automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
حدیث زنده شدن تصویر شیر به امر امام کاظم(ع) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۷
، ۹ آوریل ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==سند== | ==سند== | ||
روایت زنده شدن تصویر شیر به امر امام کاظم(ع)، توسط شیخ صدوق در کتاب الامالی ذکر شده است. شیخ صدوق این روایت را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید، از محمد بن حسن صفّار، از سعد بن عبدالله، همگی از احمد بن محمد بن عیسی، از حسن بن علی بن یقطین، از برادرش حسین، از پدرش علی بن یقطین نقل کرده است. | روایت زنده شدن تصویر شیر به امر [[امام کاظم(ع)]]، توسط [[شیخ صدوق]] در کتاب [[الامالی (صدوق)|الامالی]] ذکر شده است. شیخ صدوق این روایت را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید، از محمد بن حسن صفّار، از سعد بن عبدالله، همگی از احمد بن محمد بن عیسی، از حسن بن علی بن یقطین، از برادرش حسین، از پدرش علی بن یقطین نقل کرده است. | ||
رجال‌شناسان شیعه | رجال‌شناسان شیعه راویان این روایت را مورد اعتماد دانسته‌اند: | ||
*محمد بن حسن بن احمد بن ولید، مورد اعتماد و دارای قدر و منزلت نزد قمی‌ها بوده است.<ref>رک: نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵، ص۳۸۳. حلی، حسن، رجال العلامه الحلی، نجف، دار الذخائر، چاپ دوم، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۷.</ref> | *محمد بن حسن بن احمد بن ولید، مورد اعتماد و دارای قدر و منزلت نزد قمی‌ها بوده است.<ref>رک: نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵، ص۳۸۳. حلی، حسن، رجال العلامه الحلی، نجف، دار الذخائر، چاپ دوم، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۷.</ref> | ||
*محمد بن حسن صفار، نویسنده کتاب بصائر | *محمد بن حسن صفار، نویسنده کتاب [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]، از بزرگان شیعه در قم و مورد اعتماد است.<ref>نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵، ص۳۵۴.</ref> | ||
*سعد بن عبدالله، | *سعد بن عبدالله، بزرگ طایفه، فقیه و از افراد برجسته و موجه در قم بود.<ref>حلی، حسن، رجال ابن داود، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۴۲، ص۱۶۸.</ref> | ||
*احمد بن محمد بن عیسی، فقیه قم و مورد اطمینان دانسته شده است.<ref>حلی، حسن، رجال العلامه الحلی، نجف، دار الذخائر، چاپ دوم، ۱۴۱۱ق، ص۱۴.</ref> | *احمد بن محمد بن عیسی، فقیه قم و مورد اطمینان دانسته شده است.<ref>حلی، حسن، رجال العلامه الحلی، نجف، دار الذخائر، چاپ دوم، ۱۴۱۱ق، ص۱۴.</ref> | ||
*حسن بن علی بن یقطین، فقیه و متکلم و مورد اعتماد است.<ref>حلی، حسن، رجال العلامه الحلی، نجف، دار الذخائر، چاپ دوم، ۱۴۱۱ق، ص۳۹.</ref> | *حسن بن علی بن یقطین، فقیه و متکلم و مورد اعتماد است.<ref>حلی، حسن، رجال العلامه الحلی، نجف، دار الذخائر، چاپ دوم، ۱۴۱۱ق، ص۳۹.</ref> | ||
*برادر حسن بن علی بن یقطین، یعنی حسین بن علی بن یقطین ثقه و مورد اطمینان است.<ref>رک: طوسی، محمد، رجال الطوسی، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳، ص۳۵۵. رجال العلامه الحلی، پیشین، ص۴۹.</ref> | *برادر حسن بن علی بن یقطین، یعنی حسین بن علی بن یقطین ثقه و مورد اطمینان است.<ref>رک: طوسی، محمد، رجال الطوسی، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳، ص۳۵۵. رجال العلامه الحلی، پیشین، ص۴۹.</ref> | ||
*علی بن یقطین، کسی است که طبق روایاتی، امام کاظم(ع) بهشت را برایش ضمانت کرده | *علی بن یقطین، کسی است که طبق روایاتی، امام کاظم(ع) [[بهشت]] را برایش ضمانت کرده<ref>کشی، محمد، رجال الکشی (اختیار معرفه الرجال مع تعلیقات میر داماد الأسترآبادی)، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۳۶۳، ج۲، ص۷۲۹.</ref> و ثقه و دارای منزلت نزد امام کاظم(ع) بود.<ref>رک: طوسی، محمد، فهرست کتب الشیعه و أصولهم و أسماء المصنّفین و أصحاب الأصول، قم، مکتبه محقق طباطبائی، چاپ اول، ۱۴۲۰ ق، ص۲۷۰. رجال ابن داود، پیشین، ص۲۵۴. رجال العلامه الحلی، پیشین، ص۹۱.</ref> | ||
ازاین رو، این روایت از نظر سند معتبر و صحیح است. | ازاین رو، این روایت از نظر سند معتبر و صحیح است. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
روایت زنده شدن شیر توسط امام کاظم(ع)، به صادر شدن کرامتی از این امام(ع) دلالت دارد. معجزه و کرامت یکی از نشانه‌های راستگویی و الهی بودن پیامبران و امامان(ع) است، بر اساس روایتی از امام صادق(ع) معجزه نشانه‌ای است که خداوند به پیامبران و حجت‌های خود می‌دهد تا راستی گفتار آنها ثابت شود و آنان از دروغگویان و مدعیان نبوت و امامت بازشناخته شوند.<ref>ابن بابویه، محمد، علل الشرائع، ترجمه: مسترحمی، تهران، کتاب فروشی مصطفوی، چاپ ششم، ۱۳۶۶، ص۲۶۴.</ref> | روایت زنده شدن شیر توسط امام کاظم(ع)، به صادر شدن [[کرامت|کرامتی]] از این امام(ع) دلالت دارد. [[معجزه]] و کرامت یکی از نشانه‌های راستگویی و الهی بودن [[پیامبران]] و [[امامان(ع)]] است، بر اساس [[روایت|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]] معجزه نشانه‌ای است که خداوند به پیامبران و حجت‌های خود می‌دهد تا راستی گفتار آنها ثابت شود و آنان از دروغگویان و مدعیان نبوت و امامت بازشناخته شوند.<ref>ابن بابویه، محمد، علل الشرائع، ترجمه: مسترحمی، تهران، کتاب فروشی مصطفوی، چاپ ششم، ۱۳۶۶، ص۲۶۴.</ref> | ||
شبیه این کرامت، معجزه حضرت موسی(ع) است که در قرآن ذکر شده است. در این | شبیه این کرامت، معجزه [[حضرت موسی(ع)]] است که در [[قرآن]] ذکر شده است. در این معجزه، عصای حضرت موسی(ع) تبدیل به مار بزرگی شد و چوب‌دستی‌های ساحران را بلعید؛ بنابراین، رخ دادن چنین کراماتی از پیامبران و جانشینان آنان (امامان(ع)) دور از ذهن نیست.<ref>همچنین نگاه کنید به ناقه حضرت صالح در سوره‌های اعراف/ ۷۳ و هود/ ۶۴ و شعراء/ ۱۵۵ و شمس/ ۱۳؛ گاو بنی اسرائیل در سوره بقره/ ۷۳–۶۷؛ عصای حضرت موسی در سوره‌های اعراف/ ۱۰۷ و ۱۱۷ و نمل/ ۱۰ و قصص/ ۳۱ و شعراء/ ۳۲ و ۴۵.</ref>{{پایان پاسخ}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||