داستان قطع انگشت دزد کندی توسط امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
  | توضیحات =
  | توضیحات =
}}
}}
'''داستان قطع دست دزدی کندی توسط امام علی(ع)''' مضمون حدیثی است که در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] ذکر شده و از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. بر اساس این حدیث، [[امام علی(ع)]] به دزدی از قبیله کنده که ادعا می‌کرد اولین بار است [[دزدی]] کرده [[حکم قطع دست دزد|حکم قطع انگشتان]] دست را داد. امام(ع) وقتی شنید او برای بار نخست دزدی کرده و باید [[حد|حدّ]] بر او جاری شود اندوهگین شد. مرد کندی از امام درخواست کرد او را مجازات نکند، امام(ع) پس از کمی تأمل بر اجرای حد تأکید کرد. مرد کندی پس از اجرای حکم اعتراف کرد برای بار صدم دزدی کرده است. اندوه امام(ع) با شنیدن این سخن از میان رفت.  
'''داستان قطع دست دزدی کندی توسط امام علی(ع)''' مضمون حدیثی است که در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] ذکر شده و از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. بر اساس این حدیث، [[امام علی(ع)]] نسبت به دزدی از قبیله کنده که ادعا می‌کرد اولین بار است [[دزدی]] کرده [[حکم قطع دست دزد|حکم قطع انگشتان]] دست را داد. امام(ع) وقتی شنید او برای بار نخست دزدی کرده و باید [[حد|حدّ]] بر او جاری شود اندوهگین شد. مرد کندی از امام درخواست کرد او را مجازات نکند، امام(ع) پس از کمی تأمل بر اجرای حد تأکید کرد. مرد کندی پس از اجرای حکم اعتراف کرد برای بار صدم دزدی کرده است. اندوه امام(ع) با شنیدن این سخن از میان رفت.  


بر فرض قبول روایت، امام علی(ع) در برابر خواهش‌های مرد کندی، ابراز دلسوزی و مهربانی کرد، نه اینکه در اجرای حکم دچار تردید شده  باشد.
بر فرض قبول روایت، امام علی(ع) در برابر خواهش‌های مرد کندی، ابراز دلسوزی و مهربانی کرد، نه اینکه در اجرای حکم دچار تردید شده  باشد.
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش