حضور پسران امام حسین(ع) در کربلا
تعداد فرزندان امام حسین(ع) و حضور آن‌ها در واقعهٔ کربلا چگونه بود؟
طبق نقل شیخ مفید، امام حسین(ع) شش فرزند داشت به نام‌های: ۱. علی بن الحسین الاکبر یا امام سجاد(ع) که کنیه‌اش ابومحمد و نام مادرش شهربانو یا شاه زنان ـ دختر یزدگرد پادشاه ساسانی ـ می‌باشد؛[۱]
۲. علی بن الحسین الاصغر، مادرش لیلا ـ دختر ابی مره بن عروه بن مسعود ثقفی ـ است. او براساس گفتهٔ شیخ مفید در ارشاد، دو سال پس از وفات جدّش علی(ع) در روز عاشورای سال ۴۲ هـ ق، متولد شد و اولین فرد از بنی‌هاشم بود که به میدان رفت، وقتی اذن میدان خواست، امام(ع) به او اذن میدان داد و نگاه نومیدانه‌ای به او کرد و اشکش سرازیر شد و گریست و فرمود:[۲] «خدایا! گواه باش جوانی را به میدان می‌فرستم که شبیه‌ترین مردم به پیغمبر تو، در خلقت و اخلاق، گفتار است، ما هر وقت مشتاق دیدار پیغمبرت می‌شدیم، به روی او نگاه می‌کردیم.»[۳]
- جعفر، مادر او قضاعیه بود. جعفر در حیات پدر بزرگوارش از دنیا رفت.
- عبدالله، در مدینه متولد شده است و مادرش رباب، ـ دختر امرء القیس ـ می‌باشد. امرء القیس در مدینه سه دخترش را به ازدواج امیرالمؤمنین(ع) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) درآورد که داستانش مشهور است. رباب به همسری امام حسین(ع) درآمد و سکینه و عبدالله، فرزندان حسین(ع) از رباب می‌باشند.
۵. سکینه، مادر او نیز رباب است. سکینه روز پنجم ماه ربیع الاول سال۱۱۷هـ وفات کرد؛ وفات خواهرش فاطمه نیز همان سال است.[۴]
۶. فاطمه: مادرش ام‌اسحاق بوده است.
علی بن عیسی الاربلی در «کشف الغمه» گفته: اولاد حسین(ع) ده تن بودند؛ شش پسر و چهار دختر. سه تن از پسران وی علی نام داشته‌اند و محمد و عبدالله و جعفر. علی اکبر در کربلا در برابر پدر جنگید و شهید شد و علی اصغر صغیر را تیر زدند؛ همچنین گفته‌اند که عبدالله نیز با پدر کشته شد. دختران او زینب و سکینه و فاطمه بودند. نسل امام حسین(ع) از علی اوسط، یعنی زین العابدین(ع) است؛[۵] البته قول قوی و قریب به صحت و نظر شیخ مفید است. پس در خاتمه می‌توان گفت غیر از امام سجّاد(ع) و جعفر بن الحسین(ع) تمام فرزندان ذکور امام حسین(ع) در کربلا به شهادت رسیدند.
منابع
- ↑ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۲۹. - الارشاد، ص۲۵۳. - نفس المهموم، قم، ص۵۲۴، کشف الغمه فی معرفه الائمه، ص۲۱۴.
- ↑ «اللهم اشهد أنه قد برز الیهم غلام اشبه الناس خلقاً و خلقاً و منطقاً برسولک، و کنّا اذا اشتقنا الی نبیّک نظرنا الیه».
- ↑ نفس المهموم، ص۳۰۸.
- ↑ نفس المهموم، ص۵۳۰.
- ↑ کشف الغمه، ص۲۱۴، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۱.