۱۱٬۸۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{ماه رمضان|۱۱}} | {{ماه رمضان|۱۱}} | ||
دعای مخصوصی برای روز یازدهم ماه رمضان ذکر شده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، | دعای مخصوصی برای روز یازدهم ماه رمضان ذکر شده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۵.</ref> | ||
{{دعا|اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ فِيهِ الْإِحْسَانَ وَ كَرِّهْ إِلَيَّ فِيهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيَانَ وَ حَرِّمْ عَلَيَّ فِيهِ السَّخَطَ وَ النِّيرَانَ بِعَوْنِكَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ. | {{دعا|اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ فِيهِ الْإِحْسَانَ وَ كَرِّهْ إِلَيَّ فِيهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيَانَ وَ حَرِّمْ عَلَيَّ فِيهِ السَّخَطَ وَ النِّيرَانَ بِعَوْنِكَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ.<ref>مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۵.</ref> | ||
|ترجمه = خدایا، در این روز نیکی را پسندیده من گردان و نادرستی‌ها و نافرمانی‌ها را مورد کراهت من قرار ده و خشم و آتش برافروخته را بر من حرام گردان، به یاری‌ات ای فریادرس دادخواهان. | |ترجمه = خدایا، در این روز نیکی را پسندیده من گردان و نادرستی‌ها و نافرمانی‌ها را مورد کراهت من قرار ده و خشم و آتش برافروخته را بر من حرام گردان، به یاری‌ات ای فریادرس دادخواهان.}} | ||
در ابتدای این دعا، از [[کسانی که خداوند دوست می‌دارد|خداوند]] درخواست می‌شود کمک کند خوبی‌ها را دوست داشته باشیم و عبادت و انجام هر کار خوبی محبوب باشد.<ref>«[https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/1792 شرح دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان]»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۱۲ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref> | در ابتدای این دعا، از [[کسانی که خداوند دوست می‌دارد|خداوند]] درخواست می‌شود کمک کند خوبی‌ها را دوست داشته باشیم و عبادت و انجام هر کار خوبی محبوب باشد.<ref>«[https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/1792 شرح دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان]»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۱۲ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[احمد مجتهدی تهرانی]] عالم و مدرس اخلاق در شرح دعای روز یازدهم حدیثی از [[پیامبر اسلام]] نقل می‌کند که از بهترین مردم کسی است که اطعام طعام کند.<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافی، قم، دارالحديث، ۱۴۲۹ق، ج۷، ص۳۳۱.</ref> اطعام طعام از مصادیق احسان است که در دعای روز یازدهم محبوب شدن آن، از خداوند درخواست می‌شود. مجتهدی تهرانی رسم و سنتی قدیمی را خاطر نشان می‌کند که مردم در شب‌های جمعه همان غذایی که عزیز از دست داده‌شان دوست داشت، می‌پختند و خیرات می‌کردند.<ref name=":0" /> | [[احمد مجتهدی تهرانی]] عالم و مدرس اخلاق در شرح دعای روز یازدهم حدیثی از [[پیامبر اسلام]] نقل می‌کند که از بهترین مردم کسی است که اطعام طعام کند.<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافی، قم، دارالحديث، ۱۴۲۹ق، ج۷، ص۳۳۱.</ref> اطعام طعام از مصادیق احسان است که در دعای روز یازدهم محبوب شدن آن، از خداوند درخواست می‌شود. مجتهدی تهرانی رسم و سنتی قدیمی را خاطر نشان می‌کند که مردم در شب‌های جمعه همان غذایی که عزیز از دست داده‌شان دوست داشت، می‌پختند و خیرات می‌کردند.<ref name=":0" /> | ||
در اسلام | در [[اسلام]]، احسان ارزش والایی محسوب می‌شود حتی اگر از سوى جامعه پذیرفته نشود. مرحله احسان بالاترین مراحل تکامل انسانى است که اسلام به آن توجه دارد. لذا احسان به عنوان عبادت و بندگى توأم با یقین کامل و احساس مراقبت پروردگار در همه حال، تفسیر شده است.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=405922&catid=46161 شرح دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۱۲ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref> در انتهای دعا از خدواند در برآورده شدن این دعاها، کمک می‌خواهیم؛ زیرا بدون کمک خداوند نمی‌توان به این مراحل رسید.<ref name=":0">«[https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/1792 شرح دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان]»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۱۲ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref> | ||
دعاهای دیگری نیز مخصوص روز یازدهم ماه رمضان ذکر شده است.<ref>ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۷۹- ۲۸۰.</ref> | دعاهای دیگری نیز مخصوص روز یازدهم ماه رمضان ذکر شده است.<ref>ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۷۹- ۲۸۰.</ref> | ||