۶٬۸۱۴
ویرایش
←منابع داستان و صحیح بودن آن
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
در خطبه متقین<ref> | در خطبه متقین<ref>نهج البلاغه، خ۱۸۴.</ref> آمده است که بعد از بیان صفات متقین توسط امام علی(ع)، همام جان داد … آیا این مسئله حقیقت دارد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''خطبه متقین و داستان مرگ همام''' به | '''خطبه متقین و داستان مرگ همام''' به جریانی مربوط است که در هنگام ایراد خطبه‌ای درباره صفات متقین از سوی امام علی(ع) برای شخصی به نام همام رخ می‌دهد. خطبه ۱۸۴ نهج‌ابلاغه درباره صفات متقین به اصرار همام ایراد شده و در پایان سخن [[امام علی(ع)]] همام جان داده است. محققان صحت این داستان را با توجه به منابع معتبری که آن را نقل نموده‌اند و نیز سخنان پایانی امام(ع) در این خطبه، که ترس خود بر این پیش‌آمد را بیان می‌کند، تأیید کرده‌اند. | ||
==ماجرای خطبه همام== | ==ماجرای خطبه همام== | ||
[[همّام بن عباده بن خیثم]] | [[همّام بن عباده بن خیثم]]، که مردی عابد و پرهیزکار بود، از امام علی(ع) درخواست کرد تا [[صفات پرهیزکاران]] را برای او بیان فرماید. امام علی(ع) درنگ فرمود و سپس به اختصار [[صفات متقین]] را برای همام بیان کرد. همام درخواست کرد که به تفصیل برای او بیان کند و دراین مورد اصرار ورزید؛ لذا امام به صورت تفصیلی در خطبه ۱۸۴ که معروف به [[خطبه همام]] است، صفات پرهیزکاران را برای او بیان کرد. وقتی که سخنان امام(ع) به آخر رسید، راوی می‌گوید: {{متن عربی|فَصَعِقَ هَمَّامٌ صَعْقَةً كَانَتْ نَفْسُهُ فِيهَا|ترجمه=ناگهان همام ناله‌ای از جان کشید که روحش از کالبدش خارج شد.}}<ref>نهج البلاغه، خ۱۸۴.</ref> | ||
==منابع | ==منابع داستان و صحیح بودن آن== | ||
* [[علامه شوشتری]] در [[شرح نهج‌البلاغه]] می‌گوید: «این خطبه با تمام خصوصیات و جزئیات، از جمله این که همام از دنیا رفت در [[کتاب کافی]]، [[کتاب سلیم بن قیس]]، [[تحف العقول]]، [[کتاب امالی محمد بن بابویه]]، [[تذکره سبط ابن الجوزی]]، | * [[علامه شوشتری]] در [[شرح نهج‌البلاغه]] می‌گوید: «این خطبه با تمام خصوصیات و جزئیات، از جمله این که همام از دنیا رفت در [[اعتبار کتاب کافی|کتاب کافی]]، [[کتاب سلیم بن قیس]]، [[تحف العقول]]، [[کتاب امالی محمد بن بابویه]]، [[تذکره سبط ابن الجوزی]]، [[کتاب مطالب السؤول]] [[ابن طلحه الشافعی]] و [[کتاب کنز الفوائد]] [[کراجکی]] آمده است.<ref>شوشتری، محمد تقی، بهج الصباغه، تهران، امیرکبیر، چاپ اول، ۱۳۷۶، ج۱۲، ص۴۰۵.</ref> | ||
* همچنین [[سید رضی]] در جمع‌آوری کلمات آن حضرت در [[نهج‌البلاغه]] هر چند سند را ذکر نکرده، اما منابع قابل اعتماد داشته که در کتب دیگر بیان شده است. | * همچنین [[سید رضی]] در جمع‌آوری کلمات آن حضرت در [[نهج‌البلاغه]] هر چند سند را ذکر نکرده، اما منابع قابل اعتماد داشته که در کتب دیگر بیان شده است. | ||