دعای بیست و هفتم ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای بیست و هفتم ماه رمضان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۹

۱۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۸ آوریل ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Rezapour

automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، moderator، مدیران

۱۱٬۸۸۰

ویرایش

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 {{ماه رمضان|27}}
-معروف بین اهل‌سنت آن است که شب قدر شب بیست و هفتم ماه رمضان است.<ref>السیوطی، جلال‌الدین عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، قم، مکتبة آیة‌الله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۲.</ref> دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان، با قطع نظر از سند آن، بر اینکه شب ۲۷ ماه رمضان شب قدر باشد دلالت ندارد، زیرا در آن خواسته شده‌ که ثواب شب قدر به دعاکننده عطا شود.<ref>قمی، عباس بن محمد رضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، بی‌تا، ص۲۴۱.</ref> مشهور بین علمای شیعه آن است که شب قدر شب ۲۳ ماه رمضان است.
+مشهور عالمان شیعه، [[زمان شب قدر|شب قدر]] را شب ۲۳ ماه رمضان دانسته‌اند. معروف بین اهل‌سنت، شب قدر را شب بیست و هفتم ماه رمضان گفته‌اند.<ref>السیوطی، جلال‌الدین عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، قم، مکتبة آیة‌الله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۲.</ref> برخی اهل تحقیق با استناد به دعای روز بیست و هفتم، احتمال داده‌اند که شب بیست و هفتم  شب قدر باشد<ref>«[https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/7516 شرح دعای روزبیست و هفتم ماه مبارک رمضان]»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref> در مقابل برخی معتقدند دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان، با قطع نظر از سند آن، بر اینکه شب ۲۷ ماه رمضان شب قدر باشد دلالت ندارد؛ زیرا در آن خواسته شده‌ که تنها ثواب شب قدر به دعاکننده عطا شود.<ref>قمی، عباس بن محمد رضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، بی‌تا، ص۲۴۱.</ref>
-بعض اهل تحقیق با استناد به این دعا احتمال می دهند که شب بیست و هفتم  شب قدر باشد<ref>«[https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/7516 شرح دعای روزبیست و هفتم ماه مبارک رمضان]»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>
-کفعمی در [[بلد الامین (کتاب)|کتاب «البلد الأمين و الدرع الحصين‏»]] دعای امروز را متفاوت از آنچه در مفاتیح ذکر شده نقل نموده است: {{عربی|اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّي فِيهِ مِنَ النَّوَافِلِ وَ أَكْرِمْنِي فِيهِ بِإِحْضَارِ الْأَحْرَارِ مِنَ الْمَسَائِلِ وَ قَرِّبْ وَسِيلَتِي إِلَيْكَ مِنْ بَيْنِ الْوَسَائِلِ يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref>}}
-«حطه» از نظر لغت به معنى ريزش و پائين آوردن است، و در این دعا معنى آن اين است :«خدايا از تو تقاضاى ريزش گناهان خود را داريم»[20]
-خداوند در قرآن کریم به همگان دستور داد جمله :«وَ قُولُوا حِطَّةٌ[21]؛ و بگوئيد:«خداوندا گناهان ما را بريز».[22]را از صميم قلب بر زبان جارى سازند، و به آنها وعده داد كه در صورت عمل به اين دستور از خطاهاى آنها صرفنظر خواهد شد.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?lid=0&typeinfo=4&mid=418094 شرح دعای روز بيست و هفتم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۷ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>
+در بخشی از دعا از واژه «حط» استفاده شده است که از نظر لغت به معنى ريزش و پائين آوردن است. در این دعا معنى آن اين است:«خدايا از تو تقاضاى ريزش گناهان خود را داريم». خداوند در قرآن به همگان دستور داده بگویند:«وَ قُولُوا حِطَّةٌ بگوئيد خداوندا گناهان ما را بريز<ref>سوره بقره، آیه۵۸.</ref>».<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?lid=0&typeinfo=4&mid=418094 شرح دعای روز بيست و هفتم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۷ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>
+کفعمی از عالمان شیعه در قرن نهم هجری در [[بلد الامین (کتاب)|کتاب «البلد الأمين و الدرع الحصين‏»]] دعای دیگری را برای روز بیست و هفت ذکر کرده است: {{عربی|اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّي فِيهِ مِنَ النَّوَافِلِ وَ أَكْرِمْنِي فِيهِ بِإِحْضَارِ الْأَحْرَارِ مِنَ الْمَسَائِلِ وَ قَرِّبْ وَسِيلَتِي إِلَيْكَ مِنْ بَيْنِ الْوَسَائِلِ يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref>}}