حکم بدبینی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۱۳۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:


=== ترتیب اثر عملی ===
=== ترتیب اثر عملی ===
عبارت است از این که انسان گمان خود را یک واقعیّت مسلّم تلقّی کرده و آثار واقع را بر آن بار کند. مثلاً ظن خود را به صورت یک خبر قطعی بازگو نماید و دیگران را به صرف گمان، متّهم و محکوم سازد. بدیهی است نتیجه این گونه برخورد جز تهمت و غیبت و هتک آبرو و تضییع حقوق افراد و جامعه چیز دیگر نمی‌تواند باشد. این قسم از صور سوءظن حرام مسلّم است.
ترتیب اثر عملی عبارت است از این که انسان گمان خود را یک واقعیت قطعی شمرده و در عمل نیز بر اساس آن گمان رفتار کند. برای نمونه، گمان خود را به صورت یک خبر یقینی بازگو کند، یا دیگران را تنها به دلیل گمان بد خود، متهم سازد. ترتیب اثر دادن عملی، بیشتر به صورت تهمت، غیبت یا ضایع کردن حقوق دیگران تحقّق می‌پذیرد. این گونه بدبینی گناه و حرام است.<ref>مهدوی کنی، اخلاق عملی، نشر فرهنگ اسلامی، ص۱۶۸، به نقل از محجه البیضاء، ج۵، ص۲۶۸.</ref><span></span>
 
ترتیب اثر دادن عملی که عملاً به صورت تهمت و غیبت یا تضییع حقوق دیگران تحقّق می‌پذیرد.
 
رسول خدا(ص) می‌فرماید: «خداوند خون و مال و آبروی مسلمان را محترم شمرده و سوءظن به مسلمانان را تحریم فرموده است.<ref>مهدوی کنی، اخلاق عملی، نشر فرهنگ اسلامی، ص۱۶۸، به نقل از محجه البیضاء، ج۵، ص۲۶۸.</ref>
 
انسان مجاهد که در صدد اصلاح نفس خود برآمده و می‌خواهد باطن را صفایی بدهد و از شیطان آن را خالی کند، باید زمام خیال را در دست بگیرد و نگذارد هر جای می‌خواهد پرواز کند و مانع شود از این‌که خیال‌های فاسدِ باطل مثل: سوءظن، حسد و … برای او پیش آید و بر عکس، همیشه خیال خود را متوجّه امور شریفه مثل: حسن ظن و … بکند.
 
این کار اگر چه اوّل قدری مشکل به نظر می‌رسد و شیطان آن را به نظر بزرگ جلوه می‌دهد؛ ولی با قدری مراقبت و مواظبت کار آسانی می‌شود.
 
<span></span>


== منابع ==
== منابع ==
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش