automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←درمان) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
حُبّ نَفْس و خودخواهی چیست؟ چه نشانه‌هایی دارد و درمان عملی آن چیست؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}خودخواهی و | {{پاسخ}}حُبِّ نَفْس، به معنای علاقه به خود، یکی از تمایلات اصلیِ [[انسان]] شمرده شده که اگر در مسیر صحیح خود قرار گیرد، موجب رشد و اگر از مسیر خود منحرف شود، تبدیل به خودخواهی، یکی از [[رذائل اخلاقی]] می‌شود. | ||
خودمحوری، ناسپاسی در برابر خدمات دیگران، بزرگ شمردن خدمات خود و [[چاپلوسی]] از نشانه‌های فرد خودخواه است. خودخواهی باعث می‌شود فرد از آزاداندیشی و قضاوت منصفانه محروم شده و از رشد و پیشرفت بازماند. | |||
درمان خودخواهی، [[خودشناسی]] دانسته شده است. اگر فرد به فقر و کوچکی خود در برابر خدا توجه کند، دچار خودخواهی نمی‌شود. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||
حبّ نفس، یکی از تمایلات اصلیِ [[انسان]] شمرده شده که اگر در مسیر صحیح خود قرار گیرد، موجب رشد و اگر از مسیر خود منحرف شود، تبدیل به خودخواهی، یکی از [[رذائل اخلاقی]] می‌شود. | |||
علاقه به خود، تا وقتی در مسیر درست است، عشق به زندگی در انسان را تقویت کرده و باعث می‌شود فرد به دنبال کسب منافع و کمالات انسانی باشد. ولی اگر علاقه به خویشتن افراطی شود، برای به دست آوردن منافع خود، منافع دیگران را نادیده گرفته و موجب رسیدن ضرر به دیگران می‌شود. | علاقه به خود، تا وقتی در مسیر درست است، عشق به زندگی در انسان را تقویت کرده و باعث می‌شود فرد به دنبال کسب منافع و کمالات انسانی باشد. ولی اگر علاقه به خویشتن افراطی شود، برای به دست آوردن منافع خود، منافع دیگران را نادیده گرفته و موجب رسیدن ضرر به دیگران می‌شود. | ||