دستور الهی در انتخاب امام علی(ع) به عنوان جانشین پیامبر(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}}سؤال: اگر گفته مي شود پيامبر اکرم(ص) شخصي را در غدیر براي جانشيني خو...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}سؤال: اگر گفته مي شود پيامبر اکرم(ص) شخصي را در غدیر براي جانشيني خود انتخاب کرد، آيا گفته و عمل آن حضرت با اذن پروردگار بود؟
{{شروع متن}}


احاديثي که در راستاي تعيين جانشين از پيامبر اکرم(ص) صادر شده فراوان است که در کتاب هاي معتبر فريقين آمده اند به عنوان مثال حديث ثقلين<ref>نيشابوري، مسلم بن حجاج، صحيح مسلم، ج۴، ص۱۸۷۳، بيروت، داراحياء التراث العربي.</ref>، حديث منزلت<ref>همان، ج۷، ص۱۲۰، بيروت، دارالفکر، بي تا.</ref>، حديث و واقعه تاريخي غدير،<ref>همان، ج۴، ص۱۸۷۳، بيروت، داراحياء التراث العربي و المستدرک علي الصحيحين، ج۳، ص۱۱۸.</ref> حديث قلم و دوات<ref>بخاري، محمد بن اسماعيل، صحيح بخاري، ج۳، ص۹۱، بيروت، دارصعب، بي تا.</ref>، حديث يوم انذار<ref>المستدرک علي الصحيحين، ج۳، ص۱۳۳.</ref> و... از جمله احاديثي هستند که بر جانشيني علي(ع) و اهل بيت رسول خدا(ص) دلالت دارند و نيز حديث دوازده امير يا دوازده خليفه و حتي در برخي منابع اهل سنت گفته شده که اول آن ها علي و آخر آنها مهدي است،<ref>سليمان قندوزي، ينابيع الموده، ج۳، ص۲۹۱، دارالاسوه، اول، ۱۴۱۶ق.</ref> بر امامت دوازده امام بعد از رسول خدا دلالت دارند لذا نيازي به ذکر اين احاديث ديده نمي شود و در زير فقط به منابع آن اشاره مي شود.
{{سوال}}
اگر گفته می‌شود پیامبر اکرم(ص) شخصی را در غدیر برای جانشینی خود انتخاب کرد، آیا گفته و عمل آن حضرت با اذن پروردگار بود؟
{{پایان سوال}}
سخنان و گفته‌های [[پیامبر(ص)]] همگی با اذن پروردگار است. [[خداوند]] در [[قرآن]] در مورد پیامبر فرموده است که او از روی هوا و هوس سخن نمی‌گوید و گفتار او چیزی جز [[وحی]] الهی نیست. در مورد تعیین جانشینی [[امام علی(ع)]] نیز خداوند در آیه ۶۷ [[سوره مائده]] این کار را تکمیل رسالت خود می داند و به پیامبر دستور داده تا جانشینی امام علی را اعلام کند و خداوند در این باره او را از شرّ مردمان محفوظ خواهد داشت.
{{پاسخ}}
{{درگاه|غدیر}}
==تعیین جانشین از سوی پیامبر(ص)==
احادیث فراوانی در تعیین جانشین از سوی پیامبر اکرم(ص) صادر شده است که در کتاب‌های معتبر [[شیعه]] و [[اهل سنت]] نقل شده است:
* [[حدیث ثقلین]]،<ref>نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۷۳، بیروت، داراحیاء التراث العربی.</ref>  
* [[حدیث منزلت]]،<ref>همان، ج۷، ص۱۲۰، بیروت، دارالفکر، بی تا.</ref>  
* حدیث و واقعه تاریخی غدیر،<ref>همان، ج۴، ص۱۸۷۳، بیروت، داراحیاء التراث العربی و المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۱۸.</ref>  
* [[حدیث قلم و دوات]]،<ref>بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج۳، ص۹۱، بیروت، دارصعب، بی تا.</ref>  
* [[حدیث یوم انذار]]<ref>المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۳۳.</ref> و… از جمله احادیثی هستند که بر جانشینی امام علی(ع) پس از پیامبر دلالت دارند.


ترديدي وجود ندارد که اين احاديث به اذن و دستور خدا بوده است زيرا سفارشات و دستورهاي رسول خدا به خصوص در مسائل دين و اصول عقايد و شريعت و آنچه بستگي به سرنوشت امت اسلامي و بشر دارد، ممکن نيست بدون اذن و دستور خدا باشد زيرا در غير اين صورت رسالت و نبوت آن حضرت خدشه دار مي گردد. شايد دو آيه سوم و چهارم سوره نجم كه تاكيد مي‌كنند پيامبر از روي هوا و هوس حرف نمي‌زند و هر چه مي‌گويد وحي است براي اثبات اين نكته كافي باشد. با اين حال به تكيه بر چند آيه ديگر نيز مي‌توان نشان داد كه پيامبر هر دستور ديني كه بدهد از جمله در بحث امامت و جانشيني، از سوي خداست و ما مأمور به اطاعت از ايشان هستيم. و روي اين جهت است که خداوند در قرآن کريم اطاعت مطلق رسول خدا را در کنار اطاعت خود بر مومنين واجب قرار داده است، به دليل اين که او هيچ چيزي را بدون اذن خداوند انجام نمي دهد و لذا مي فرمايد:
==سخنان پیامبر همسو با کلام خدا==
این احادیث به اذن و دستور خدا بوده است زیرا سفارشات و دستورهای رسول خدا به خصوص در مسائل دین، اصول عقاید و شریعت و آنچه بستگی به سرنوشت امت اسلامی و بشر دارد، ممکن نیست بدون اذن و دستور خدا باشد زیرا در غیر این صورت رسالت و نبوت آن حضرت خدشه دار می‌گردد.


«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنکمْ » ؛ «اي کساني که ايمان آورده ايد اطاعت کنيد پيامبر خدا و اولوالامر را»<ref>نساء / ۵۹.</ref>
[[خداوند]] در [[سوره نجم]] درباره پیامبر می‌فرماید: {{قرآن|وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ|۳|إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ|۴|ترجمه=و از روی هوا و هوس سخن نمی گوید(۳). گفتار او چیزی جز وحی که به او نازل می شود، نیست(۴).|سوره=نجم|آیه=۳-۴}}


و نيز مي فرمايد:  
با تکیه بر چند آیه دیگر نیز می‌توان نشان داد که پیامبر هر دستور دینی که بدهد از جمله در بحث [[امامت]] و جانشینی، از سوی خداست. روی این جهت است که خداوند در [[قرآن کریم]] اطاعت مطلق رسول خدا را در کنار اطاعت خود بر مؤمنین واجب قرار داده است، به دلیل این که او هیچ چیزی را بدون اذن خداوند انجام نمی‌دهد و لذا می‌فرماید:


«وَمَا آتَاکمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ » ؛ «آنچه را رسول خدا براي شما آورد بگيريد (و اجرا کنيد) و از آنچه نهي کرده خودداري نمائيد و از مخالفت خدا بپرهيزيد که خداوند کيفرش شديد است».<ref>حشر / ۷.</ref>
* {{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ۖ|ترجمه=ای اهل ایمان! از خدا اطاعت کنید و [نیز] از پیامبر و صاحبان امر خودتان [که امامان از اهل بیت اند و چون پیامبر دارای مقام عصمت می باشند] اطاعت کنید.|سوره=نساء|آیه=۵۹}}


اين دو آيه از طرف خداوند بر اين مطلب دلالت دارند که رسول خدا(ص) در مسئله تعيين جانشين مأذون از طرف خداوند بوده است و در غير اين صورت ممکن نبوده که رسول خدا(ص) اين همه اصرار بر مساله جانشيني داشته باشد. افزون بر اين، مسئله امامت و جانشيني يکي از مسائل مهم و خطير دين اسلام است که هدايت نه تنها امت اسلامي بلکه تمام بشر مرهون آن بوده و نه تنها خداوند به آن اذن داده بلکه عقل نيز آن را از وظايف رسول خدا مي داند. و اهميت آن به قدري بزرگ بوده که خداوند خودش در قرآن به آن پرداخته است. خداوند در سوره مائده آيه ۶۷ مي فرمايد:
* {{قرآن|وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ|ترجمه=و [از اموال و احکام و معارف دینی] آنچه را پیامبر به شما عطا کرد بگیرید و از آنچه شما را نهی کرد، باز ایستید و از خدا پروا کنید؛ زیرا خدا سخت کیفر است|سوره=حشر|آیه=۷}}


«يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْک مِن رَّبِّک وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ يَعْصِمُک مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْکافِرِينَ » ؛ «اي پيامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است کاملا (به مردم) برسان و اگر نکني رسالت او را انجام نداده اي، خداوند تو را از (خطرات احتمالي) مردم نگاه مي دارد و خداوند جمعيت کافران (لجوج) را هدايت نمي کند».
این دو آیه از طرف خداوند بر این مطلب دلالت دارند که رسول خدا(ص) در مسئله تعیین جانشین مأذون از طرف خداوند بوده است و در غیر این صورت ممکن نبوده که رسول خدا(ص) این همه اصرار بر مسئله جانشینی داشته باشد.


جلال الدين سيوطي از مفسران اهل سنت در ذيل اين آيه از مجاهد نقل مي کند که وقتي اين آيه نازل شد پيامبر عرض کرد: خدايا من تنهايم چگونه اين کار را انجام دهم؟ به دنبال اين سخن پيامبر اين آيه نازل شد که «و ان لم تفعل فما بلغت رسالته»
==دستور الهی بر اعلام جانشینی امام علی(ع)==
مسئله امامت و جانشینی، از مسائل مهم و خطیر دین اسلام است که نه تنها هدایت امت اسلامی بلکه تمام هدایت بشر مرهون آن بوده و نه تنها خداوند به آن اذن داده بلکه عقل نیز آن را از وظایف رسول خدا می‌داند. و اهمیت آن به قدری بزرگ بوده که خداوند خودش در قرآن به آن پرداخته است. خداوند در این‌باره می‌فرماید:


و از ابوسعيد خدري يکي از صحابه رسول خدا نقل مي کند که اين آيه بر رسول خدا در روز غدير خم درباره امامت و جانشيني حضرت علي(ع) نازل شد.
:{{قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ|ترجمه=ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‌ای، و خدا تو را از (شر) مردمان محفوظ خواهد داشت، (و دل قوی دار که) خدا کافران را (به هیچ راه موفقیتی) راهنمایی نخواهد کرد|سوره=مائده|آیه=۶۷}}


و از ابن مسعود صحابه ديگر رسول خدا نقل مي کند که او گفته ما اين آيه را در زمان حيات پيامبر قرائت مي کرديم به اين معنا که علي(ع) مولاي همه مومنين است.<ref>جلال الدين سيوطي، الدرالمنثور، ج۲،ص ۲۹۸.</ref>
* جلال الدین سیوطی از مفسران اهل سنت در ذیل این آیه از مجاهد نقل می‌کند که وقتی این آیه نازل شد، پیامبر عرض کرد: خدایا من تنهایم چگونه این کار را انجام دهم؟ به دنبال این سخن پیامبر، این آیه نازل شد که: {{عربی|وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ}}


و باز خداوند خودش ولي و امام بعد از پيامبر را به گونه اي معرفي نموده که با در نظر گرفتن شأن نزول بر هيچ کسي جز علي(ع) منطبق نمي گردد. خداوند مي فرمايد:
* ابوسعید خدری یکی از صحابه رسول خدا نقل می‌کند که این آیه بر رسول خدا در روز [[غدیرخم]] درباره امامت و جانشینی علی(ع) نازل شد.


«إِنَّمَا وَلِيُّکمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَه وَيُؤْتُونَ الزَّکاه وَهُمْ رَاکعُونَ» ؛ «سرپرست و ولي شما تنها خداست و پيامبر او و آنها که ايمان آورده اند، همانها که نماز را برپا مي دارند و در حال رکوع زکات مي دهند».<ref>مائده / ۵۵.</ref>
* ابن مسعود صحابه دیگر رسول خدا نقل می‌کند که او گفته ما این آیه را در زمان حیات پیامبر قرائت می‌کردیم به این معنا که علی(ع) مولای همه مؤمنین است.<ref>جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور، ج۲، ص ۲۹۸.</ref>


جلال الدين سيوطي مي گويد به طور متفق عليه از ابن عباس نقل شده که هنگامي که علي در حال رکوع انگشترش را صدقه داد، پيامبر از سائل پرسيد که اين انگشتر را چه کسي به تو داد؟ او در جواب اشاره به علي کرد و گفت آن رکوع کننده. در همين لحظه اين آيه نازل شد.<ref>جلال الدين سيوطي، الدر المنثور، ج۲، ص۲۹۳، قم، کتابخانه نجفي، ۱۴۰۴ق.</ref>
==معرفی امام علی(ع) در قرآن به عنوان ولی و سرپرست==
خداوند خودش امام بعد از پیامبر را به گونه ای معرفی نموده که با در نظر گرفتن شأن نزول بر هیچ‌کسی جز علی(ع) منطبق نمی‌گردد. خداوند می‌فرماید:


و نيز در همين تفسير احاديث متعددي نقل شده که همگي مي گويند اين آيه درباره علي نازل شده است و علي کسي بوده که انگشترش را در حال رکوع به سائل داده است.<ref>همان، صص۲۹۳ ـ ۲۹۴.</ref>
: {{عربی|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ|ترجمه=سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی [مانند علی بن ابی طالب اند] که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند|سوره=مائده|آیه=۵۵}}


امام فخررازي يکي ديگر از مفسرين معروف اهل سنت نيز روايات متعددي را مبني بر اين نقل مي کند که اين آيه در حق علي نازل شده و اوست که در حال رکوع انگشترش را صدقه داده است.<ref>فخرالدين رازي، محمد بن عمر، مفاتيح الغيب، ج۱۲، ص۳۸۳، بيروت، داراحياء التراث العربي، سوم، ۱۴۲۰ق.</ref>
* جلال الدین سیوطی می‌گوید به طور متفق علیه از ابن عباس نقل شده که هنگامی که علی در حال رکوع انگشترش را [[صدقه]] داد، پیامبر از سائل پرسید که این انگشتر را چه کسی به تو داد؟ او در جواب اشاره به علی کرد و گفت آن [[رکوع]] کننده. در همین لحظه این آیه نازل شد.<ref>جلال الدین سیوطی، الدر المنثور، ج۲، ص۲۹۳، قم، کتابخانه نجفی، ۱۴۰۴ق.</ref> و نیز در همین تفسیر احادیث متعددی نقل شده که همگی می‌گویند این آیه درباره علی نازل شده است و علی کسی بوده که انگشترش را در حال رکوع به سائل داده است.<ref>همان، صص۲۹۳–۲۹۴.</ref>


طبري مفسر ديگر اهل سنت هر چند سعي نموده با ذکر برخي احاديث آيه شريفه را از دلالت بر ولايت و امامت علي(ع) به سوي ديگر منصرف کند ولي باز هم نتوانسته از حقيقت چشم پوشي کند و لذا روايات متعددي را نقل نموده که به اتفاق مي گويند اين آيه در شأن علي(ع) نازل شد و فقط او بوده است که در حال رکوع انگشترش را صدقه داده است.<ref>طبري، محمد بن جرير، جامع البيان، ج۶، ص۱۸۶، بيروت، دارالمعرفه، اول، ۱۴۱۲ق.</ref>
* امام فخر رازی از مفسران معروف اهل سنت نیز روایات متعددی را مبنی بر این نقل می‌کند که این آیه در حق علی نازل شده و اوست که در حال رکوع انگشترش را صدقه داده است.<ref>فخرالدین رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج۱۲، ص۳۸۳، بیروت، داراحیاء التراث العربی، سوم، ۱۴۲۰ق.</ref>


با توجه به آنچه که بيان گرديد پيامبر خدا(ص) نه تنها در مسئله تعيين جانشين با اذان خداوند عمل مي کرد بلکه مأمور بوده که اين جانشيني را بر همه برساند و لذا در مجالس و مناسبت هاي متعددي به اين امر مهم پرداخته و حتي در قرآن کريم نيز اين مسئله مهم تلقي شده و آياتي را به آن اختصاص داده است.
* طبری مفسر دیگر اهل سنت هر چند سعی نموده با ذکر برخی احادیث آیه شریفه را از دلالت بر ولایت و امامت علی(ع) به سوی دیگر منصرف کند ولی باز هم نتوانسته از حقیقت چشم پوشی کند و لذا روایات متعددی را نقل نموده که به اتفاق می‌گویند این آیه در شأن علی(ع) نازل شد و فقط او بوده است که در حال رکوع انگشترش را صدقه داده است.<ref>طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۶، ص۱۸۶، بیروت، دارالمعرفه، اول، ۱۴۱۲ق.</ref>


مطالعه بيشتر
با توجه به آنچه که بیان گردید پیامبر خدا(ص) نه تنها در مسئله تعیین جانشین با اذان خداوند عمل می‌کرد بلکه مأمور بوده که این جانشینی را بر همه برساند و لذا در مجالس و مناسبت‌های متعددی به این امر مهم پرداخته و حتی در قرآن کریم نیز این مسئله مهم تلقی شده و آیاتی را به آن اختصاص داده است.
{{پایان پاسخ}}
==مطالعه بیشتر==
* ''المراجعات''، سید شرف الدین عاملی.
* ''گزیده جامع از الغدیر''، تلخیص محمد حسین شفیعی شاهرودی.
* ''و رکبت السفینه''، مردان خلیفات.


۱ـ المراجعات، سيد شرف الدين عاملي.
== منابع ==
 
{{پانویس|۲}}
۲ـ گزيده جامع از الغدير، تلخيص محمد حسين شفيعي شاهرودي.
 
۳ـ آن گا هدايت شدم، سيد محمد تيجاني.
 
۴ـ و رکبت السفينه، مردان خليفات.
 
==منابع==
<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۷٬۲۳۰

ویرایش