حدیث بحث با مخالفان شیعه به وسیله سوره قدر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }}{{نیازمند گسترش}}
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }}{{نیازمند گسترش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
'''حدیث بحث با مخالفان شیعه به وسیله سوره قدر'''، حدیثی است که در کتاب [[الکافی (کتاب)|کافی]] از [[امام جواد(ع)]] یا [[امام باقر(ع)]] نقل شده و در آن به [[شیعه|شیعیان]] سفارش شده، در مباحثه با مخالفان خود ([[اهل سنت]])، از استدلال به [[سوره قدر]] استفاده کنند. در صحیح بودن سند این روایت، به دلیل وجود «حسن بن عباس بن حریش» در سلسله‌سند آن اختلاف نظر است.
برخی از عالمان شیعه در توضیح این حدیث گفته‌اند سوره قدر بیانگر این است که تا روز [[قیامت]] در [[شب قدر]] فرشتگان نازل می‌شوند؛ بنابراین پس از [[پیامبر(ص)]] نیز، باید جانشینانی باشند تا [[فرشتگان]] بر آنها نازل شوند؛ پس [[امامت]] تداوم داشته و اطاعت از امام لازم است. از طرفی، هنگامی اطاعت از فردی واجب است، که او [[عصمت|معصوم از گناه]] و خطا باشد؛ بنابراین امام، باید معصوم باشد. از طرفی به جز شیعه، دیگر مذاهب اسلامی رهبرانشان را معصوم ندانسته‌اند؛ بنابراین تنها امامان(ع) که عصمت آنها ثابت شده، صلاحیت امامت و ولایت پس از پیامبر(ص) را دارند.
{{سوال}}چرا امام باقر «ع» می‌فرماید: اگر خواستید بحث کنید با سوره قدر بحث کنید؟{{پایان سوال}}
{{سوال}}چرا امام باقر «ع» می‌فرماید: اگر خواستید بحث کنید با سوره قدر بحث کنید؟{{پایان سوال}}


automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش