حیات طیبه: تفاوت میان نسخه‌ها

معنای حیات طیبه در قرآن چیست؟

{{پایان سوال}}

براساس آیه ۹۷ سوره نحل، خداوند به مؤمنانی که عمل صالح انجام می‌دهند، حیات طیبه می‌بخشد. در حیات طبیه، انسان مؤمن و نیکوکار، وارد حیاتی می‌شود که مملو از پاکیزگی و آرامش است و به نقل از علامه طباطبایی، جان و حیاتی دیگر به او بخشیده می‌شود.  

در قرآن کریم «حیات طیبه» تنها در یک سوره آمده است. آنجا که می‌فرماید: {{قرآن|مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَیٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً ۖ وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ|ترجمه=هر کس عمل صالح انجام دهد، در حالی که مؤمن است، خواه مرد باشد یا زن، به او حیات پاکیزه می‌بخشیم، و پاداش آنها را به بهترین اعمالی که انجام دادند خواهیم داد.|سوره=نحل|آیه=۹۷}} هرچند حیات طیبه تنها یک بار در قرآن آمده است اما جای جای قرآن بدان اشاره دارد.<ref>حیات طیّبه از دیدگاه قرآن کریم، حمیدرضا مظاهرى سیف، معرفت 1385 شماره 109</ref> در واقع حیات طیبه نتیجه عملی زیست مسلمانی است. قرآن نوعی تفکر و شکل زندگی را نشان می‌دهد و ترویج می‌کند که نتیجه آن، زندگی‌ای پاک و خوب است که با تعبیر حیات طیبه از آن نام می‌برد.

== منابع ==

{{پانویس|۲}}