automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران
۷٬۲۲۸
ویرایش
دستور الهی در انتخاب امام علی(ع) به عنوان جانشین پیامبر(ص) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۹
، ۱۹ دسامبر ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه‌است' به 'ه است') |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
سخنان و گفته‌های [[پیامبر(ص)]] همگی با اذن پروردگار است. [[خداوند]] در [[قرآن]] در مورد پیامبر فرموده است که او از روی هوا و هوس سخن نمی‌گوید و گفتار او چیزی جز [[وحی]] الهی نیست. در مورد تعیین جانشینی [[امام علی(ع)]] نیز خداوند در آیه ۶۷ [[سوره مائده]] این کار را تکمیل رسالت خود می داند و به پیامبر دستور داده تا جانشینی امام علی را اعلام کند و خداوند در این باره او را از شرّ مردمان محفوظ خواهد داشت. | سخنان و گفته‌های [[پیامبر(ص)]] همگی با اذن پروردگار است. [[خداوند]] در [[قرآن]] در مورد پیامبر فرموده است که او از روی هوا و هوس سخن نمی‌گوید و گفتار او چیزی جز [[وحی]] الهی نیست. در مورد تعیین جانشینی [[امام علی(ع)]] نیز خداوند در آیه ۶۷ [[سوره مائده]] این کار را تکمیل رسالت خود می داند و به پیامبر دستور داده تا جانشینی امام علی را اعلام کند و خداوند در این باره او را از شرّ مردمان محفوظ خواهد داشت. | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|غدیر}} | |||
==تعیین جانشین از سوی پیامبر(ص)== | ==تعیین جانشین از سوی پیامبر(ص)== | ||
احادیث فراوانی در تعیین جانشین از سوی پیامبر اکرم(ص) صادر شده است که در کتاب‌های معتبر [[شیعه]] و [[اهل سنت]] نقل شده است: | احادیث فراوانی در تعیین جانشین از سوی پیامبر اکرم(ص) صادر شده است که در کتاب‌های معتبر [[شیعه]] و [[اهل سنت]] نقل شده است: | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۵: | ||
* جلال الدین سیوطی از مفسران اهل سنت در ذیل این آیه از مجاهد نقل می‌کند که وقتی این آیه نازل شد، پیامبر عرض کرد: خدایا من تنهایم چگونه این کار را انجام دهم؟ به دنبال این سخن پیامبر، این آیه نازل شد که: {{عربی|وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ}} | * جلال الدین سیوطی از مفسران اهل سنت در ذیل این آیه از مجاهد نقل می‌کند که وقتی این آیه نازل شد، پیامبر عرض کرد: خدایا من تنهایم چگونه این کار را انجام دهم؟ به دنبال این سخن پیامبر، این آیه نازل شد که: {{عربی|وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ}} | ||
* ابوسعید خدری یکی از صحابه رسول خدا نقل می‌کند که این آیه بر رسول خدا در روز [[غدیرخم]] | * ابوسعید خدری یکی از صحابه رسول خدا نقل می‌کند که این آیه بر رسول خدا در روز [[غدیرخم]] درباره امامت و جانشینی علی(ع) نازل شد. | ||
* ابن مسعود صحابه دیگر رسول خدا نقل می‌کند که او گفته ما این آیه را در زمان حیات پیامبر قرائت می‌کردیم به این معنا که علی(ع) مولای همه مؤمنین است.<ref>جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور، ج۲، ص ۲۹۸.</ref> | * ابن مسعود صحابه دیگر رسول خدا نقل می‌کند که او گفته ما این آیه را در زمان حیات پیامبر قرائت می‌کردیم به این معنا که علی(ع) مولای همه مؤمنین است.<ref>جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور، ج۲، ص ۲۹۸.</ref> | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۴: | ||
: {{عربی|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ|ترجمه=سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی [مانند علی بن ابی طالب اند] که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند|سوره=مائده|آیه=۵۵}} | : {{عربی|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ|ترجمه=سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی [مانند علی بن ابی طالب اند] که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند|سوره=مائده|آیه=۵۵}} | ||
* جلال الدین سیوطی می‌گوید به طور متفق علیه از ابن عباس نقل شده که هنگامی که علی در حال رکوع انگشترش را [[صدقه]] داد، پیامبر از سائل پرسید که این انگشتر را چه کسی به تو داد؟ او در جواب اشاره به علی کرد و گفت آن [[رکوع]] کننده. در همین لحظه این آیه نازل شد.<ref>جلال الدین سیوطی، الدر المنثور، ج۲، ص۲۹۳، قم، کتابخانه نجفی، ۱۴۰۴ق.</ref> و نیز در همین تفسیر احادیث متعددی نقل شده که همگی می‌گویند این آیه | * جلال الدین سیوطی می‌گوید به طور متفق علیه از ابن عباس نقل شده که هنگامی که علی در حال رکوع انگشترش را [[صدقه]] داد، پیامبر از سائل پرسید که این انگشتر را چه کسی به تو داد؟ او در جواب اشاره به علی کرد و گفت آن [[رکوع]] کننده. در همین لحظه این آیه نازل شد.<ref>جلال الدین سیوطی، الدر المنثور، ج۲، ص۲۹۳، قم، کتابخانه نجفی، ۱۴۰۴ق.</ref> و نیز در همین تفسیر احادیث متعددی نقل شده که همگی می‌گویند این آیه درباره علی نازل شده است و علی کسی بوده که انگشترش را در حال رکوع به سائل داده است.<ref>همان، صص۲۹۳–۲۹۴.</ref> | ||
* امام فخر رازی از مفسران معروف اهل سنت نیز روایات متعددی را مبنی بر این نقل می‌کند که این آیه در حق علی نازل شده و اوست که در حال رکوع انگشترش را صدقه داده است.<ref>فخرالدین رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج۱۲، ص۳۸۳، بیروت، داراحیاء التراث العربی، سوم، ۱۴۲۰ق.</ref> | * امام فخر رازی از مفسران معروف اهل سنت نیز روایات متعددی را مبنی بر این نقل می‌کند که این آیه در حق علی نازل شده و اوست که در حال رکوع انگشترش را صدقه داده است.<ref>فخرالدین رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج۱۲، ص۳۸۳، بیروت، داراحیاء التراث العربی، سوم، ۱۴۲۰ق.</ref> | ||