حضرت معصومه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
۱. حافظ شمس‌الدین محمد بن محمد جَزَری (۷۵۱- ۸۳۳ق)، محدث و فقیه شافعی، با واسطه از فاطمهٔ معصومه(س) و او با واسطهٔ دختران معصومان(ع)، مانند سکینه دختر [[امام حسین(ع)]] و ام‌کلثوم دختر [[امام علی(ع)]]، از فاطمهٔ زهرا(س) نقل می‌کند که آن حضرت گفت: «آیا سخن پیامبر خدا(ص) را در روز غدیر خم فراموش کردید که گفت که هر کس من مولای اویم پس علی(ع) هم مولای اوست و آنچه که خطاب به علی(ع) گفت که تو برای من به‌منزلهٔ هارون(ع) برای موسی(ع) هستی».<ref>ابن الجزری، محمد بن محمد، أسنى المطالب فى مناقب الإمام على(ع)، اصفهان، مکتبة الإمام أميرالمؤمنين علی(ع) العامة، ص۵۰-۵۱.</ref>
۱. حافظ شمس‌الدین محمد بن محمد جَزَری (۷۵۱- ۸۳۳ق)، محدث و فقیه شافعی، با واسطه از فاطمهٔ معصومه(س) و او با واسطهٔ دختران معصومان(ع)، مانند سکینه دختر [[امام حسین(ع)]] و ام‌کلثوم دختر [[امام علی(ع)]]، از فاطمهٔ زهرا(س) نقل می‌کند که آن حضرت گفت: «آیا سخن پیامبر خدا(ص) را در روز غدیر خم فراموش کردید که گفت که هر کس من مولای اویم پس علی(ع) هم مولای اوست و آنچه که خطاب به علی(ع) گفت که تو برای من به‌منزلهٔ هارون(ع) برای موسی(ع) هستی».<ref>ابن الجزری، محمد بن محمد، أسنى المطالب فى مناقب الإمام على(ع)، اصفهان، مکتبة الإمام أميرالمؤمنين علی(ع) العامة، ص۵۰-۵۱.</ref>


۲. بکر بن احمد از فاطمه دختر امام رضا(ع) و او از فاطمه معصومه(ع) و او با واسطهٔ دختران معصومان‌(ع) از فاطمهٔ زهرا(س) نقل می‌کند که رسول خدا(ص) می‌گفت که در روز قیامت همگان به نام مادرهای خود خوانده می‌شوند جز شیعیان علی بن ابی‌طالب(ع).<ref>القمی، عباس بن محمدرضا، سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار، تهران، دارالاسرة للطباعة و النشر، ۱۳۹۲، ج۴، ص۵۴۵.</ref>
۲. بکر بن احمد از فاطمه دختر امام رضا(ع) و او از فاطمه معصومه(ع) و او با واسطهٔ دختران معصومان‌(ع) از فاطمهٔ زهرا(س) نقل می‌کند که رسول خدا(ص) می‌گفت که در روز قیامت همگان به نام مادرهای خود خوانده می‌شوند جز شیعیان علی بن ابی‌طالب(ع).<ref>القمی، عباس بن محمدرضا، سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار، تهران، دارالاسرة للطباعة و النشر، ۱۳۹۲، ج۴، ص۵۴۵.</ref>
== زندگی‌نامه ==
 
دربارهٔ زندگی حضرت معصومه(س) اطلاعات چندانی در دست نیست؛ از جمله دربارهٔ تاریخ ولادت و وفات و جزئیات حیات او.<ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ج۵، ص۳۱.</ref> بنا بر برخی منابع متأخر، میلاد او در سال ۱۷۳ هجری قمری، در دوران خلافت [[هارون الرشید]]، در مدینه رخ داده است. فاطمهٔ معصومه در ده سالگی پدر خود امام کاظم(ع) را از دست داد.<ref>[https://amfm.ir/veladat-ta-vafat/ از ولادت تا وفات،] پرتال جامع آستان مقدس حضرت فاطمهٔ معصومه(س)، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> پدر فاطمهٔ معصومه(س) امام موسی کاظم(ع)، امام هفتم شیعیان، و مادرش نجمه از بانوان با فضیلت بوده است. [[شیخ صدوق]] روایت کرده که نجمه خاتون در عقل و درایت، اطاعت و عبادت و رعایت ادب مشهور بوده است. منابع تاریخی تصریح کرده‌اند که امام رضا(ع) و حضرت معصومه(ع) از یک مادر هستند.<ref>جمعی از نویسندگان، دانشنامهٔ امام کاظم علیه السلام، بی‌جا، پایگاه تخصصی عاشورا، بی‌تا، ص۳۳۸.</ref>
 
=== عدم ازدواج ===
حضرت معصومه(س) در طول عمر خود ازدواج نکرد. برخی دلیل ازدواج نکردن او را نیافتن همتا و کسی که شایسته او باشد ذکر کرده‌اند.<ref>الهامی، داود، سیری در تاریخ تشیع، قم، مکتب اسلام، ۱۳۷۵، ص۵۴۵.</ref> یکی از احتمالات ذکرشده دربارهٔ عدم ازدواج این است که خود امام کاظم(ع) به دخترانش وصیت کرد تا ازدواج نکنند! اما چنین وصیتی برخلاف سنت رسول الله(ص) و سیرهٔ اهل‌بیت(ع) است. برخی هم گفته‌اند وجود اختناق شدید در دوران هارون و [[مأمون]] عباسی بود که باعث شد کسی جرئت نکند به‌راحتی به خانه موسی بن جعفر رفت و آمد کند و داماد آن خانواده شود. از سوی دیگر، زندانی‌شدن حضرت موسی بن جعفر(ع)، شهادت او در زندان، احضار شدن امام رضا(ع) به خراسان و دورافتادن آن امام از خواهرانش مزید بر این علت بوده است.<ref>حسینی، سید جواد، «راز عدم ازدواج حضرت معصومه(س)»، فرهنگ کوثر، ۱۳۸۶، شمارهٔ ۶۹.</ref>


== القاب ==
=== القاب ===
{{همچنین ببینید|لقب ستی برای حضرت معصومه(س)}}
{{همچنین ببینید|لقب ستی برای حضرت معصومه(س)}}
القاب بسیاری برای حضرت معصومه(س) در منابع ذکر شده است: از جمله به القاب طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)، بِرّه (نیکوکار)، رشیده (رشدیافته)، تقّیه (پرهیزگار)، رضّیه (خشنود از خدا)، مرضیّه (مورد رضایت خدا)، نقیّه (پاکیزه)، اخت الرضا (خواهر امام رضا)، سیّدهٔ صدّیقه (بانوی بسیار راستگو)، سیّدهٔ رضیّهٔ مرضّیه (بانوی خشنود از خدا و مورد رضای او)، محدثّه (راوی حدیث)، عابده (عبادت‌کننده) و ستّی (سرور) می‌توان اشاره کرد.<ref>نائینی اردستانی، محمدعلی بن حسین، انوار المشعشعین، تحقیق محمدرضا انصاری قمی‌، قم‌، کتابخانهٔ بزرگ حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی‌، ج۱ ، ص۲۱۱؛ نیز: رفیعی، علی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نمایندگی ولی فقیه، اداره آموزش‌های عقیدتی سیاسی، ص۲۱.</ref>
القاب بسیاری برای حضرت معصومه(س) در منابع ذکر شده است: از جمله به القاب طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)، بِرّه (نیکوکار)، رشیده (رشدیافته)، تقّیه (پرهیزگار)، رضّیه (خشنود از خدا)، مرضیّه (مورد رضایت خدا)، نقیّه (پاکیزه)، اخت الرضا (خواهر امام رضا)، سیّدهٔ صدّیقه (بانوی بسیار راستگو)، سیّدهٔ رضیّهٔ مرضّیه (بانوی خشنود از خدا و مورد رضای او)، محدثّه (راوی حدیث)، عابده (عبادت‌کننده) و ستّی (سرور) می‌توان اشاره کرد.<ref>نائینی اردستانی، محمدعلی بن حسین، انوار المشعشعین، تحقیق محمدرضا انصاری قمی‌، قم‌، کتابخانهٔ بزرگ حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی‌، ج۱ ، ص۲۱۱؛ نیز: رفیعی، علی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نمایندگی ولی فقیه، اداره آموزش‌های عقیدتی سیاسی، ص۲۱.</ref>
خط ۴۴: خط ۳۸:


از القاب دیگر حضرت معصومه(س) کریمهٔ اهل‌بیت است که برای نامیدن او فراوان به‌کار برده‌ می‌شود. [[آیت‌الله مرعشی نجفی|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] (۱۲۷۶-۱۳۶۹ش)، مرجع تقلید شیعه، گفته است که [[امام باقر(ع)|امام محمد باقر(ع)]] یا امام جعفر صادق(ع) در خواب به پدر ایشان گفته است: «بر تو باد به کریمهٔ اهل‌بیت.»<ref>رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.</ref> شفیعه از دیگر القاب فاطمهٔ معصومه(س) است. امام صادق(ع) در روایتی دربارهٔ مقام شفاعت او چنین می‌گوید: «بانویی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی در قم رحلت می‌کند که با شفاعت او همهٔ شیعیان ما وارد بهشت می‌شوند.»<ref>رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.</ref> در زیارت‌نامهٔ فاطمهٔ معصومه(س) آمده است: «ای فاطمهٔ معصومه! بهشت را برای من درخواست کن؛ زیرا نزد خدا مقام والایی داری.»<ref> رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.</ref>
از القاب دیگر حضرت معصومه(س) کریمهٔ اهل‌بیت است که برای نامیدن او فراوان به‌کار برده‌ می‌شود. [[آیت‌الله مرعشی نجفی|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] (۱۲۷۶-۱۳۶۹ش)، مرجع تقلید شیعه، گفته است که [[امام باقر(ع)|امام محمد باقر(ع)]] یا امام جعفر صادق(ع) در خواب به پدر ایشان گفته است: «بر تو باد به کریمهٔ اهل‌بیت.»<ref>رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.</ref> شفیعه از دیگر القاب فاطمهٔ معصومه(س) است. امام صادق(ع) در روایتی دربارهٔ مقام شفاعت او چنین می‌گوید: «بانویی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی در قم رحلت می‌کند که با شفاعت او همهٔ شیعیان ما وارد بهشت می‌شوند.»<ref>رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.</ref> در زیارت‌نامهٔ فاطمهٔ معصومه(س) آمده است: «ای فاطمهٔ معصومه! بهشت را برای من درخواست کن؛ زیرا نزد خدا مقام والایی داری.»<ref> رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.</ref>
== سفر به ایران و وفات ==
== زندگی‌نامه ==
 
دربارهٔ زندگی حضرت معصومه(س) اطلاعات چندانی در دست نیست؛ از جمله دربارهٔ تاریخ ولادت و وفات و جزئیات حیات او.<ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ج۵، ص۳۱.</ref> بنا بر برخی منابع متأخر، میلاد او در سال ۱۷۳ هجری قمری، در دوران خلافت [[هارون الرشید]]، در مدینه رخ داده است. فاطمهٔ معصومه در ده سالگی پدر خود امام کاظم(ع) را از دست داد.<ref>[https://amfm.ir/veladat-ta-vafat/ از ولادت تا وفات،] پرتال جامع آستان مقدس حضرت فاطمهٔ معصومه(س)، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> پدر فاطمهٔ معصومه(س) امام موسی کاظم(ع)، امام هفتم شیعیان، و مادرش نجمه از بانوان با فضیلت بوده است. [[شیخ صدوق]] روایت کرده که نجمه خاتون در عقل و درایت، اطاعت و عبادت و رعایت ادب مشهور بوده است. منابع تاریخی تصریح کرده‌اند که امام رضا(ع) و حضرت معصومه(ع) از یک مادر هستند.<ref>جمعی از نویسندگان، دانشنامهٔ امام کاظم علیه السلام، بی‌جا، پایگاه تخصصی عاشورا، بی‌تا، ص۳۳۸.</ref>
 
حضرت معصومه(س) در طول عمر خود ازدواج نکرد. برخی دلیل ازدواج نکردن او را نیافتن همتا و کسی که شایسته او باشد ذکر کرده‌اند.<ref>الهامی، داود، سیری در تاریخ تشیع، قم، مکتب اسلام، ۱۳۷۵، ص۵۴۵.</ref> یکی از احتمالات ذکرشده دربارهٔ عدم ازدواج این است که خود امام کاظم(ع) به دخترانش وصیت کرد تا ازدواج نکنند! اما چنین وصیتی برخلاف سنت رسول الله(ص) و سیرهٔ اهل‌بیت(ع) است. برخی هم گفته‌اند وجود اختناق شدید در دوران هارون و [[مأمون]] عباسی بود که باعث شد کسی جرئت نکند به‌راحتی به خانه موسی بن جعفر رفت و آمد کند و داماد آن خانواده شود. از سوی دیگر، زندانی‌شدن حضرت موسی بن جعفر(ع)، شهادت او در زندان، احضار شدن امام رضا(ع) به خراسان و دورافتادن آن امام از خواهرانش مزید بر این علت بوده است.<ref>حسینی، سید جواد، «راز عدم ازدواج حضرت معصومه(س)»، فرهنگ کوثر، ۱۳۸۶، شمارهٔ ۶۹.</ref>
 
=== سفر به ایران و وفات ===
نویسندهٔ [[کتاب تاریخ قم]] می‌گوید در سال ۲۰۰ق مأمون، خلیفهٔ عباسی، امام رضا(ع) را از مدینه به مرو برای ولی‌عهدی خود طلب نمود. خواهر امام، فاطمهٔ معصومه(س)، در سال ۲۰۱ق به‌قصد دیدار برادرش راهی ایران شد. گفته شده که حضرت فاطمهٔ معصومه(س) پس از دریافت نامهٔ برادرش خود را آمادهٔ سفر کرده بوده است.<ref>فقیهی، علی‌اصغر، تاریخ مذهبی قم، قم، انتشارات زائر، ۱۳۸۷، .ص۹۲.</ref>
نویسندهٔ [[کتاب تاریخ قم]] می‌گوید در سال ۲۰۰ق مأمون، خلیفهٔ عباسی، امام رضا(ع) را از مدینه به مرو برای ولی‌عهدی خود طلب نمود. خواهر امام، فاطمهٔ معصومه(س)، در سال ۲۰۱ق به‌قصد دیدار برادرش راهی ایران شد. گفته شده که حضرت فاطمهٔ معصومه(س) پس از دریافت نامهٔ برادرش خود را آمادهٔ سفر کرده بوده است.<ref>فقیهی، علی‌اصغر، تاریخ مذهبی قم، قم، انتشارات زائر، ۱۳۸۷، .ص۹۲.</ref>


خط ۵۳: خط ۵۳:
برخی گفته‌اند با توجه به درگیری نظامی با کاروان فاطمهٔ معصومه(س) شهادت او امری محتمل بوده است؛ چون بیماری او متأثر از این جنگ بوده است. می‌توان گزارش کتاب تاریخ قم، مبنی بر وفات فاطمهٔ معصومه(س) در اثر بیماری را، حمل بر موضع محافظه‌کارانهٔ غالب اشعریان نمود که سعی در حفظ رابطه خود با دولت عباسی داشته‌اند. نویسندهٔ کتاب تاریخ قم یکی از اشعریان بوده است.<ref>پاک، محمدرضا، «قم در دو قرن نخست هجری»، تاریخ اسلام، دفتر تبلیغات اسلامی حوزهٔ علمیهٔ قم، ۱۳۸۲، شمارهٔ ۱۴، ص۱۰.</ref>
برخی گفته‌اند با توجه به درگیری نظامی با کاروان فاطمهٔ معصومه(س) شهادت او امری محتمل بوده است؛ چون بیماری او متأثر از این جنگ بوده است. می‌توان گزارش کتاب تاریخ قم، مبنی بر وفات فاطمهٔ معصومه(س) در اثر بیماری را، حمل بر موضع محافظه‌کارانهٔ غالب اشعریان نمود که سعی در حفظ رابطه خود با دولت عباسی داشته‌اند. نویسندهٔ کتاب تاریخ قم یکی از اشعریان بوده است.<ref>پاک، محمدرضا، «قم در دو قرن نخست هجری»، تاریخ اسلام، دفتر تبلیغات اسلامی حوزهٔ علمیهٔ قم، ۱۳۸۲، شمارهٔ ۱۴، ص۱۰.</ref>


== ثواب زیارت و زیارت‌نامه ==
== زیارت‌نامه و ثواب زیارت ==
زیارت فاطمهٔ معصومه(س) در کلام اهل‌بیت از منزلت ویژه‌ای برخوردار است و روایاتی در اهمیت آن صادر شده است. در این روایات از رحلت فاطمهٔ معصومه(س) در قم و ثواب زیارت ایشان خبر داده شده‌ است:
زیارت فاطمهٔ معصومه(س) در کلام اهل‌بیت از منزلت ویژه‌ای برخوردار است و روایاتی در اهمیت آن صادر شده است. در این روایات از رحلت فاطمهٔ معصومه(س) در قم و ثواب زیارت ایشان خبر داده شده‌ است:
* در روایتی [[امام صادق(ع)]]، شهر قم را حرم اهل‌بیت(ع) معرفی نموده و به مدفون‌شدن یکی از فرزندانش به نام فاطمه در این شهر اشاره کرده‌ است. امام صادق تأیید کرده که هر کس فاطمهٔ معصومه(س) را زیارت کند بهشت بر او واجب می‌شود.<ref>المجلسی، بحار الأنوار، ج۹۹، ص ۲۶۷.</ref>
* در روایتی [[امام صادق(ع)]]، شهر قم را حرم اهل‌بیت(ع) معرفی نموده و به مدفون‌شدن یکی از فرزندانش به نام فاطمه در این شهر اشاره کرده‌ است. امام صادق تأیید کرده که هر کس فاطمهٔ معصومه(س) را زیارت کند بهشت بر او واجب می‌شود.<ref>المجلسی، بحار الأنوار، ج۹۹، ص ۲۶۷.</ref>
۱۱٬۸۷۷

ویرایش