حکم حسادت در قلب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
در [[حدیث رفع القلم]] که از [[پیامبر(ص)]] روایت شده، مؤاخذهٔ نُه چیز از امت او برداشته شده است. یکی از آن نه چیز، [[حسادت|حسادتی]] است که با دست یا زبان ظاهر نشود.
در [[حدیث رفع القلم]] که از [[پیامبر(ص)]] روایت شده، مؤاخذهٔ نُه چیز از امت او برداشته شده است. یکی از آن نه چیز، [[حسادت|حسادتی]] است که با دست یا زبان ظاهر نشود.


بنابراین، حسادت
بنابراین، حسادت به خودی خود، تا زمانی که عکس العمل بیرونی نداشته و موجب زیان و ناراحتی برای کسی نشده [[گناه]] محسوب نمی‌شود.


پس حسادت به خودی خود، تا زمانی که منشأ اثر نباشد و هیچ تأثیری به فکر و قلب خویش و عکس العمل سوئی بر علیه کسی که به او حسادت ورزیده نداشته باشد و فقط در ذهن خطور کرده باشد، این گناه محسوب نمی‌شود؛ چرا که موجب ضرر و ناراحتی برای کسی نشده است.
البته [[وسوسه|وسوسه‌های]] نفس و [[شیطان]] فریبنده بوده، زمینه را برای گناه فراهم می‌کند؛ بنابراین سفارش شده از همان ابتدا جلوی آن گرفته شود. [[امام خمینی]]، در کتاب اربعین حدیث، هشدار داده روایاتی مانند حدیث رفع القلم، نباید مانع از [[راه‌های مبارزه با حسد|مبارزه با حسد]] شود؛ زیرا به باور او کم اتفاق می‌افتد که حسد در نفس پیدا شود، ولی تولید [[فساد]] و گناه نکند.<ref>امام خمینی، اربعین حدیث، ص۱۱۲.</ref>
 
اما باید توجه داشت که وسوسه‌های نفس و شیطان خیلی فریبنده است و این خود زمینه را برای گناه فراهم می‌آورد؛ لذا باید مواظبت کرد و از همان ابتدا جلوی آن را گرفت؛ لذا امام خمینی (ره) می‌فرمایند: امثال این احادیث نباید مانع از مبارزه با «حسد» شود، چون کم اتفاق می‌افتد که حسد در نفس پیدا شود ولی تولید فساد و گناه نکند، چون حسد ایمان را می‌خورد.<ref>امام خمینی، اربعین حدیث، ص۱۱۲.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش