حدیث «ذکر علی عباده»: تفاوت میان نسخه‌ها

طبق روایت «ذکرُ علیٍ عبادَه» تنها ذکر نام امام علی(ع) عبادت است؟ یا منظور الگو قرار دادن و ذکر فضایل ایشان است؟

'''ذِکْرُ عَلیٍ عِبادَة''' روایتی در کتاب‌های حدیثی است که درباره مراد از آن، اقوال متعددی بیان شده است. «سرمشق قرار دادن امام علی(ع) در رفتار و گفتار» و «معرفی و ذکر فضایل [[امام علی(ع)]]» از جمله معانی این روایت دانسته شده است. همچنین گفته شده چون بعد از [[پیامبر(ص)]]، امام علی(ع) کامل‌ترین انسان و مظهر حق است، ذکر نام او و یاد او، یاد کردن حق و بزرگداشت کمالات و صفات نیکو است.

عالمان در تبیین این روایت، جلوه‌ها و مصادیق متعددی برای یاد امام علی(ع) ذکر کرده‌اند. اینان معتقدند کسی که به یاد علی(ع) باشد؛ کارهای او را سرمشق قرار داده و بکوشد تا حد امکان همانند او عمل کند، این عمل جلوه‌ای از ذکر علی(ع) است. علی(ع)‌ به پیروانشان فرموده‌اند که برای هر پیرو، امامی وجود دارد که باید از او تبعیت و پیروی کند. امام همچنین اذعان می‌دارد که پیروانش توانایی ندارند کاملا همانند وی عمل کنند، لکن توصیه می‌کند که با به‌دست آوردن تقوا، پاکدامنی و درستکاری  وی را یاری کنند.<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۵.</ref>  

ذکر مناقب و بیان فضایل و کمالات وجودی آن حضرت، به هر نحوی که باشد، در جهت معرفی آن حضرت و بیان کلمات او و مانند آن، می‌تواند از مصادیق یاد علی(ع) باشد.

نکته دیگری که به آن توجه داده‌اند، آن است که علی(ع) بعد از پیامبر اسلام(ص)، کامل‌ترین انسان، مظهر حق و دارای کمالات برتر انسانی و الهی است و مقصود از ذکر علی، یاد حق و ذکر کمالات برای الگوگیری و سرمشق زندگی قرار دادن است.{{پایان پاسخ}}

  | بازبینی =

[[رده:مقالات پیشنهادی]]