دعای طلب دنیا در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
امام علی(ع) در نهج البلاغه دعاهایی را تعلیم می‌دهد مانند طول عمر، رزق و روزی و سلامت عمر (نامه سی و یکم) که با موارد دیگر توصیه شده در سایر دعاها مانند تقرب به خدا یا اموری که عرفا به آن پرداخته‌اند مانند رضوان خدا و ... تفاوت و یا حتی منافات دارد. مراد حضرت از این نوع دعا چیست؟
امام علی(ع) در نهج البلاغه دعاهایی را تعلیم می‌دهد مانند در خواست رزق و روزی، سلامتی بدن که با موارد دیگر توصیه شده در سایر دعاها مانند تقرب به خدا یا اموری که عرفا به آن پرداخته‌اند مانند رضوان خدا و تفاوت یا حتی منافات دارد. مراد حضرت از این نوع دعا چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
بهترین [[دعا]] جامع‌ترین و پاکترین آنها است. [[خداوند]] در [[سوره فرقان]] می‌فرماید: «دعا باعث عنایت خاص الهی می‌شود و اگر کسی در همه حال با دعا متوجه خدا بود [[رضوان و قرب الهی]] نصیب او خواهد شد.» مسئله در این‌جا منافات داشتن طلب کردن دنیا با تعالیم دینی است. یا به بیان دیگر، اگر انسان فرصت دعا کردن را با انحصار درخواست‌های دنیوی از دست بدهد و در [[آخرت]] دست خالی بماند، وضع او چگونه خواهد بود؟ باید توجه کرد که معنی صحیح دعا برای مسایل دنیوی درخواست امور مادی برای حفظ [[امور معنوی]] است؛ مثلاً درخواست [[روزی حلال]] یک دعای دنیوی اما معنوی است. این گونه دعاها در [[آیات قرآن]] و دعاهای [[امامان(ع)]] فراوان است. به عنوان نمونه:
[[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] در کنار دعا برای آخرت، دعاهایی برای رفاه و رشد در دنیا داشته، از تهیدستی در دنیا به خدا پناهنده برده و از خدا طلب توسعه روزی می‌کند. در کنار دعا برای سلامتی دین، به سلامتی بدن نیز دعا می‌کند.
دعاهای [[حضرت علی(ع)]] بیانگر این حقیقت دانسته شده که دین [[اسلام]] همانگونه که برای سعادت آخرت برنامه دارد، برای رفاه دنیا نیز برنامه دارد. در نگاه اسلام، دنیا پلی است برای رسیدن به آخرت و مزرعه‌ای است برای توشه برداشتن به سفر [[معاد در قرآن|قیامت]]. داشتن دنیا منافاتی با تقرب به خدا، رسیدن به مقامات معنوی و راز و نیاز با خدا ندارد. با داشتن دنیا می‌توان به نیازمندان کمک کرد و به قرب الهی رسید. همین است که [[حضرت سلیمان(ع)]] گفت: {{قرآن||ترجمه= پروردگارا! مرا ببخش و حکومتی به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ‌کس نباشد، که تو بسیار بخشنده‌ای!|سوره=ص|آیه=۳۵}}


* خدایا درخواست می‌کنم عمر مرا در بندگی خودت طولانی گردانی؛
==معنویت همراه با مادیات در دعاها ==
'''۱. دعا برای درخواست خشنودی خدا در کنار بی‌نیازی از غیر'''


* خدایا روزی فراوان، حلال و پاک نصیبم بفرما؛
امام(ع) در نهج البلاغه از خدا می‌خواهد رضایت‌مندی خود را در کنار بی‌نیاز کردن به او عطا کند: {{متن عربی| فَهَبْ لَنَا فِي هَذَا الْمَقَامِ رِضَاكَ وَ أَغْنِنَا عَنْ مَدِّ الْأَيْدِي إِلَى سِوَاك|ترجمه= رضاى خود را در اين موقعيت به ما عطا كن و دستِ نيازِ ما را از دامان غير خود كوتاه گردان! }}<ref>شریف رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق، ص۱۳۶، خطبه۹۱.</ref>


* خدایا در دنیا به ما حسنه و در آخرت هم به ما حسنه عنایت فرما؛
ثروت و ثروتمندي در نگاه اسلام اگر همراه ارزش‌هاي معنوي باشد، مطلوب است و فقر اجتماعی غير مطلوب است.<ref> نهج البلاغه، حکمت ۳۱۹.</ref> [[رسول خدا(ص)]] ثروت و بی‌نیازی از دیگران را نیکوترین کمک  رسیدن به تقوی دانسته است: {{متن عربی|نِعْمَ‏ الْعَوْنُ‏ عَلَى تَقْوَى اللَّهِ الْغِنَى|ترجمه= ثروتمندي کمک خوبي بر تقواي الهي است.}}<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۷۱.</ref>


دعا به گونه‌های مختلفی بیان شده است:
'''۲. درخواست سلامت در دین در کنار سلامت بدن'''


* خواستن [[کمالات معنوی]] برای خود و دیگران؛
سلامت دین با سلامت بدن همراه است. اگر بدن سالم نباشد انسان نمی‌تواند جهاد کند، روزه بگیرد، حج برود، کار و تلاش کند. امام علی(ع) سلامت دین را با سلامت بدن از خدا می‌خواهد: {{متن عربی|وَ نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاه فِي الْأَدْيَانِ كَمَا نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاه فِي الْأَبْدَان|ترجمه=و از او مى خواهيم كه دين ما را به سلامت دارد، همان گونه كه از او سلامت تنهايمان را مى طلبيم.}}<ref>شریف رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق، ص۱۴۴، خطبه۹۹.</ref>


* تقاضای برآورده شدن حاجات دنیوی برای خود و دیگران.
'''۳. دعا برای بارش باران'''


و در کلام [[معصومین(ص)]] از جمله [[امام علی(ع)]] هر دو نوع دعاها وجود دارد.
نماز باران و دعا بعد از نماز یکی از دستورات دینی است که می‌رساند درخواست دنیا از خدا را خود دین به مؤمنان دستور داده است و امیرمومنان علی(ع) در خطبه ۱۱۵ و ۱۴۳ نهج البلاغه برای بارش باران دعا کرده است.
{{پایان پاسخ}}
 
{{مطالعه بیشتر}}
==درخواست دنیا همسو با اندیشه‌های قرآنی==
 
اندیشه درخواست دنیای حلال از خداوند اندیشه‌ای قرآنی است و منافاتی با معنویت ندارد: {{قرآن|وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ|ترجمه=و بعضى مى‏‌گويند: پروردگارا! به ما در دنيا نيكى عطا كن! و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!|سوره=بقره|آیه=۲۰۱}}حضرت سلیمان(ع) نیز از خدا دنیا را می‌خاهد با اینکه مقام نبوت و امامت را خدا به ایشان داده بود: {{قرآن|قالَ رَبِّ اغْفِرْ لي‏ وَ هَبْ لي‏ مُلْكاً لا يَنْبَغي‏ لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ|ترجمه=گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حكومتى به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچ كس نباشد، كه تو بسيار بخشنده‏اى!|سوره=ص|آیه=۳۵}} دعا برای جلب توجه خداست: {{قرآن||ترجمه= بگو: اگر دعای شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایی به شما نمی‌کند.|سوره = فرقان|آیه=۷۷}}


== مطالعه بیشتر ==
امام علی(ع) با دعاهای خود در نهج البلاغه این حقیقت را بازگو می‌کند که برخلاف اندیشه‌های انحرافی، دین اسلام دینی است که هم بر بعد معنوی تأکید دارد و هم بعد مادی را در نظر دارد. برای رسیدن به آخرت برنامه‌های مادی و معنوی را در کنار هم قرار داده است. قرآن هم در کنار اقامه نماز که عبداتی است معنوی، به دادن زکات تکیه دارد تا بعد مادی دین اسلام را برساند.<ref>سوره بقره، آیه۴۳. ۸۳. ۱۱۰. ۱۷۷. ۲۷۷. سوره نساء، آیه۷۷. ۱۶۲. سوره مائده، آیه۱۲. ۵۵ و ….</ref>
* دعا، دستغیب شیرازی؛


* گفتارهای معنوی، مرتضی مطهری؛
دعا درباره مسائل دنیوی اشکالی ندارد و انسان باید  نیازهای خودش را از خداوند بخواهد. معنی صحیح دعا برای مسائل دنیوی درخواست امور مادی برای حفظ امور معنوی است. درخواست روزی حلال یک دعای دنیوی اما معنوی است. این گونه دعاها در دعاهای [[امامان(ع)]] فراوان است: [[امام صادق(ع)]] فرمود: {{متن عربی|كسى كه دنيا را براى بى‏‌نيازى از مردم و نيكى به همسايه طلب كند، خدا را در روز قيامت با چهره‏‌اى چون ماه شب چهاردهم ملاقات خواهد كرد.}}<ref>ابن بابويه، محمد بن على، پاداش نيكيها و كيفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال، مترجم: محمد علی مجاهدی، قم، انتشارات سرور، چاپ اول، ۱۳۸۱ش، ص۴۵۶.</ref>


* تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج۱، بخش پایانی.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۵۱: خط ۵۲:
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ج
  | کیفیت =د
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۱۱٬۸۷۷

ویرایش