حدیث پوشاندن امام حسن(ع) با پارچه زرد پس از تولد: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲: خط ۱۲:
این روایات به چند دسته تقسیم می‌شود:
این روایات به چند دسته تقسیم می‌شود:


== پوشاندن امام حسن(ع) با پارچه زرد توسط حضرت فاطمه(س) ==
== حدیث در امالی صدوق ==
{{عربی|لَمَّا وَلَدَتْ فَاطِمَةُ الْحَسَنَ قَالَتْ لِعَلِيٍّ(ع) سَمِّهِ فَقَالَ مَا كُنْتُ لِأَسْبِقَ بِاسْمِهِ رَسُولَ اللَّهِ(ص). فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ فَأُخْرِجَ إِلَيْهِ فِي خِرْقَةٍ صَفْرَاءَ. فَقَالَ: أَ لَمْ أَنْهَكُمْ أَنْ تَلُفُّوهُ فِي صَفْرَاءَ ثُمَّ رَمَى بِهَا وَ أَخَذَ خِرْقَةً بَيْضَاءَ فَلَفَّهُ فِيهَا...}}<ref name=":0">ابن بابویه، محمد، الامالی، مجلس ۲۸، ص۱۳۴، حدیث۳.</ref>
{{نقل قول|امام سجاد(ع): وقتی فاطمه(س) حسن(ع) را به دنیا آورد، به علی(ع) گفت: «نام او را بگذار.» گفت: «من در نامگذاری او از رسول خدا(ص) پیشی نمی‌گیرم.» رسول خدا(ص) آمد و حسن(ع)‌ را در پارچه زرد خدمت او آوردند. فرمود: «آیا شما را نهی نکردم که او در پارچه زرد نپیچید؟!» پارچه زرد را دور انداخت و پارچه سفیدی گرفت و او را در آن پیچید...»}}


=== متن حدیث ===
=== بررسی سند ===
{{عربی|لَمَّا وَلَدَتْ فَاطِمَةُ الْحَسَنَ قَالَتْ لِعَلِيٍّ(ع) سَمِّهِ فَقَالَ مَا كُنْتُ لِأَسْبِقَ بِاسْمِهِ رَسُولَ اللَّهِ(ص). فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ فَأُخْرِجَ إِلَيْهِ فِي خِرْقَةٍ صَفْرَاءَ. فَقَالَ: أَ لَمْ أَنْهَكُمْ أَنْ تَلُفُّوهُ فِي صَفْرَاءَ ثُمَّ رَمَى بِهَا وَ أَخَذَ خِرْقَةً بَيْضَاءَ فَلَفَّهُ فِيهَا...}}<ref name=":0" />
این روایت را شیخ صدوق در کتاب الامالی از امام سجاد(ع) نقل کرده است. <ref name=":0" /> أحمد بن حسن قَطّان راوی نخست این حدیث، مذهب او مشخص نبوده و نامش در کتاب‌های اولیه رجال شیعه نیامده است.<ref>خوئی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی جا، بی نا، ج۲، ص۸۶.</ref> حسن بن علی سُکَّری، عباس بن بکار و حرب بن میمون نیز مجهول و ناشناخته هستند.{{مدرک|date=ژوئیه ۲۰۲۱}}بنابراین این حدیث از نظر سند ضعیف است.
{{نقل قول|امام سجاد(ع): وقتی فاطمه(س) حسن(ع) را به دنیا آورد، به علی(ع) گفت: «نام او را بگذار.» گفت: «من در نامگذاری او از رسول خدا(ص) پیشی نمی‌گیرم.» رسول خدا(ص) آمد و حسن(ع)‌ را در پارچه زرد خدمت او آوردند. فرمود: «آیا شما را نهی نکردم که او در پارچه زرد نپیچید؟!» پارچه زرد را دور اداخت و پارچه سفیدی گرفت و او را در آن پیچید...»}}


این روایات با چند سند از شیخ صدوق نقل شده و بقیه کتاب‌ها از جمله وسائل الشیعه و … آن را از شیخ صدوق نقل کرده‌اند.
این حدیث در کتاب علل الشرائع نیز با سه سند ذکر شده که سند یکی از آنها با سند کتاب الامالی صدوق یکی است.<ref>ابن بابویه، محمد، علل الشرائع، ج۱، ص۱۳۷، باب ۱۱۶ باب العله آلتی من أجلها سمی الأکرمون علی الله تعالی محمدا و علیا و فاطمه و الحسن و الحسین صلوات الله علیهم، حدیث۵.</ref> سند دو روایت دیگر نیز به دلیل وجود راویانی ناشناخته یا مهملی (توثیق یا تضعیف نشده)، مانند علی بن حکیم جحدری، ربیع بن عبدالله، اسحاق بن جعفر بن محمد و شعیب بن واقد ضعیف است.{{مدرک|date=ژوئیه ۲۰۲۱}}


یک: در آمالی با یک سند<ref name=":0">ابن بابویه، محمد، الامالی، مجلس ۲۸، ص۱۳۴، حدیث۳.</ref>
حدیث پیچیده شدن امام حسن(ع) با پارچه زرد در کتاب معانی الاخبار با دو سند ذکر شده است.<ref>ابن بابویه، محمد، معانی الاخبار، باب معانی أسماء محمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الأئمه، ص۵۷، حدیث۶.</ref> وجود راویانی ناشناخته مانند عباس بن بکار در این دو سند، باعث ضعیف بودن آن شده است.{{مدرک|date=ژوئیه ۲۰۲۱}}


أحمد بن حسن قطان (مذهبش مشخص نیست و نامش در کتاب‌های اولیه رجال نیز نیامده است و فقط شیخ صدوق از او روایت نقل کرده و از وی با رحمه الله علیه یاد می‌کند که برخی این سخن را دلیل بر وثاقت او می‌دانند، اما مرحوم خوئی می‌نویسد: این سخن نه تنها دلیل بر وثاقت نیست و بلکه دلیل بر مدح هم نیست زیرا ائمه اطهار (سلام الله علیهم) برای برخی ترحم کرده‌اند در حالی که ثقه نبودند)<ref>خوئی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی جا، بی نا، ج۲، ص۸۶.</ref> از حسن بن علی سکری (مجهول است و نامش در کتب رجالی نیامده است) از محمد بن زکریا (بن دینار غلابی که امامی و ثقه است) از عباس بن بکار (مجهول است) از حرب بن میمون (مجهول است) از ابی حمزه ثمالی از زید از پدرش امام سجاد (سلام الله علیه…).
این حدیث همچنین در کتاب عیون اخبار الرضا(ع) با سه سند آمده است.<ref>ابن بابویه، محمد، عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۲۵، باب ۳۱ باب فیما جاء عن الرضا ع من الأخبار المجموعه، حدیث۵.</ref> این روایات نیز به دلیل وجود محمد بن علی بن شاه فقیه مروزی (مجهول)، ابومنصور احمد بن ابراهیم بن بکر خوری (مهمل) و داود بن سلیمان فرا (مهمل) قابل استناد نیستند.{{مدرک|date=ژوئیه ۲۰۲۱}}


با توجه به ثقه نبودن راویان این حدیث به جز محمد بن زکریا و ابی حمزه ثمالی، این روایت قابل استناد نیست.
ن


دو: در علل الشرائع با سه سند<ref>ابن بابویه، محمد، علل الشرائع، ج۱، ص۱۳۷، باب ۱۱۶ باب العله آلتی من أجلها سمی الأکرمون علی الله تعالی محمدا و علیا و فاطمه و الحسن و الحسین صلوات الله علیهم، حدیث۵.</ref>
== حدیث در  ==
 
۱- أحمد بن حسن قطان (در سند آمالی گذشت که وثاقتش ثابت نیست) از أبو سعید حسن بن علی بن حسین سکری (در سند آمالی گذشت که مجهول است) از أبو عبد الله محمد بن زکریا بن دینار غلابی (در سند آمالی گذشت که ثقه بود) از علی بن حکیم جحدری (مجهول است) از ربیع بن عبد الله (مجهول است) از عبد الله بن حسن مثنی (نوه امام مجتبی (سلام الله علیه) که مجهول است) از امام باقر (سلام الله علیه) از پدرش از جابر بن عبد الله انصاری…
 
سند این روایت نیز قابل استناد نمی‌باشد.
 
۲- أحمد بن الحسن قطان (در سند آمالی گذشت) از أبو سعید حسن بن علی بن حسین سکری (در سند آمالی گذشت) از شعیب بن واقد (مهمل است یعنی فقط نامش در کتاب‌های رجال آمده ولی مدح یا ذم نشده است) از اسحاق بن جعفر بن محمد (مجهول) از حسین بن عیسی (مجهول است) از زید بن علی از پدرش امام سجاد از جابر بن عبد الله انصاری …
 
سند این روایت نیز قابل استناد نمی‌باشد.
 
۳- همان سند کتاب آمالی شیخ صدوق است که معتبر نیست.
 
سه: در معانی الاخبار با دو سند<ref>ابن بابویه، محمد، معانی الاخبار، باب معانی أسماء محمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الأئمه، ص۵۷، حدیث۶.</ref>
 
۱- أحمد بن حسن قطان (در سند آمالی گذشت) از حسن بن علی سکری (در سند آمالی گذشت) از محمد بن زکریا جوهری (بن دینار غلابی که در سند آمالی گذشت) از عباس بن بکار (مجهول) از عباد بن کثیر (از اهل سنت است که علمای اهل سنت وی را طرد کرده‌اند و شیعه نیز روایات وی را قبول ندارد)<ref>نرم‌افزار نور الدرایه.</ref> از أبی زبیر (محمد بن مسلم که مجهول است) از جابربن عبد الله انصاری…
 
سند این روایت نیز قابل استناد نمی‌باشد. ۲- أحمد بن حسن قطان از حسن بن علی السکری از محمد بن زکریا جوهری از عباس بن بکار (همانند سند اول) از أبو بکر هذلی (مجهول است) از أبی زبیر (همانند سند اول) از جابر بن عبد الله انصاری….
 
سند این روایت نیز قابل استناد نمی‌باشد.
 
چهار: در عیون اخبار الرضا با سه سند<ref>ابن بابویه، محمد، عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۲۵، باب ۳۱ باب فیما جاء عن الرضا ع من الأخبار المجموعه، حدیث۵.</ref>
 
۱- أبو حسن محمد بن علی بن شاه فقیه مروزی (مجهول است) از أبو بکر بن عبد الله نیسابوری (مجهول است) از أبو القاسم عبد الله بن أحمد بن عامر بن سلیمان طائی (مهمل) از پدرش (مهمل) از امام رضا سلام الله علیه….
 
سند این روایت نیز قابل استناد نمی‌باشد.
 
۲- أبو منصور أحمد بن إبراهیم بن بکر خوری از أبو إسحاق إبراهیم بن هارون بن محمد خوری از جعفر بن محمد بن زیاد فقیه خوری در نیسابور از أحمد بن عبد الله هروی شیبانی از امام رضا سلام الله علیه…. (همه راویان مهمل هستند و توثیق نشده‌اند).
 
سند این روایت نیز قابل استناد نمی‌باشد.
 
۳- أبو عبد الله الحسین بن محمد اشنانی رازی عدل به بلخ (مجهول است) از علی بن محمد بن مهرویه قزوینی (مهمل است) از داود بن سلیمان فرا (مهمل است) از امام رضا سلام الله علیه…
 
سند این روایت نیز قابل استناد نمی‌باشد.
 
نتیجه
 
# با توجه به اشتراک احمد بن حسن قطان و حسن بن علی سکری و محمد بن زکریا در روایت آمالی و سند اول و دوم و سوم کتاب علل الشرائع و سند اول و دوم کتاب معانی الاخبار؛ این روایات یک روایت بیشتر نیست و از نظر سندی هم هیچ‌کدام‌شان اعتبار ندارند و ضعیف هستند.
#
#  هر سه روایت در عیون اخبار الرضا (سلام الله علیه) اعتبار ندارند و ضعیف هستند.
#
 
== پوشاندن امام حسن با پارچه زرد توسط اسماء بنت عمیس ==


=== متن حدیث ===
=== متن حدیث ===
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش