داوود(ع) خواننده اهل بهشت: تفاوت میان نسخه‌ها

داوود(ع) خواننده اهل بهشت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۲

۹۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲

اصلاح نشانی وب

A.ahmadi

automoderated

۶٬۳۴۱

ویرایش

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 [[امام علی(ع)]] در نهج البلاغه، وقتی افرادی را به‌عنوان الگو برمی‌شمرَد، یکی از آن‌ها را داوود(ع) دانسته و او را به «صاحب مَزامیر» و «خواننده اهل بهشت» توصیف کرده است.<ref name=":0" />
-[[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] در شرح نهج البلاغه، خواننده اهل بهشت بودنِ داوود را به این معنا دانسته که داوود در [[بهشت]] با صدای خوش با خدا [[مناجات]] می‌کند و [[اولیاء الله|اولیاء الهی]] از صدای خوشش، لذت معنوی می‌برند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۷۵ش، ج۶، ص۲۳۷.</ref>
+[[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] در شرح نهج البلاغه، خواننده اهل بهشت بودنِ داوود را به این معنا دانسته که داوود در [[بهشت]] با صدای خوش با خدا [[مناجات]] می‌کند و [[اولیاء‌الله|اولیاء الهی]] از صدای خوشش، لذت معنوی می‌برند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۷۵ش، ج۶، ص۲۳۷.</ref>
 [[ابن میثم بحرانی|ابن‌میثم بَحرانی]]، عالم شیعه قرن هفتم قمری و شارح نهج البلاغه، دو احتمال برای اینکه داوود «خواننده اهل بهشت»‌ خوانده شده ذکر کرده است:‌
@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 [[محمدتقی شوشتری]]، دیگر شارح نهج البلاغه (درگذشت ۱۳۷۴ش)، مزامیر را جمع مِزامر، نوعی آلت موسیقی،<ref>ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۴ق، ذیل واژه زمر، ج۴، ص۳۲۷.</ref> دانسته است.<ref name=":2" /> او معتقد است داوود دارای صدای خوشی بوده، آنقدر که گویا در حلق وی، صوت مزمار وجود داشته است.<ref name=":2">شوشتری، محمدتقی، بهج‌الصباغه فی‌شرح نهج البلاغه، تهران، امیرکبیر، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۷۷.</ref>
-بر اساس تَنَخ، کتاب مقدس یهودیان، داوود در جوانی چوپانی نوازنده بود.<ref>«کتاب اول سمونیل» ص۱۸، در [http://bjes.ir/post/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%AA%D9%88%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B3%D9%81%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%87%D8%AF-%D8%B9%D8%AA%DB%8C%D9%82 کتاب مقدس یهودیان]، سایت جامع پژوهش‌های حقوق و ادیان. </ref> در منابع روایی<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، قم، دار الحدیث، ۱۴۲۹ق، ج۱۲، ص۶۷۰.</ref> و فقهی [[شیعه]]<ref>موسوی روضاتی، احمد، اجماعات فقها الامامیة، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۳۲ق، ج۳، ص۵۷۹.</ref> از نواختن مزمار نهی شده و در منابع روایی شیعه، حضرت داوود [[عصمت انبیا|معصوم از گناه]] شمرده شده است.<ref>هراتی، محمدجواد و سید رضا مؤدب، «بررسی تطبیقی روش‌های تفسیری فریقین در سازگاری عصمت حضرت داوود(ع) و خطای او»، شماره ۹، در مجله مطالعات تفسیری، بهار ۱۳۹۱ش، ص۶۴.</ref>
+بر اساس تَنَخ، کتاب مقدس یهودیان، داوود در جوانی چوپانی نوازنده بود.<ref>«کتاب اول سمونیل» ص۱۸، در [http://bjes.ir/post/کتاب-تورات-تمام-اسفار-عهد-عتیق کتاب مقدس یهودیان]، سایت جامع پژوهش‌های حقوق و ادیان. </ref> در منابع روایی<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، قم، دار الحدیث، ۱۴۲۹ق، ج۱۲، ص۶۷۰.</ref> و فقهی [[شیعه]]<ref>موسوی روضاتی، احمد، اجماعات فقها الامامیة، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۳۲ق، ج۳، ص۵۷۹.</ref> از نواختن مزمار نهی شده و در منابع روایی شیعه، حضرت داوود [[عصمت انبیا|معصوم از گناه]] شمرده شده است.<ref>هراتی، محمدجواد و سید رضا مؤدب، «بررسی تطبیقی روش‌های تفسیری فریقین در سازگاری عصمت حضرت داوود(ع) و خطای او»، شماره ۹، در مجله مطالعات تفسیری، بهار ۱۳۹۱ش، ص۶۴.</ref>
 ==جستارهای وابسته ==
@@ خط ۴۱: / خط ۴۱: @@
 | تغییر مسیر = شد
 | ارجاعات =
-| بازبینی =
+| بازبینی = شد
 | تکمیل =
 | اولویت = ج