حیات طیبه: تفاوت میان نسخه‌ها

معنای حیات طیبه در قرآن چیست؟

{{درگاه|واژه‌ها}}

'''حیات طیبه''' (زندگی پاک) که به [[روزی حلال]]، توفیق بر اطاعت خداوند، [[بهشت دنیوی و اخروی|بهشت]] و زندگی خوش دنیا معنا شده است. حیات طیبه را در هر دو زندگی دنیا و [[آخرت]] دانسته‌اند.

تعبیر حیات طیبه در آیه ۹۷ سوره نحل آمده و براساس این آیه، [[خداوند]] به [[ایمان شهودی تجربی|مؤمنانی]] که عمل صالح انجام می‌دهند، حیات طیبه می‌بخشد. در حیات طبیه، انسان مؤمن و نیکوکار، به حیاتی مملو از پاکی و آرامش وارد می‌شوند. علامه طباطبایی، معتقد است در حیات طیبه، جان و حیاتی دیگر به فرد بخشیده می‌شود.  

طیب به خوب و پاکی که در آن خباثت نیست،‌ معنا شده است.<ref>حیات طیبه از منظر قرآن و روایات، سیده مریم موسوی، محمود ابوترابی، الاهیات قرآنی سال پنجم بهار و تابستان 1396 شماره 8</ref>

مفسران در معنی حیات طیبه (زندگی پاکیزه) آورده‌اند که روزی حلال، قناعت، رزق روزانه، عبادت توأم با روزی حلال و توفیق بر اطاعت فرمان خدا را شامل می‌شود.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی،‌ ج۱۱، ص۳۹۴. روض الجنان و روح الجنان، ابوالفتوح رازی،‌ ج۱۲،‌ص۸۹. </ref> برخی حیات طیبه را در مقابل {{قرآن|مَعِيشَةً ضَنْكًا|ترجمه=زندگی سخت}} در آیه ۱۲۴ سوره طه قرار داده‌اند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱،‌ ص۶۶۶۵</ref>

[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیرالمیزان]] معتقد است حیات، به معنای جان بخشیدن بوده و خداوند، مؤمنی را که عمل صالح انجام دهد به حیات جدیدی غیر حیاتی که به دیگران داده، زنده می‌کند. انسان‌هایی که به آنها حیات طیبه بخشیده شده، در نفس خود، نور، كمال، لذت و سرورى را درک می‌كنند كه فراتر از تصور انسان است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسینی، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه، جلد۱۲، ص۴۹۱.</ref>

حیات طیبه هم در دنیا و هم در آخرت دانسته‌اند اما برخی مفسران با توجه به آیه ۹۷ سوره نحل، زندگی پاکیزه را تنها در این دنیا می‌دانند.<ref>اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۵۵</ref> در مقابل، برخی حیات طیبه را تنها در آخرت می‌دانند.<ref>ترجمه تفسیر کاشف، مغنیه، ج۴، ص۸۵۶</ref>

در آیات متعدد قرآن به حیات طیبه اشاره شده<ref>حیات طیّبه از دیدگاه قرآن کریم، حمیدرضا مظاهرى سیف، معرفت 1385 شماره 109</ref> اما تنها در یک سوره قرآن از آن نام برده شده است: {{قرآن|مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَیٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً ۖ وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ|ترجمه=هر کس عمل صالح انجام دهد، در حالی که مؤمن است، خواه مرد باشد یا زن، به او حیات پاکیزه می‌بخشیم، و پاداش آنها را به بهترین اعمالی که انجام دادند خواهیم داد.|سوره=نحل|آیه=۹۷}}  

قرآن نوعی تفکر و شکل زندگی را ترویج می‌کند که نتیجه آن، زندگی پاک و خوب است و از آن با تعبیر حیات طیبه نام می‌برد. این حیات طیبه نتیجه عملیِ زیست مسلمانی است.

| شاخه فرعی۱ =اخلاق در قرآن

| شاخه فرعی۲ =فضایل اخلاقی

| شاخه فرعی۳ =

  | شناسه =شد

  | تیترها =شد

  | ویرایش =شد

  | لینک‌دهی =شد

  | اولویت =ج

  | کیفیت =ج