدینه منوره، المكتبه السلفيه، چاپ اول، ۱۳۸۶ق/ ۱۹۶۶م، ج۲، ص۱۳۴.</ref> خطیب بغدادی و دیگران می‌نویسند که احمد بن محمد بن غالب خود اعتراف کرده که احادیثی را ساخته و به دروغ به معصوم نسبت داده است.<ref>خطيب البغدادي، احمد بن علی، تاريخ بغداد، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، بیروت، دار الكتب العلميه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق/ ۱۹۹۷م، ج۵، ص۲۸۴. ذهبی، محمد بن احمد، ميزان الاعتدال، تحقيق : علي محمد البجاوي، بیروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ اول، ۱۳۸۲ق/ ۱۹۶۳م، ج۱، ص۱۴۱.</ref>
*نام عبدالله بن ابی‌حبیبه و خلیل بن سالم دیگر راویان این دعا، در رجال شیعه نیامده است. برخی منابع اهل‌سنت عبدالله بن ابی‌حبیبه را از صحابه رسول‌خدا(ص) دانسته است. <ref>أحمد بن حنبل،  مسند أحمد، بیروت، دار صادر، ج۴، ص۳۳۴. هيثمي، علی بن ابی بکر، مجمع الزوائد، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۰۸ق/ ۱۹۸۸م، ج۵، ص۸۲.</ref>
*احمد بن محمد بن غالب این دعا را از عبد الله بن ابی حبیبه و خلیل بن سالم نقل کرده است که نام‌شان در رجال شیعه نیامده است. در برخی از منابع اهل سنت آمده است که عبد الله بن ابی حبیبه یکی از صحابه رسول‌خدا(ص) بود. <ref>أحمد بن حنبل،  مسند أحمد، بیروت، دار صادر، ج۴، ص۳۳۴. هيثمي، علی بن ابی بکر، مجمع الزوائد، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۰۸ق/ ۱۹۸۸م، ج۵، ص۸۲.</ref>سند حدیث از این نگاه نیز مرسل می‌شود. برخی منابع گفته‌اند احمد غلام خلیل بود<ref>زیعلی، جمال الدین، نصب الراية، تحقيق: أيمن صالح شعبان، مصر/قاهره، دار الحديث، چاپ اول، ۱۴۱۵ق/ ۱۹۹۵م، ج۶، ص۲۷۱.</ref> که احتمال دارد همان خلیل بن سالم باشد. در باره خود خلیل توضیحی نیامده است.
*نام حرث بن عمیر آخرین راوی دعا در منابع شیعه نیست. برخی از منابع اهل سنت وی را از اصحاب رسول خدا(ص) دانسته است<ref>ابن حجر عسقلانی، فتح الباري، بيروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ دوم، بی‌تا، ج۷، ص۳۹۳.</ref> که در زمان رسول خدا(ص) کشته شد.<ref>ابن سيد الناس، محمد بن عبد الله، السيره النبويه(عيون الأثر)، مؤسسه عز الدين للطباعه والنشر، ۱۴۰۶ق/ ۱۹۸۶م، ج۲، ص۱۶۵.</ref>
* آخرین راوی، حرث بن عمیر است که این دعا را از [[امام صادق(ع)]] از پدرش از امیرمومنان(ع) نقل کرده است. در برخی از منابع اهل سنت وی یکی از اصحاب رسول خدا(ص) بود <ref>ابن حجر عسقلانی، فتح الباري، بيروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ دوم، بی‌تا، ج۷، ص۳۹۳.</ref> که در زمان رسول خدا(ص) کشته شده است.<ref>ابن سيد الناس، محمد بن عبد الله، السيره النبويه(عيون الأثر)، مؤسسه عز الدين للطباعه والنشر، ۱۴۰۶ق/ ۱۹۸۶م، ج۲، ص۱۶۵.</ref> کسی که در زمان رسول‌خدا(ص) کشته شده است، نمی‌تواند از امام صادق(ع) روایت کند.
 
== محتوای دعا ==
دعا با حمد و ستایش الهی شروع می‌شود و با اعتراف به اینکه همه چیز در قدرت الهی است، تمام می‌شود.
بزرگ شمردن پروردگار؛ بیان صفات خداوند؛ اظهار عجز و ناتوانی بنده در مقابل عظمت خدا و اینکه تنها خدا عطا کننده و عزت دهنده می‌باشد، از دیگر معارف والای این دعاست.
 
در چند فراز دعا، آیات قرآنی نیز ذکر شده است که با محتوای فرازهای دعا همسانی دارد.‏<ref>سوره طه، آیه۵و ۶. سوره بقره، آیه۲۸۵. سوره ممتحنه، آیه۴. سوره فاتحه، آیه۲. سوره ال عمران آیه۱۷۳.</ref>


== متن و ترجمه دعای نور ==
== متن و ترجمه دعای نور ==
خط ۴۴: خط ۶۰:
| وَ أَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْمُعْطِي عِبَادَكَ بِلَا سُؤَالٍ وَ أَشْهَدُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ اسْتُرْ عَلَيَّ عُيُوبِي وَ افْتَحْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَه وَ رِزْقاً وَاسِعاً يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِ‏ الْعالَمِينَ‏ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‏ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّه إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ<ref name=":0"/>| و گواهی می‌دهم که تویی خدا، معبودی جز تو نیست، عطابخش بندگانی بدون درخواست آنان؛ و گواهی می‌دهم تویی خدای یگانه یکتای بی‌همتای بی‌نیاز، تک و بازگشت همه به سوی تو است، خدایا بر محمّد و اهل‌بیت پاک و پاکیزه‌اش درود فرست و گناهانم را بیامرز و کاستی‌هایم را بر من بپوشان و از پیشگاهت برای من رحمت و روزی فراوان بگشای، ای مهربان‌ترین مهربانان و سپاس ویژه خدا، پروردگار جهانیان است و خدا ما را بس است و چه نیکو وکیلی است و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلند‌مرتبه بزرگ.
| وَ أَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْمُعْطِي عِبَادَكَ بِلَا سُؤَالٍ وَ أَشْهَدُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ اسْتُرْ عَلَيَّ عُيُوبِي وَ افْتَحْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَه وَ رِزْقاً وَاسِعاً يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِ‏ الْعالَمِينَ‏ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‏ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّه إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ<ref name=":0"/>| و گواهی می‌دهم که تویی خدا، معبودی جز تو نیست، عطابخش بندگانی بدون درخواست آنان؛ و گواهی می‌دهم تویی خدای یگانه یکتای بی‌همتای بی‌نیاز، تک و بازگشت همه به سوی تو است، خدایا بر محمّد و اهل‌بیت پاک و پاکیزه‌اش درود فرست و گناهانم را بیامرز و کاستی‌هایم را بر من بپوشان و از پیشگاهت برای من رحمت و روزی فراوان بگشای، ای مهربان‌ترین مهربانان و سپاس ویژه خدا، پروردگار جهانیان است و خدا ما را بس است و چه نیکو وکیلی است و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلند‌مرتبه بزرگ.
}}
}}
== جستارهای وابسته ==
* [[دعاهایی که گنج خوانده شدند]]


==منابع==
==منابع==
خط ۶۲: خط ۸۲:
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =  
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =  
  | بازبینی =  
  | بازبینی = شد
  | تکمیل =  
  | تکمیل =  
  | اولویت = ب
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ب
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۱۱٬۸۸۹

ویرایش