۱۱٬۸۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
(←سند) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==حدیث و ترجمه== | ==حدیث و ترجمه== | ||
{{عربی بزرگ|أَنَّهُ قَالَ لَهُ [علی بن موسی(ع)] رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ خُرَاسَانَ یَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ رَأَیْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فِی اَلْمَنَامِ کَأَنَّهُ یَقُولُ لِی کَیْفَ أَنْتُمْ إِذَا دُفِنَ فِی أَرْضِکُمْ بَضْعَتِی وَ اُسْتُحْفِظْتُمْ وَدِیعَتِی وَ غُیِّبَ فِی ثَرَاکُمْ نَجْمِی فَقَالَ لَهُ اَلرِّضَا عَلَیْهِ السَّلاَمُ أَنَا اَلْمَدْفُونُ فِی أَرْضِکُمْ وَ أَنَا بَضْعَةُ نَبِیِّکُمْ فَأَنَا اَلْوَدِیعَةُ وَ اَلنَّجْمُ ... لَقَدْ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ جَدِّی عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَالَ مَنْ زَارَنِی فِی مَنَامِهِ فَقَدْ زَارَنِی لِأَنَّ اَلشَّیْطَانَ لاَ یَتَمَثَّلُ فِی صُورَتِی وَ لاَ فِی صُورَةِ أَحَدٍ مِنْ أَوْصِیَائِی وَ لاَ فِی صُورَةِ أَحَدٍ مِنْ شِیعَتِهِمْ وَ إِنَّ اَلرُّؤْیَا اَلصَّادِقَةَ جُزْءٌ مِنْ سَبْعِینَ جُزْءاً مِنَ اَلنُّبُوَّةِ. <ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا(ع)، تهران، جهان، بیتا، ج۲، ص۲۵۷.</ref> {{یادداشت|شیخ صدوق در کتاب دیگر خود، من لایحضره الفقیه، به جای عبارت «زارنی»، عبارت «رأنی» آورده است، که البته تفاوتی در معنای آن پیدا نمیکند. (ابن بابویه، محمّد، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ ق، ج۲، ص۵۸۴.)}} | {{عربی بزرگ|أَنَّهُ قَالَ لَهُ [علی بن موسی(ع)] رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ خُرَاسَانَ یَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ رَأَیْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فِی اَلْمَنَامِ کَأَنَّهُ یَقُولُ لِی کَیْفَ أَنْتُمْ إِذَا دُفِنَ فِی أَرْضِکُمْ بَضْعَتِی وَ اُسْتُحْفِظْتُمْ وَدِیعَتِی وَ غُیِّبَ فِی ثَرَاکُمْ نَجْمِی فَقَالَ لَهُ اَلرِّضَا عَلَیْهِ السَّلاَمُ أَنَا اَلْمَدْفُونُ فِی أَرْضِکُمْ وَ أَنَا بَضْعَةُ نَبِیِّکُمْ فَأَنَا اَلْوَدِیعَةُ وَ اَلنَّجْمُ ... لَقَدْ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ جَدِّی عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَالَ مَنْ زَارَنِی فِی مَنَامِهِ فَقَدْ زَارَنِی لِأَنَّ اَلشَّیْطَانَ لاَ یَتَمَثَّلُ فِی صُورَتِی وَ لاَ فِی صُورَةِ أَحَدٍ مِنْ أَوْصِیَائِی وَ لاَ فِی صُورَةِ أَحَدٍ مِنْ شِیعَتِهِمْ وَ إِنَّ اَلرُّؤْیَا اَلصَّادِقَةَ جُزْءٌ مِنْ سَبْعِینَ جُزْءاً مِنَ اَلنُّبُوَّةِ. <ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا(ع)، تهران، جهان، بیتا، ج۲، ص۲۵۷.</ref> {{یادداشت|شیخ صدوق در کتاب دیگر خود، من لایحضره الفقیه، به جای عبارت «زارنی»، عبارت «رأنی» آورده است، که البته تفاوتی در معنای آن پیدا نمیکند. (ابن بابویه، محمّد، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ ق، ج۲، ص۵۸۴.)}} | ||
| ترجمه = مردی از اهل خراسان به امام رضا(ع) گفت: «یا فرزند رسول خدا(ص)، من رسول خدا(ص) را در خواب دیدم که گویا به من میگفت: چگونه است حال شما هنگامی که در سرزمین شما پاره تن من مدفون شود و از شما بخواهند از امانت من نگهداری کنید و زمانی که در خاک شما ستاره من پنهان شود؟» امام رضا(ع) فرمود: «فردی که در سرزمین شما دفن میشود من هستم و منم پاره تن پیامبر شما، و منم آن امانت و منم آن ستاره [که جدّم در خواب به تو فرمود]. پدرم برای من از جدم از پدرانش(ع) بازگو کرد که پیامبر(ص) فرمود: هر کس من را در خواب زیارت کند، بیتردید من را زیارت کرده است؛ زیرا شیطان نمیتواند بهصورت و شمایل من درآید و همچنین نمیتواند به صورت هیچیک از جانشینان من، و بهصورت شیعیان جانشینان من درآید. رؤیای صادقه جزیی از هفتاد جزء نبوّت است.}} | | ترجمه = مردی از اهل خراسان به امام رضا(ع) گفت: «یا فرزند رسول خدا(ص)، من رسول خدا(ص) را در خواب دیدم که گویا به من میگفت: چگونه است حال شما هنگامی که در سرزمین شما پاره تن من مدفون شود و از شما بخواهند از امانت من نگهداری کنید و زمانی که در خاک شما ستاره من پنهان شود؟» امام رضا(ع) فرمود: «فردی که در سرزمین شما دفن میشود من هستم و منم پاره تن پیامبر شما، و منم آن امانت و منم آن ستاره [که جدّم در خواب به تو فرمود]. ... پدرم برای من از جدم از پدرانش(ع) بازگو کرد که پیامبر(ص) فرمود: هر کس من را در خواب زیارت کند، بیتردید من را زیارت کرده است؛ زیرا شیطان نمیتواند بهصورت و شمایل من درآید و همچنین نمیتواند به صورت هیچیک از جانشینان من، و بهصورت شیعیان جانشینان من درآید. رؤیای صادقه جزیی از هفتاد جزء نبوّت است. | ||
}} | |||
==سند== | ==سند== | ||
روایتی که | روایتی که براساس آن [[شیطان]] نمیتواند در خوابِ انسان، به صورت [[پیامبر(ص)]] و [[امامان(ع)|جانشینان او]] دربیاید، توسط [[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون اخبار الرضا(ع)]] نقل شده است. شیخ صدوق این روایت را در [[من لا یحضره الفقیه (کتاب)|من لا یحضره الفقیه]] نیز ذکر کرده است.<ref>ابن بابویه، محمّد، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ ق، ج۲، ص۵۸۴.</ref> | ||
بررسی راویان این حدیث بر اساس [[علم رجال]] چنین است: | بررسی راویان این حدیث بر اساس [[علم رجال]] چنین است: | ||
خط ۲۴: | خط ۲۵: | ||
*احمد بن محمد بن سعید کوفی مولی بنیهاشم: دارای مذهب [[زیدیه]] و [[ثقه]] و مورد اطمینان معرفی شده است.<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، به تحقیق موسی شبیری زنجانی، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، ۱۳۶۵ش، ص۹۴؛ طوسی، محمد بن حسن، فهرست الطوسی (فهرست کتب الشیعه و اصولهم و اسماء المصنفین و اصحاب الاصول)، به تحقیق عبدالعزیز طباطبایی، قم، ۱۴۲۰ق، ص۶۹.</ref> | *احمد بن محمد بن سعید کوفی مولی بنیهاشم: دارای مذهب [[زیدیه]] و [[ثقه]] و مورد اطمینان معرفی شده است.<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، به تحقیق موسی شبیری زنجانی، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، ۱۳۶۵ش، ص۹۴؛ طوسی، محمد بن حسن، فهرست الطوسی (فهرست کتب الشیعه و اصولهم و اسماء المصنفین و اصحاب الاصول)، به تحقیق عبدالعزیز طباطبایی، قم، ۱۴۲۰ق، ص۶۹.</ref> | ||
*علی بن حسن بن علی بن فَضّال: ثقه و مورد اطمینان است.<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، به تحقیق موسی شبیری زنجانی، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، ۱۳۶۵ش، ص۲۵۷.</ref> [[محمد بن عمر کشی|کَشّی]] رجالشناس شیعه، از گروهی نقل کرده که او را [[فطحیه|فطحیمذهب]] دانستهاند.<ref>کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، خلاصهکننده محمد بن حسن طوسی، به تصحیح محمدباقر میر داماد، به تحقیق مهدی رجایی، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، لإحیاء التراث، ۱۴۰۴ق، ص۶۳۵.{{سخ}}</ref> | *علی بن حسن بن علی بن فَضّال: ثقه و مورد اطمینان است.<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، به تحقیق موسی شبیری زنجانی، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، ۱۳۶۵ش، ص۲۵۷.</ref> [[محمد بن عمر کشی|کَشّی]] رجالشناس شیعه، از گروهی نقل کرده که او را [[فطحیه|فطحیمذهب]] دانستهاند.<ref>کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، خلاصهکننده محمد بن حسن طوسی، به تصحیح محمدباقر میر داماد، به تحقیق مهدی رجایی، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، لإحیاء التراث، ۱۴۰۴ق، ص۶۳۵.{{سخ}}</ref> | ||
* | *حسن بن علی بن فضال تیمی: ثقه و مورد اعتماد است.<ref>کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، خلاصهکننده محمد بن حسن طوسی، به تصحیح محمدباقر میر داماد، به تحقیق مهدی رجایی، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، لإحیاء التراث، ۱۴۰۴ق، ص۶۳۵.</ref> | ||
همه راویان در این سلسله سند ثقه و مورد اطمینان هستند؛ ولی برخی از آنها [[شیعه دوازدهامامی]] نیستند؛ | همه راویان در این سلسله سند ثقه و مورد اطمینان هستند؛ ولی برخی از آنها [[شیعه دوازدهامامی]] نیستند؛ و لذا این حدیث [[حدیث موثق|مُوّثّق]] خوانده شده است. علامه مجلسی نیز، این روایت را از نظر سندی موثقِ مانند صحیح دانسته است.<ref>مجلسی، محمّدتقی، روضه المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، قم، کوشانپور، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ق، ج۵، ص۳۹۷.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== |