۴۹۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|مهدویت}} | {{درگاه|مهدویت|واژه‌ها}} | ||
'''خَسف بَیْدَاء''' اشاره به فرورفتن لشکر سفیانی در زمین دارد. لشکر سفیانی پس از ظهور [[امام زمان در روایات پیامبر|حضرت مهدی(ع)]]، به منطقه بیداء (سرزمینی میان مکه و مدینه) وارد می‌شوند تا با حضرت مهدی بجنگند. به فرمان الهی این لشکر به یکباره در زمین فرو می‌رود و کسی جز دو سه نفر از آن‌ها زنده نمی‌مانند. روایت‌های متعددی درباره وقوع این اتفاق از معصومین وارد شده است. | '''خَسف بَیْدَاء''' اشاره به فرورفتن لشکر سفیانی در زمین دارد. لشکر سفیانی پس از ظهور [[امام زمان در روایات پیامبر|حضرت مهدی(ع)]]، به منطقه بیداء (سرزمینی میان مکه و مدینه) وارد می‌شوند تا با حضرت مهدی بجنگند. به فرمان الهی این لشکر به یکباره در زمین فرو می‌رود و کسی جز دو سه نفر از آن‌ها زنده نمی‌مانند. روایت‌های متعددی درباره وقوع این اتفاق از معصومین وارد شده است. | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
«خسف» فرورفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله، سیل، طوفان، بمباران و بالا آمدن آب دریا است.<ref>کریمشاهی بیدگلی، حسین، فرهنگ موعود، انتشارات ناصر، ۱۳۷۷، ص۸۸.</ref> | «خسف» فرورفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله، سیل، طوفان، بمباران و بالا آمدن آب دریا است.<ref>کریمشاهی بیدگلی، حسین، فرهنگ موعود، انتشارات ناصر، ۱۳۷۷، ص۸۸.</ref> | ||
«بیداء» نام سرزمینی میان مکه و مدینه<ref>قمی، عباس، منتهی الامال، انتشارات فراروی، ۱۳۸۱، ص۱۳۱۷، ف ۷، ب ۱۴.</ref> و وادی است چهار | «بیداء» نام سرزمینی میان مکه و مدینه<ref>قمی، عباس، منتهی الامال، انتشارات فراروی، ۱۳۸۱، ص۱۳۱۷، ف ۷، ب ۱۴.</ref> و وادی است در چهار فرسخی مدینه در بین راه مکه و مدینه.<ref>خراسانی، جواد، مهدی منتظر، بنیاد پژوهش‌های علمی فرهنگی نور الاصفیاء، ص۲۴۲.</ref> | ||
== خسف بیداء در روایات مهدویت == | == خسف بیداء در روایات مهدویت == | ||
{{ظهور-عمودی}} | |||
روایت‌هایی در مورد خسف بیداء آمده و حوادث مربوط به آن را بیان کرده‌اند: | روایت‌هایی در مورد خسف بیداء آمده و حوادث مربوط به آن را بیان کرده‌اند: | ||
* | * بعد از ظهور [[حضرت مهدی(ع)]]، لشکر سفیانی پس از قتل و غارت [[مدینه]]، در تعقیب حضرت مهدی(عج) به سوی [[مکه]] حرکت می‌کنند و چون به سرزمین «بیداء» برسند در آنجا همه لشکر، به جز دو نفر یا سه نفر، در زمین فرو خواهند رفت. | ||
* بنا به روایت حذیفه یمانی، نخستین لشکری که سفیانی به جانب مدینه می‌فرستد، پس از مدتی به جانب شام حرکت می‌کنند و به دست لشکریان حق، کشته می‌شوند. [[سفیانی]] در پی این شکست لشکر دومی به مدینه اعزام می‌کند که آن‌ها سه روز مدینه را مورد تجاوز و غارت قرار داده و آن گاه مدینه را به قصد مکه ترک می‌کنند. در بیابان «بیداء» میان مکه و مدینه به فرمان [[خداوند]]، با وارد آمدن ضربتی بوسیله [[جبرئیل]] بر زمین، این لشکر در زمین فرور می‌رود.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۸۶.</ref> | * بنا به روایت حذیفه یمانی، نخستین لشکری که سفیانی به جانب مدینه می‌فرستد، پس از مدتی به جانب شام حرکت می‌کنند و به دست لشکریان حق، کشته می‌شوند. [[سفیانی]] در پی این شکست لشکر دومی به مدینه اعزام می‌کند که آن‌ها سه روز مدینه را مورد تجاوز و غارت قرار داده و آن گاه مدینه را به قصد مکه ترک می‌کنند. در بیابان «بیداء» میان مکه و مدینه به فرمان [[خداوند]]، با وارد آمدن ضربتی بوسیله [[جبرئیل]] بر زمین، این لشکر در زمین فرور می‌رود.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۸۶.</ref> | ||
* در [[حدیث]] دیگر آمده که در همین مقطع، نفس زکیه در [[مسجد الحرام]] کشته می‌شود و حضرت مهدی(عج) به سوی مکه حرکت می‌کند، تا قیام جهانی خود را آغاز کند. بانگ جبرئیل برای نابود کردن سپاه سفیانی در فضای سرزمین بیداء طنین انداز می‌شود. امام باقر(ع) فرموده است: سپاه سفیانی در سرزمین «بیداء» فرود می‌آیند، سپس منادی آسمان بانگ می‌زند: ای سرزمین «بیداء» این جمعیت را نابود ساز. آن گاه همگی در کام زمین فرومی‌روند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۳۵.</ref> | * در [[حدیث]] دیگر آمده که در همین مقطع، نفس زکیه در [[مسجد الحرام]] کشته می‌شود و حضرت مهدی(عج) به سوی مکه حرکت می‌کند، تا قیام جهانی خود را آغاز کند. بانگ جبرئیل برای نابود کردن سپاه سفیانی در فضای سرزمین بیداء طنین انداز می‌شود. امام باقر(ع) فرموده است: سپاه سفیانی در سرزمین «بیداء» فرود می‌آیند، سپس منادی آسمان بانگ می‌زند: ای سرزمین «بیداء» این جمعیت را نابود ساز. آن گاه همگی در کام زمین فرومی‌روند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۳۵.</ref> | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۰: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||