خلقت انسان در رنج با توجه به آیه ۴ سوره بلد: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}

آیه ۴ [[سوره بلد]] تصریح دارد خداوند انسان را در رنج آفرید. مفسران ذیل این آیه گفته‌اند این رنج همان سختی‌ها و مصیبت‌های دنیایی است که انسان با آن روبرو می‌شود تا با پیروز شدن از امتحان الهی به کمال برسد.

== تفسیر==

«کبد» بر وزن «فَرَس» به معنای «سختی» است<ref>قرشى بنابى، على‏اكبر، قاموس قرآن، قرآن، دار الكتب الإسلامية، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۷۲.</ref> یکبار در قرآن آمده است.<ref>سوره بلد، آیه۴.</ref>

كلمه «كبد» به معناى رنج و خستگى است. اين تعبير كه «خلقت انسان در كبد است» این پیام را دارد كه رنج و مشقت از هر سو و در تمامى شؤون حيات بر انسان احاطه دارد و اين معنا بر هيچ خردمندى پوشيده نيست كه انسان در پى به دست آوردن هيچ نعمتى بر نمى‌‏آيد، مگر آنكه خالص آن را مى‏‌خواهد، خالص از هر دردسر و خالص در خوبى و پاكيزگى، ولى هيچ نعمتى را به دست نمى‏‌آورد مگر آميخته با ناملايماتى كه عيش او را به هم مى‌زند.<ref>طباطبايى، محمدحسين، الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۴۸۷.</ref> اگر انسان در مشقت و سختی نبود برای از بین بردن آن تلاش نمی‌کرد و اگر تلاش نمی‌کرد، ابواب اسرار کائنات به رویش گشوده نمی‌شد: {{قرآن|یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلی رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقِیهِ|ترجمه=اى انسان، حقاً كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد.|سوره=انشقاق|آیه=۶}}

انسان دارای بُعد روحانی و جسمانی است. روح انسان، چند صباحی در این دنیا با جسم، همراه می‌شود و به سبب مادی بودن جسم با دنیا دارای اثرات است؛ از همین‌رو زندگی روح با جسم در این دنیا، همراه مشقّت و رنج است. تا در آزمایش الهی سر بلند بیرون آیند: {{قرآن|الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیاه لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً|ترجمه=خداوند مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید که کدامیک از شما بهتر عمل می‌کند.|سوره=ملک|آیه=۲}}  

اینکه قرآن می‌فرماید: «ما انسان را در رنج آفریدیم.» در بیان هدف نهایی از خلقت انسان است که در آیات دیگر آمده است مانند: آزمایش بندگان،<ref>سوره ملک، آیه۲.</ref> پرستش،<ref>سوره ذاریات، آیه۵۶.</ref> آگاهی از قدرت خداوند،<ref>سوره طلاق، آیه۱۲.</ref> و … معرفی شده است. آیه در بیان آن است که انسان با وجود جسم خاکی، مراحل زیادی از مشکلات و درد و رنج‌ها را طی می‌کند، حتی کسانی که زندگی مرفه دارند، نیز دارای رنج هستند. زمانی انسان از درد و رنج و خستگی نجات پیدا می‌کند که روح الهی از جسم جدا گردد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر ، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۱۰. طباطبايى، محمدحسين، الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۴۸۷.</ref>